آنچه مسلم است کودکان در حدود ۵ تا ۶ماهگی شروع به تلفظ زنجیره ای از هجاهایی مانند ب ب ب میکنند و معمولاً اولین کلمه قابل فهم خود را در حدود اواخر سال اول زندگی بیان میکنند. کودکان قبل از اینکه صدا تولید کنند، می‌توانند درک کنند و البته غالباً پیش از آنکه کلمه‌ای بر زبان آورند با حرکات و اشارات به سئوالات و آموزش‌ها پاسخ می‌دهند. کودکان شش ماه یا یک سال پس از گفتن اولین کلمه و زمانی که واژگان آنها به ۵۰ کلمه رسید، شروع به ساختن جمله دو کلمه‌ای میکنند. این جملات عموماً نوع تلگرافی جملات بزرگسالان است و عموماً شامل اسم، فعل و تعداد محدودی صفت است. ولی فاقد حروف اضافه، حرف ربط، حرف تعریف و افعال کمکی است. ولی همین جملات دوکلمه‌ای هم نظم در ترتیب کلمات را آشکار می‌کند و هم کودک روابط دستوری پایه را در مورد فاعل، گزاره و مفعول بیان می‌کند.
پس از اینکه کودکان اولین جملاتشان را بیان کردند، یعنی بین سنین ۴ و ۵سالگی می‌توانند جملات کامل، پیچیده و بزرگسالانه را به کار برند.جملاتی که نشانه تسلط آنان بر قواعد دستوری را نشان میدهد، حال در این مقاله سعی شده است به این مطلب پرداخته شود که مهدکودک‌ها تا چه میزان می‌توانند در رشد زبان و گفتار کودکان موثر باشند و تاثیر آن بر روی کودکان تا چه میزان است.
● شروع گفتار در کودکان
واحد اصلی هر زبان کلمات است. هر کلمه از «واج هایی» ساخته شده است و آن عبارت است از آواهای گفتاری منفرد که به طور تقریبی معادل حروف الفبا هستند. هر زبانی قواعد خود را دارد که بر ترکیبات واج‌ها در آن زبان حاکم است. کودکان از زمان تولد با صداهایی مختلف گریه میکنند. در حدود ۵ تا ۶ماهگی شروع به غان و غون کردن میکنند و آواهای صوت و بی‌صدا را برای ساختن هجاهایی مانند «بابا» و «دادا» ترکیب میکنند. این هجاها گاهی به گفتار واقعی شباهت پیدا میکنند و زیر و بم دارند