مقدمه:
اندیشه نجات و اشاره به موعودی که در پایان جهان خواهد آمد و نظامی منطبق با قوانین الهی و آسمانی خواهد ساخت ، بطور کلی ادیان وجود دارد. اما این که ویژگیهای این موعود چیست ،کی ، کجا ظهور خواهد کرد ،در همه اینها یکسان نیست . آن چه در این اندیشه مشترک است این است که نجات دهنده آخرالزمان از خاندان نبوت است و این نجات بخش پسندیده ، تقوا ، دانش و همه صفات نیکو آراسته و از بدیها و زشتیها مبر است . به طور کلی وصف جهان انتظار در ادیان مختلف الگوی واحدی دارد ، جمله ای است که در زمینه های فردی ، اجتماعی ، سیاسی اقتصادی ، علمی و فرهنگی به ابتذال کشیده شده است و خرابی و تباهی در آن روز به روز بالا میگیرد تا به اوج خویش برسد و آن گاه است که فرج نزدیک میشود .
مهدی موعود در دین درمسیحیت (عهد دین) :
امید بستن به جهان روشن و نورانی که در آن آدمی بر همه خواسته های خود کامیاب شود و از گناهان پاک و از همه بستگیهای مادی و جلوه های ناخوب آن رهایی یابد و ایمان به وجود نجات دهنده ای که برآورنده این آرزو ها و نیاز هاباشد در کتاب عهد دین آشکارا دیده میشود . جهان مطلوبی که همه خواستار آن هستند و برای رسیدن به آن در تلاش هستند با همت و کوشش والای نجات بخشان راستین نظام میگیرد و تحقق میپذیرد.
نجات دهنده واقعی خدای مقتدر دانا و آگاه بر همه چیز است که به بندگان خود نیروی نجات روحانی میبخشد و خدا و نجات بخشی وجود ندارد. زیرا من خدای تو و قدوس اسرائیل نجات دهنده تو هستم.
هر چند نجات دهنده واقعی خداست و پس ، اما آنان که او بر کشد و به درجه ای از نیروو قدرت برساند که کامیابی و نجات قومشان را سبب شوند. نیز نجات دهنده ای هستند. نجات دهنده پایانی بر مبنای معتقدات یهودیان است که جهان درخشان و با شکوه آینده را میسارد و اعتقاد بیشتر دانشمندان یهود بر این است که ظهور مسیح و فعالیت ار برای بهبود وضع جهان و تامین خواستها و نیز های مردمان بخشی از نقشه های خداوند در آغاز آفرینش بوده است و لزوم وجود نجات بخشی که کسی جز مسیح نیست پیش از آفرینش کائنات به ذهن خداوند خطور کرده است .مسیح به اعتقاد مسیحیان نیز آخرین نجات بخش است و در مورد آفرینش او به چنین اندیشه ای بر خرد میکنیم آن جا که عیسی (ع) با یهودیان گفتگو میکند ظاهرا به وجود خویش در آغازآفرینش اشاره میکند .یهودیان به مسیح گفتند : هنوز 50سال نداری و ابراهیم را دیده ای ؟ . عیسی به آنها گفت : آمین ، آمین به شما میگویم که پیش از آن که ابراهیم پیدا شود ، من هستم. به اعتقاد یهودیان او که نجات دهنده بشریت است همانند دیگران انسانی است ، اما برخوردار از جلوه و جبروت خدایی که جهان را با نور خویش روشن خواهد کرد.
و بار دیگر آفتاب در روز نور تو خواهد بود و ماه با درخشندگی برای تو نخواهد تابید زیرا که یهوه نور جاودانی تو خواهد بود. (اشعیاء60)
برخی از یهودیان ما شیح یعنی نجات دهنده آخرین را همان داوود میشمارد. گرچه در این زمینه آراء متفاوتی اظهار شده است که , گاه یکدیگر را نقض میکند اما آنچه روشن است این است که مسیح از خاندان داوود است که در پایان جهان برای نو ساختن جهان و نجات آن ظهور خواهد کرد.
در تورات در مورد مهدی موعود آمده : نهالی از تنه شیئی بیرون آمده ، شاخه ای از ریشه هایش خواهد شکفت و روح خدا بر او قرار خواهد گرفت. مسکینان را به عدالت داوری خواهد کرد و به جهت مظلومان زمین به راستی حکم خواهد کرد. گرگ با بره سکونت خواهد و پلنگ با بزغاله خواهد خوابید گوساله شیر پرواری با هم طفل کوچک آنها را خواهد راند. در تمامی کوه مقدس من ، ضرر و فسادی نخوهاد کرد. زیرا که جهان از معرفت خداوند پر خواهد بود.
در عهد جدید نجات دهندگی به عیسی (ع) نسبت داده شده است ، زیرا او مامور شده است که امت خویش را از گناه نجات دهد. برای ظهور مسیح و قیام او تاریخ مشخص وجود ندارد. اشارات ماخذ مختلف گاه کلی است و زمانی به سالهای غیر دقیق اشاره میکند.
در جایی از آمده است :
به خاطر ذات خود، این را میکنم زیرا که اسم من چرا باید بی حرمت شود و جلال خویش را به دیگری نخواهد داد و این بدان معنی است که دیگر عوامل نیکو کاری یافت نمی شود تا به خاطر او این کار را انجام دهد.
گروه دوم که معتقدند وقتی مردم بی گناه باشند ، عیسی ظهور میکند به این آیه استناد میکنند : و جمیع قوم تو عادل خواهد بود و زمین را تا ابد متصرف خواهند شد. هر چند برای ظهور روز مشخصی یاد نشده و قیام مسیح ناگهانی دانسته شده است ، اما نشانه هایی مبهم و غیر مشهود نیز در متون آمده است.
نشانه های عمده ای که برای ظهور مسیح یاد شده است میتوان تحت چند عنوان خلاصه کرد:
ظهور مسیح با ذلت قوم یهود بستگی دارد هر وقت او آشکار شود ذلت یهود پایان پذیرد.
ظهور هنگام رقابت دولتها و جنگ آنها با یکد یگرخواهد بود .
در عهد جدید به ظهور مسیح دروغین (=رجال) نیز اشاره شده است و رجال کسی است که عیسی محسیح را انکار میکندو روحی که عیسی مسیح مجسم شده را انکار کند از خدا نیست و این است روح رجال که شنیده اید که او میآید و الان هم در جهان است.
پیدا شدن نشانه های مشخصی در آفتاب و ماه و ستارگان به جزای او در تسلیم و بروز تنگی , و حیرت برای انتها نیز از علایم ظهور است.
مسیح پیروان خود را بر نکاتی که پیش از ظهور مجددش رخ خواهد داد ، آگاه میسازد. در این گفته ها دور نمای جهان بیثبات و آشوب و ناامنی و هرج و مرج را میتوان دید. بر مبنای برخی اشارات تورات ، جهان پیشاز ظهور درست همان حالت و موقعیت را خواهد داشت که پیش از مقام ابراهیم داشت. بنا به برخی از روایتها طی دوران هفت ساله پیش از ظهور مسیح جهان وضع خاصی خواهد داشت. نخستین سال از هفت سال پیش از ظهور مفهوم «بر یک شهر باریدنم و بر شهر دیگر نباریدنم ». مصداق خواهد یافت. در سال دوم و سوم قحطی شدید حکمفرما خواهد شد و مردان وزنان و کودکان و ؟ خواهند مرد و آموزندگان تورات آن را فراموش خواهند کرد. در سال چهارم نعمت خواهد آمد اما نه بطور کامل و نه چنان مردم خرسند شوند و راضی باشند. در سال پنجم فراوانی خواهد بود و تورات به سوی آموزندگانش باز خواهد گشت. در سال ششم نداهایی از آسمان به گوش خواهد رسید و بالاخره در سال هفتم جنگها در خواهد گرفت و در پایان این دوره مسیح قیام خواهد کرد.
برمبنای گواهیهای مختلف ، در مسیحیت ، مردم قبل از ظهور منجی آزمند و خود پرست و بی مهر و بد دل و دور از صفات انسانی و متنفر از نیکی وحریص بر خیانت و دروغ و بی دین و خوشگذران و ریاکارو دورو و ناراحت و بی خرد خواهند شد و فریب شیطان را خواهند خورد و بر راه او خواهند رفت و از راه حق و دین درست منحرف خواهند گشت . منع ازدواج و احتراز از خوردن خوراکهای مجاز رواج خواهد یافت . ولی جهان پس از ظهور مسیح ، به طور کلی با جهان پیشین تفاوت دارد ، دنیایی است با قانونهای نو جهانی که در آن آسایش همگان فراهم شده و نیروی رشد و بالندگی جامعه به اوج خویشتن رسیده است . مثلا جنگ و خونریزی از جهان رفت بر خواهد بست و قومی ر قوم دیگر تیغ نخواهد کشید . با از میان رفتن جنگ ، گریه و شیون نیزنابود خواهد شد وشادمانی و خرمی دلها را تسخیر خواهد کرد . مرگ برای ابد نابود خواهد شد و اشکی در ماتم کسی ریخته نخواهد شد و ...