تحقیق مقاله اصول و قواعد ورزش های مقاومتی

پیش زمینه:

آموزنده طب و جراحی بالینی غالبا روشهای قدرتی و مقاومتی را به خصوصیات کاری ماهیچه ها ارتباط می دهد.

قدرت بعنوان حداکثر نیروی ارادی که به وسیله سیستم عصبی، ماهیچه ای تولید می شود تعریف شده و معمولا با توانایی جابجایی حداکثر وزنه در لحظه که بعنوان یک حداکثر تکرار تشریح و توصیف می شود.

افزایش در قدرت در نتیجه تمرین های مقاومتی به وجود می آید (که با عنوان جابجایی وزنه های سنگین برای تکرار نسبتا کم برای انواع انقباضات توصیف می شود) و شامل مجموعه پیچیده ای از بر هم کنش های عصبی، ماهیچه ای، بیومکانیکی می باشد.

اهمیت یک پیش زمینه قوی در مورد تمرینات مقاومتی و قدرتی نه تنها منجر به درکی واحد و استاندارد از این کلمات می گردد بلکه سبب استفاده عملی از این تئوری ها نیز می گردد.

تحقیقات گواه بر این مدعاست که سلامتی و تناسب اندام نتیجه تمرینات ماهیچه ای بوده و از منافع آن می باشد.

چندین نویسنده اطلاعات در مورد پاسخ ها و عکس العمل های ثبت روانی به برنامه های تمرینی وزرشی را فراهم نموده اند.

مفاهیم ذیل که مورد بحث قرار خواهند گرفت یک پیش زمینه قوی در مورد پارامترهای روانی و سازش های عملی که در نتیجه تمرینات ماهیچه کسب می گردد را نشان خواهند داد.

آسیب ماهیچه ای:

بالغینی که تمرینات مقاومتی انجام نمی دهند بین 5 تا 7 پوند از ماهیچه هایشان را در هر دهه زندگی از دست می دهند. هر چند تمرینات استقامتی تناسب های قلبی- عروقی را به اثبات رسانده لیکن از از بین رفتن بافت ماهیچه ای جلوگیری نخواهد کرد.

تنها تمرینات ماهیچه ای سبب حفظ توده ماهیچه ای بدن در دوران میانسالی خواهد شد.

آهنگ متابولیکی (میزان متابولیسم):

به این سبب که ماهیچه ها بافت های فعال بدن می باشند. زوال ماهیچه ها همراه با کاهش سرعت متابولسیم همراه خواهد بود.

تحقیقات کیس و همکاران و ایوانز و روزبرگ ثابت می کند که بالغین به طور متوسط 2 الی 5% کاهش در میزان متابولیسم (سرعت متابولیسم) را در هر دهد دارند.

تمرینات منظیم ماهیچه ای از زوال ماهیچه ای و طبعا کاهش در آهنگ متابولیسم جلوگیری می کند.

درحقیقت، تحقیقات نشان می دهدکه 3 پوند اضافه شدن به توده ماهیچه ای، 7% افزایش در آهنگ متابولیکی و 15% افزایش در میزان کالری مورد نیاز روزانه را به همراه دارد.

هر 1 پوند ماهیچه به چیزی حدود 35 کالری در روز برای حفظ و نگهداری نیاز دارد و از طریق تمرینات ورزشی، مصرف انرژی ماهیچه ای به شدت افزایش می یابد.

بالغینی که ماهیچه از طریق تمرینات قدرتی، به توده ماهیچه خود اضافه می کنند در طول روز میزان کاری بیشتری مصرف می کنند در نتیجه احتمال افزایش چربی و چاق شدن در آنها کاهش می یابد.

توده ماهیچه ای:

به علت اینکه اکثر بالغین قبلا تمرینات استقامتی انجام نداده اند برای اینکار ابتداً نیازمند به جایگزینی بافت ماهیچه ای که در اثر عدم فعالیت از بین رفته است می باشند.

فلگ و لاکاها گزارش داده اند که یک برنامه ورزشی قدرتی استاندارد می تواند سطح کلی ماهیچه را تا 4/11% افزایش دهد البته این پاسخی به ورزش گفته شده در مردانی است که در 80% از 1RM خود برای سه روز در هفته تمرین می کنند.

ترکیب بدن:

مینسر و همکارانش گزارش داده اند که بالغینی که رژیم ثابت داده شده اند پس از 8 هفته قادر خواهند بود که درصد چربی بدن خود را کاهش دهند. تمرینات وزنه ای با تکرار کم، فعالیت وزنه ای تدریجی وزن بدون چربی را از طریق توسعه ماهیچه ها افزایش می دهد.

چگالی مواد معدنی استخوان:

تاثیرات تمرینات استقامتی تدریجی برای بافت ماهیچه ای و بافت استخوانی یکسان می باشد. تمرینات ماهیچه ای یکسان و یکنواخت سبب تحریک به افزایش چگالی مواد معدنی استخوانی بالایی ران پس از 4 ماه تمرین می شود.

کاربرد مناسب تمرینات استقامتی تدریجی کلید افزایش چگالی مواد معدنی استخوان و قدرت بافت رابط خواهد شد.

ادعای این کلام تحقیقاتی است که از مقایسه چگالی مواد معدنی در افراد ورزشکار و غیرورزشکار به دست آمده است. این تحقیقات نشان می دهد که تمرینات ورزشی که فقط برای تحریک رشد استخوانها برنامه ریزی شده اند باید به طور خاص وزنه زنی، افزایش وزنه تدریجی و تغییری در نظر گرفته شوند. تمرینها باید گروه های ماهیچه ای زیادی را شامل شوند، به طور مستقیم نیرو را از طریق اسکلت محوری منتقل کرده و اجازه دهند که وزنه های بیشتری مورد استفاده قرار گیرد.

برای مثال دویدن ممکن است برای استخوان ران خوب و تحریک کننده باشد اما برای کمر مفید نخواهد بود.

سوخت و ساز گلوکز:

هارلی گزارش می دهد که 23% افزایش در میزان گلوکز پس از 4 ماه تمرین استقامتی رخ می دهد. سوخت و ساز ضعیف گلوکز با شروع دیابت وابسته بوده در نتیجه ثابت شده است که سوخت و ساز گلوکز مهم ترین صنعتی است که از تمرین های قدرتی منظم کسب می شود.

سرعت مصرف گلیکوژن ماهیچه، گلوکز ماهیچه و تولید گلوکز کبد به طور مستقیم با درجه و مدت تمرین ورزشی به همراه رژیم غذایی بستگی دارد.

برنامه های ورزشی مکانیسم سوخت و ساز کربوهیدرات ماهیچه های اسکلتی را تغییر داده عمل انسولین را افزایش داده و شاید جزو منافع تمرینات ورزش در مورد شرایط مقاومت انسولینی به حساب آید.

زمان عبور معده ای- روده ای:

مطالعه کفلر و همکاران نشان می دهد که پس از سه ماه تمرینات استقامتی 56% افزایش در زمان عبور مواد از معده رخ می دهد. این افزایش یک کشف مهم محسوب می شود چرا که تاخیر در زمان عبور مواد از معده و روده، ریسک بزرگی برای سرطان کلون محسوب می شود.

فشار خون در حالت استراحت:

تمرینات استقامتی به تنهایی نشان داده شده که کاهش چشمگیری در فشار خون در حالت استراحت پدید می آورد. یک تحقیق نشان می دهد که تمرینات هوازی و قدرتی به همراه یکدیگر برای بهبود فشار خون موثر می باشند. پس از دو ماه تمرینات هوازی و قدرتی به همراه هم، فشار خون سیتولیک به میزان 5 میلیمتر جیوه و فشار خون دیاستولیک به میزان 3 میلیمتر جیوه کاهش می یابد.

سطح لیپید خون:

هرچند بررسی اثر تمرینات استقامتی بر سطح لپید خون نیازمند تحقیقات بیشتری می باشد لیکن حداقل دو تحقیق در این زمینه نشان داده است که این سطح پس از چند هفته تمرینات قدرتی بهبود یافته است.

توجه کنید که بهبود در سطح لیپید خون برای هر دو نوع تمرینات قدرتی و استقامتی یکسان است.

اصول علمی

آناتومی ماهیچه ها

ساختار ماهیچه:

یک ماهیچه از هزاران سلول تشکیل شده که فیبر نامیده می شوند. هر فیبر ماهیچه ای یک بافت رابط نازک غلاف مانند دارد که آنرا می پوشاند که ایندومیوزیوم نامیده می شود. فیبرهای ماهیچه ای مجرا در دسته های به نام فاسیکولی جمع می شوند که به وسیله یک لایه ضخیمتر از بافت رابط نرمی به نام پریمیزیوم پوشیده می شوند. پریمیزیوم، قسمت های جدا کننده ای به نام ترابکول را به درون هر دسته می فرستد تا آنها را به قسمتهای کوچکتری تقسیم کند.

تعدادی که فاسیکولی ها با هم جمع شه و قسمت درونی ماهیچه را به وجود می آورند.

قسمت درونی ماهیچه توسط بافت پوششی نرمی به نام اپی میوزیوم یا فاسیای عمیق به صورت خارجی پوشیده شده است که با ادامه پریمیوزیوم در ارتباط است. در انتهای ماهیچه اپی میوزیوم با مواد بافت رابط تاندون پیوند می خورد.

هر فیبر ماهیچه ای در تمام طول ماهیچه یا فاسیکولی استاندارد یک فیبر ماهیچه ای می تواند از پوشش استخوانی شروع شده و به ماهیچه ختم شود یا از تاندون شروع شده و به ماهیچه ختم شود یا از ماهیچه شروع شده  و به ماهیچه ختم شود به این خاطر که فیبر ماهیچه ای نمی تواند تمام طول ماهیچه را طی کند غلاف داخلی آن یعنی اندومیوزیوم در دور فیبر، دیگر و از فاسیکولی به نام فاسیکولی دیگر و از فاسیکولی به تاندون که باعث عمل استخوان می شود منتقل کنند.

ساختار فیبر ماهیچه ای:

هر فیبر ماهیچه ای از رشته های ملکولی پروتئینی به نام میوفیبریل تشکیل شده است که در یک غشای خاص به نام اسکلروما پوشیده شده اند.

هر میوفیبریل از ملکولهای پروتئینی رشته ای بسیار ریزی به نام اکتین (فیلامان نازک) و میوزین (فیلامان ضخیم) تشکیل شده است. اکتین و میوزین عناصر قابل انقباض ماهیچه ها را تشکیل می دهند. شرح جزئی ماهیچه اسکلتی و فیبر ماهیچه ای به انضمام تئوری رشته کشویی در جایی دیگر موجود است.