بخش اول : زنان کشتزار هستند
(( حضرت علی علیه السلام به برادرش عقیل فرمود ، زنی را برای من در نظر بگیر که از برجستگان و شجاع زادگان عرب باشد تا او را همسر خود گردانم و از او دارای فرزندی دلاور و جنگجو شوم .
عقیل به حضرت گفت : با ام البنین کلابی ازدواج کن که در تمام عرب ، دلیرتر و شجاع تر از آباء و اجداد او نیست ))1
تا به حال با 9 ملاک مهم در انتخاب همسر آشنا شدید ، 5 ملاک مشترک بین زن و مرد بر اساس تشبیه همسر به لباس ، 2 ملاک مربوط به قوامیت مرد که بایستی مورد توجه خانمها قرار گیرد و 2 ملاک هم مربوط به مقومیت زن که بایستی مورد توجه آقایان باشد.
همه این ملاکهایی که ذکر شد مربوط به روابط زن و شوهری بود و این ملاکها جایگاه زن و مرد را در مقام همسری یکدیگر ارزیابی می کنند ، اما در اینجا می خواهم وسعت نظر بیشتری پیدا کنید و در زندگی ، کمی دورترها را ببینید و افق دیدتان فقط چند سال اول زندگی نباشد بلکه به سالهای بعد و به کل زندگی فکر کنید .
به دلیل اینکه در اغلب زندگی ها ، فرزندان نیز به جمع خانواده اضافه می شوند و زن و شوهر از مقام همسری به جایگاه پدر و مادری ارتقا می یابند ، بنا به همین اتفاق از شما می خواهم که یک وسعت نظر بیشتری را در انتخاب همسر داشته باشید ، وسعت نظری که به هنگام همسر گزینی ، تنها همسری برای خود نمی خواهید انتخاب کنید ، بلکه یک مربی و یک پرورش دهنده برای فرزندان آینده تان را می خواهید انتخاب کنید .
اگر فرصت پیدا کردید ، یک کتاب را حتماً بخوانید ،(( نامه های بلوغ )) اثر مرحوم استاد علی صفائی حائری ، این کتاب حاوی نامه هایی است که مرحوم استاد صفائی برای هر یک از فرزندانش به هنگام رسیدن به سن بلوغ ، نامه ای را نوشته است ، با خواندن آن کتاب از اوج محبت و دغدغه یک پدر نسبت به آینده فرزندانش و از تلاش یک پدر دلسوز برای رشد ، تربیت ، و آگاهانیدن آنها با وسعت اطلاعاتی که برای یک زندگی بهتر ارائه می کند به وجد خواهید آمد و تحت تأثیر قرار می گیرید .
اما نگاهی هم به مردانی بیندازید که وقتی راه می روند تلوتلو می خورند ، یا در کوچه و خیابان مزاحم این و آن هستند ، یا به دنبال عیش و عشرت خود هستند ، یا برای رسیدن به پول حاضرند از هر راهی بروند و … اگر اینها بخواهند فرزندانشان را نصیحتی بکنند واقعاً چه می توانند بگویند ، و بعد هم به تفاوت فرزندان اینها با فرزندان انسانهای مؤمن و دلسوز توجه کنید و ببینید که چقدر وجه تشابه می بینید .
همین مقایسه را نیز می توان بین زنان بعمل آورد و آنها نیز بنا به اندیشه ، اخلاق و رفتارشان ، فرزندان متفاوتی را پرورش می دهند .
خداوند متعال قدرت زایش را در وجود زنان قرار داده است و بواسطه وجود زنان است که جامعه انسانی دوام می یابد ، زنان حلقه واسط بین جوامع در زمانهای مختلف هستند و اگر زنان نبودند ، بشر هم نبود ، پرورش جسمانی فرزند در جسم مادر تنها بعد ظاهری و آشکار این پدیده شگرف است ، پرورش بعد روحی و روانی انسانها نیز تا حد زیادی ریشه در وجود مادران دارد ، از اینرو حضرت حق – جل و علا – زنان را تشبیه به کشتزار نموده است و این هم به لحاظ پرورش جسمی فرزندان در رحم مادر است و هم به لحاظ پرورش روحی فرزندان در آغوش مادر .
کشتزار به مکانی می گویند که محل رشد و پرورش باشد و این بواسطه فراهم بودن امکانات رشد از قبیل فضای ریشه دهی و استقرار ، در اختیار داشتن مواد غذایی و … می باشد و امکان این که بذر را تبدیل به یک گیاه نماید را فراهم می نماید .
مهمترین مؤلفه یک کشتزار درجه حاصلخیزی آن است که این صفت در زمینهای مختلف متفاوت است و بنا به همین صفت ، ما انواع کشتزارها داریم که برخی در عالیترین درجه حاصلخیزی قرار دارند و برخی هم درجه حاصلخیزیشان بسیار پایین و حتی در حد صفر است .
یک قطعه زمین حاصلخیز و هوموس دار جنگلی یک کشتزار است ، یک قطعه زمین آبی زار معمولی هم یک کشتزار است و یک قطعه زمین کویری نیز کشتزار است . هرکدام بسته به درجه استعداد و حاصلخیزی خود ، قابلیت پرورش انواع خاصی از محصول با کمیت و کیفیتهای مختلفی را دارند ، در جنگلهای سرسبز شمال و در زمینهای حاصلخیز آن ، بهترین درختان و گیاهان با بالاترین عملکرد و بهترین محصول به عمل می آید ، کویر نیز کشتزار است اما در آن چه می روید ؟ انواع خارها و علفهای هرز و گیاهان شور پسند و غیر مثمر ، آن هم با فواصل زیاد از هم ، زمین بیشتر لخت و عریان است و در آنجا حتی حیوانات نیز نفعی از وضعیت گیاهی آنجا نمی برند .
زنان نیز همینطورند ، مثل انواع کشتزارها خوب و بد دارند ، یکی مثل زمینهای جنگلی ، حاصلخیز و پر محصول است ، یکی درحد متوسط ، و یکی هم مثل بیابان خشک و کم علف و یکی هم مثل شوره زارهای کویر ، خالی از هرگونه حیات .
از خدیجه (سلام الله علیها) ، فاطمه (سلام الله علیها) زاده می شود و از فاطمه (سلام الله علیها) ، حسنین (علیه السلام) و زینب(سلام الله علیها) ، و از مادری هرزه ، معاویه به عمل می آید که هنوز پس از گذشت قرنها ، اثرات جنایت و خیانتهای او بارز و هویداست .
نقش مردان در پرورش فرزندان بعداً بازگو خواهد شد اما زنان نقش مهمتر و والاتری در پرورش فرزندان دارند ، همچنانکه جسم فرزند در جسم مادر رشد می کند و ریشه می گیرد ، روح فرزند نیز از روح مادر آبشخور می کند و خصوصیات روحی و رفتاری زیادی از فرزند ، ریشه در خصوصیات روحی مادر دارد ، از اینرو زمین طیب ، گیاه پاک و سالم را می دهد و زمین خبیث ، گیاه ضعیف و پژمرده یا بیماری را به بار می آورد .
از نتایج زندگی زناشویی ، تولد فرزندان است ، فرزندانی که بایستی انسان یک عمر برای آنها زحمت بکشد و آنها را بزرگ کند ، اما قسمتی مهم از تربیت و پرورش فرزندان ، بر دوش مادر است ، از اینرو مادر ، نقش بسیار مهمی در چگونگی و کیفیت تعلیم و تعلم فرزندان دارد ، انتخاب همسر در واقع انتخاب کشتزار هم هست ، کشتزاری برای پرورش فرزندان و معلمی برای آنها .
اگر زنان می توانند ، بچه به دنیا بیاورند نه بحثی در آن است و نه فضیلتی تام بر آن مترتب است ، مهمتر از آن ، این است که چگونه فرزندی را می توانند پرورش دهند ، آیا همچون زمینهای حاصلخیز ، گیاهانی شاداب ، سالم و مقوی که صدها استفاده مفید دارند می رویانند یا همچون کویر گیاهانی خشن ، خشکیده ، بی فایده یا کم فایده پرورش می دهند .
اگر در زمینهای کویری ، درخت یا گیاهان سرسبز مشاهده نمی شود ، نه بدین دلیل است که کسی بذر آن گیاهان را در آنجا نکاشته است ، بلکه بدین خاطر است که آن زمینها ، قدرت پرورش گیاهان سرسبز و پر محصول را ندارند ، نه مواد غذایی این زمینها زیاد است که بتوانند آنچنان گیاهانی را تغذیه نمایند ، نه آب آن را دارند که موجبات سرسبزی آنها را فراهم آورند . زنان نیز همینطورند ، آنانی که وجودشان همچون کویر خالی از صفات نیک و خصلتهای پسندیده است هیچگاه نمی توانند فرزندانی سالم و مفیدی تحویل جامعه بدهند .
درجه حاصلخیزی زمین کمیت و کیفیتی است که جزء پذیر و قابل اندازه گیری و تعیین می باشد ، می توان با استفاده از مؤلفه های آن ، میزان و درجه حاصلخیزی یک زمین را تشخیص داد و یک زمین حاصلخیز را از غیر حاصلخیز باز شناخت ، فاکتورهایی همچون میزان مواد غذایی در خاک ، در صد هوموس ، میزان موجودات زنده در خاک ، بافت و ساخت خاک و … تعیین کننده درجه حاصلخیزی خاک می باشند ، در مورد زنان نیز می توان درجه حاصلخیزی و توانایی پرورش فرزندان را برآورد کرد ، عواملی همچون علم و معرفت ، فضایل اخلاقی همچون محبت ، صبر ، معنویت ، شجاعت ، سخاوت ، عفت و حیاء و … موجب پرورش فرزندانی نیکو و عواملی همچون جهل و حماقت ، رذایل اخلاقی همچون بی مهری ، کم حوصلگی ، حسادت ، غیبت ، هرزگی ، یکدندگی ، کج خلقی و … موجب پرورش فرزندانی پژمرده و ضعیف و یا مضر به حال خود و جامعه است از اینرو بایستی خوب نگریست و تحقیق کرد و اندیشید که این زمین ، چگونه سرزمینی است .