تاریخچه صنعت برق :
صنعت برق در ایران از سال 1283 شمسی با بهرهبرداری از یک دیزل ژنراتور 400 کیلو واتی که توسط یکی از تجار ایرانی بنام حاج حسین امینالضرب تهیه و در خیابان چراغبرق تهران (امیر کبیر) فعلی گردیده بود آغاز می شود.
این موسسه بنام دایره روشنایی تهران بود و زیر نظر بلدیه اداره میشد. این کارخانه روشنایی چند خیابان عمده تهران را تامین میکرد، خانهها برق نداشته و تنها به دکانهای واقع در محلهها برق داده میشد و روشنایی آن از ساعت 7 الی 12 بود و بهای برق هم براساس لامپی یک ریال هر شب جمعآوری میشد. از سال 1311 اولین کارخانه برق دولتی به ظرفیت 6400 کیلووات در تهران نصب گردید، ولی مردم از گرفتن امتیاز خودداری میکردند و به همین دلیل برای پیشرفت کارها برای کسانی که انشعاب برق میگرفتند یک کنتور مجانی به عنوان جایزه در نظر گرفته میشد. چند سال بعد وضع تغییر کرد و کار به جایی رسید که انشعاب برق سرقفلی پیدا کرد.
هیتر :
گرمکن یا هیتر دستگاههایی هستند که توسط آن آب ورودی به بویلر را گرم میکنند تا درجه حرارت آب بالا رود تا به تجهیزات و لولههای بویلر آسیب نرسد، این عمل توسط هیترها انجام میشود، هیترها به دو صورت وجود دارند :
1 هیترهای باز
2 هیترهای بسته
هیترهای باز : هیترهایی هستند که حرارت را مستقیم به آب منتقل میکنند.
هیترهای بسته : هیترهایی هستند که حرارت را از طریق لولهها و محیط به آب منتقل میکنند.
به هیترهایی که قبل از پمپ تغذیه قرار میگیرند هیترهای فشار ضعیف گفته میشود و به هیترهایی که بعد از پمپ تغذیه قرار میگیرند هیترهای فشارقوی گفته میشود.
سوپر هیتر : بخاری که از درام خارج میشود دارای قطرههای آب میباشد که باعث میشود پرههای توربین آسیب ببینند و خوردگی و پوسیدگی در پرهها ظاهر شود برای اینکه بخار به توربین آسیب نرساند باید قبل از برخورد به پرههای توربین به بخار خشک تبدیل شود، این عمل (خشک کردن) توسط سوپر هیتر انجام میشود.
فرق هیتر و سوپر هیتر این است که : هیتر باعث میشود که درجه حرارت آب ورودی به بویلر زیاد شود ولی سوپر هیتر باعث میشود بخار ورودی به توربی به بخار خشک تبدیل شود.
بویلر :
آب پس از خروج از پمپ تغذیه (Feed Pump ) و شیر یکطرفه وارد اکونومایزر میشود که اولین قسمت دیگ بخار میباشد، که حاوی تعدادی لوله موازی است که در آخرین مرحله دود خروجی از بویلر لولههای اکونومایزر قرار دارند داخل این لولهها آب تغذیه ورودی به بویلر جریان دارد این آبها مادامی که لولههای اکونومایزر را طی میکنند حرارت دود را جذب نموده و سپس به درام هدایت میگردند. بنابراین اکونومایزر سبب میگردد که راندمان بالا برود.
آب در درام با آبهای داخل آن مخلوط شده و سپس از طریق لولههای پائین آورنده به لولههای دیوارهای و محوطه احتراق وارد میشود، همانطور که از نام محوطه احتراق پیداست، فضایی است که عمل احتراق در آن صورت میگیرد. اطراف این محوطه تعداد زیادی لولههای موازی نزدیک به هم که به لولههای دیوارهای موسوم هستند پوشیده شده است. بخشی از حرارت حاصل از احتراق از طریق تشعشع و جابجایی به این لولهها منتقل میگردد، اینها نیز حرارت را به آب داخل خود منتقل مینمایند. بنابراین در کوره هر سه نوع انتقال حرارت با یکدیگر انجام میگیرد. حاصل این تبادل حرارت جذب حرارت توسط آب داخل لولهها و تبدیل آن به بخار است. به عبارت دیگر کلیه بخاری تولیدی دیگ در این لولهها ایجاد میشود، از طرف دیگر جذب حرارت توسط لولههای دیوارهای باعث خنک شدن فضای اطراف کوره میشود و لذا شکلی از نظر عایقکاری دیوارههای اطراف محفظه احتراق پیش نخواهد آمد پس میتوان گفت که لولههای دیوارهای همانطور که از نامشان پیداست دیواره کوره را تشکیل میدهند.
حرکت جریان آب در داخل لولههای دیوارهای از پائین به بالاست هرچه آب در طول کوره به طرف بالا حرکت کند حرارت بیشتری را جذب نموده و در نتیجه بخار بیشتری تولید میگردد. در بویلرهای گردش طبیعی، این حرکت به صورت طبیعی انجام میگیرد و لذا در خاتمه در لولههای دیوارهای، مخلوطی از آب و بخار خواهد بود که به محض ورود به درام آب و بخار از یکدیگر جدا میشوند. در بویلرهای گردش اجباری، جریان آب در داخل لولههای دیوارهای به کمک یک پمپ که در مسیر لولههای پائین آورنده نصب است انجام میگیرد.
در بویلرهای بونسون نیز این جریان به کمک پمپ آب تغذیه انجام میگردد و ساختمان این بویلر به گونهای است که احتیاج به درام نمیباشد و بخار تبدیل شده مستقیماً به سوپر هیتر میرود.
بطور کلی درام دو وظیفه اصلی را بعهده دارد :
1 عمل نمودن به عنوان یک مخزن ذخیره که جهت دیگ بخار :
درام میتواند با ذخیره آب و یا بخار در خود در شرایط بحرانی بهرهبرداری از بویلر مقداری از نیازهای ضروری آب و یا بخار را تامین نماید.
2 تقسیم آب و بخار :
آب و بخار ایجاد شده در لولههای دیوارهای وارد درام شده و به وسیله تجهیزاتی که در داخل درام وجود دارد آب و بخار کاملاً از هم جدا شده و به این ترتیب امکان عبور بخار بدون ذرات آب بطرف سوپر هیتر فراهم میشود.
در درام اعمال دیگری نظیر تقسیم یکنواخت آبهای ورودی از طریق اکونومایزر و یا تزریق محلولهای شیمیایی به بویلر نیز انجام میگیرد. هوای مورد لزوم احتراق توسط فنهای FD.Fan تامین میشود بنابراین فن با توجه به مکشی که ایجاد مینماید هوای محیط را مکیده و در کانالهایی که در نهایت به محوطه احتراق (مشعلها) ختم میشود به جریان میاندازد. فنها دارای انواع و اقسام میباشند، نظیر فنهای جریان شعاعی و یا فنهای جریان محوری و یا ترکیبی که در طراحی دیگ بخار با توجه به مقدار هوای لازم و فشار آن و همچنین راندمان مورد نظر یکی از این انواع انتخاب میگردند.
برای کنترل مقدار هوای ورودی به بویلر و از دریچههای کنترل هوای استفاده میگردد. غالباً این دریچهها به صورت اتوماتیک کنترل میگردند، البته طبیعی است که با دست نیز قابل کنترل هستند در مسیر دود نیز چنین دریچههایی وجود دارد که به صورت باز یا بسته عمل میکنند.
GR.Fan : این فنها مقداری از گازهای خروجی از بویلر را پس از اکونومایزر گرفته و مجدداً در کوره بویلر به جریان میاندازد این کار معمولاً جهت کم کردن حرارت دودی که از دودکش خارج میشود است. اکونومایزر باعث میشود راندمان بالا رود زیرا آب حرارت دود را جذب نموده و در قسمتهای بعد سوخت کمتری برای بالا بردن درجه حرارت آب لازم است.
آخرین مرحله مسیر دود، دودکش است که گازهای خروجی از بویلر را به محیط بیرون هدایت مینماید. طبیعی است ارتفاع دودکش نقش تعیین کنندهای در هدایت دود و عدم آلودگی محیط دارد.
سوخت دیگهای بخار در کشورمان، سوختهای مایع و گاز تشکیل میدهند که بیشتر مازوت و گاز طبیعی برای سوخت مشعلهای محفظه احتراق استفاده میشود. آب ورودی به بویلر باید دمای آن حداقل 195 باشد تا به لولهها و تجهیزات بویلر آسیب وارد نکند.
توربین :
توربین های بخار دستهای از توربو ماشینها را تشکیل میدهند که عامل در آنها بخار آب میباشد توربین بخار برای نخستین بار در پایان قرن گذشته به عنوان ماشین حرارتی بکار گرفته شده و از ان زمان تا کنون پیشرفتهای زیادی در طراحی، ظرفیت، تولید و راندمان انها حاصل شده که امروزه به صورت گسترده در نیروگاههای حرارتی و نیز برخی از واحدهای صنعتی دیگر بکار گرفته میشوند.
بخار سوپر هیتر ورودی به توربین که حاوی مقدار قابل ملاحظهای انرژی حرارتی است در آنجا به انرژی جنبشی تبدیل شده و در نهایت بصورت کار مکانیکی برروی روتور بدل میگردد. مزایای عمده توربین بخار نسبت به سایر محرکهای مکانیکی سرعت بالا (توربینهای بخار در صورتی که مستقیماً با ژنراتور کوپل شوند، دارای دور 3000 RPM و در صورتی که از طریق جعبه دنده به هم مرتبط گردند، دور آنها میتواند بیشتر باشد)، ابعاد کوچک و امکان تولید قدرت بالای آنها میباشد.
توربینهای ضربهای و عکسالعملی، اولین مدلهای توربین بخار بوده که در آنها بخار در جهت محوری پس از چندی برادران ژونگستروم نخستین توربین بخار شعاعی را که در آن منبسط میشود، بخار در جهت شعاعی منبسط میگردید را ابداع نمودند.
توربینهای ژونگستروم فاقد پرههای ثابت هستند و از دودمیک متفاوت تشکیل یافتهاند که برروی آنها چندین مرحله پرههایی در محیط دوایر متحدالمرکز نصب شده است. در اثر انبساط بخار پرهها و نیروی عکسالعمل ناشی از آن دیسکها در دو جهت مختلف و با سرعتی یکسان شروع به چرخش میکنند، به این ترتیب هر کدام از آنها میتوانند محرک یک ژنراتور باشند.
امروزه اغلب توربینهای بخار دارای چندین مرحله انبساط بخار در پرهها هستند که پرههای اولیه به صورت ضربهای و پس از آن به صورت مخلوطی از ضربهای و عکسالعملی است.
از نظر تعداد مراحل انبساط بخار، توربینها به سه دسته تقسیم
میشوند :
الف) توربینهای یک مرحلهای (HP : فشارقوی).
ب) توربینهای دو مرحلهای (HP : فشارقوی و LP : فشار ضعیف).
ج) توربینهای سه مرحلهای (HP : فشارقوی، IP : فشار متوسط و LP : فشار ضعیف).
در توربینهای نوع اول : بخار پس از انبساط در انتهای پوسته وارد کندانسور میشود، در توربینهای نوع اول LP و HP میتوان گفت یکپارچهاند و در نوع دوم این عمل در دو پوسته جدا از هم صورت میگیرد و بخار خروجی از پوسته LP وارد کندانسور میگردد، در نوع سوم که برای واحدهای با قدرت بالا بود و بخار پس از انبساط در پوسته HP (فشارقوی) به بویلر بازگشته و در لولههای بار گرمایی میگیرد و پس از آن وارد پوسته IP (فشار متوسط) شده در نهایت بخار از این پوسته به پوسته LP (فشار ضعیف) فرستاده شده و از آنجا به کندانسور زیر میشود. البته توربینهای مدرن امروزی با قدرت 600MW به بالا دارای دو پوسته LP مجزا از هم میباشند.