مدت‌ها پیش صاحب نظران و مسئولا‌ن قضایی کشور بر استفاده از روش‌های علمی‌به واسطه فن‌آوری‌های نوین تأکید داشته‌اند.استفاده از اطلاعات رایانه‌ای به گونه است که حتی با چینش اطلاعات به واسطه یک نرم‌افزار در کنار هم و بدون دخل و تصرف‌های اساسی نتایج غیرقابل باوری برای دستگاه‌های قضایی تمامی‌کشور‌ها حاصل می‌شود. نتایجی که می‌تواند اثرات غیرقابل انکار و قابل توجهی در زمینه‌های کشف جرم، پیشگیری از آن و ...در بر داشته باشد. به همین دلیل بررسی، تحقیق، سرمایه‌گذاری و آموزش پیرامون استفاده از فن‌آوری‌های روز که زیر سایه پیشرفت علم و خلا‌قیت بشر به وجود آمده، نباید صرف هزینه تلقی شود که اختصاص اعتبار و اهمیت درخور به این امر می‌تواند در پیشگیری از جرایم بسیاری دستگاه قضایی و درنهایت جامعه را یاری دهد.
در متن زیر روشی تحلیلی با عنوان _\"نقشه برداری جرم\" شامل تاریخچه، پیدایش این روش، تحلیل و نیز تجسم عینی جرایم، مراحل ایجاد نقشه جرم و مشکلات احتمالی در تهیه نقشه جرم از نظر شما خواننده گرامی می‌گذرد.نقشه‌برداری از جرم یک روش تحلیلی برای بررسی و پیش‌بینی جرایم است که با وجود پیشینه نسبتاً طولا‌نی، با توسعه سامانه‌های نمایگان جغرافیایی از جمله نرم افزار سامانه اطلاعات جغرافیایی، اساساً متحول شده است.
نقشه برداری جرم یک روش علمی است که در آن با استفاده از ثبت رویداد جنایات و جرایم کیفری از جمله قتل‌های زنجیره‌ای، تجاوز به عنف، آتش افروزی و سرقت می‌توان محتمل‌ترین محل رویداد جرایم را مشخص کرد و احتمال حضور مجرمان در نقاط مختلف شهر یا منطقه را تعیین نمود. اساس این روش ارتباط دادن بین محل جغرافیایی جرایم، نحوه رویداد و ویژگی‌های جرایم زنجیره‌ای و چگونگی انتخاب قربانیان و محل جنایت است. اطلاعات تکمیلی با استفاده از گزارش‌های پلیس، گشتی‌ها، پزشکی قانونی و تحقیقات محلی، داده‌های مرتبط با وسایل نقلیه و پایگاه داده‌های مجرمان و مظنونان افزوده می‌شود ودر نهایت کانون‌ها‌ی حساس و _جرم خیز مشخص می‌گردد. این سامانه کمک شایانی برای افزایش کارآیی تحقیقات پلیس و پیشگیری از جرم است. البته این سامانه معماهای پلیسی را حل نمی‌کند؛ بلکه روشی را برای ساماندهی حجم عظیمی از اطلاعات که معمولاً در این گونه پرونده‌ها بدست می‌آورند، فراهم می‌نماید. نقشه‌های جرم در واقع سرنخ‌هایی هستند که اگر به خوبی تحلیل و پیگیری شوند به یافتن مجرمان و کشف این معماها کمک خواهند کرد.
بنابر اطلاعات موجود نقشه‌برداری جرم به طور گسترده اولین بار در اوایل قرن نوزدهم شروع شد. آن هنگام برای نخستین بار تلا‌ش شد که الگوی محلی جرایم را به تصویر بکشند. این کار ابتدا با الصاق سوزن‌هایی که سرهای رنگی داشتند روی نقشه‌های جغرافیایی شهر آغاز شد. در طی 60 سال بعد پیشرفت‌های خوبی در این زمینه حاصل شد، به طوری که نقشه‌های منطقه‌ای و ناحیه‌ای از جرایم فراهم شده بود. رفته رفته شاخص‌های تحلیلی برای بررسی جرم شکل گرفت.از جمله نسبت دزدی‌ها به جمعیت آن ناحیه یا نسبت دزدی‌ها به اماکن منطقه که می‌توانست مبنای مقایسه باشد. در دهه‌های هشتادو نود قرن بیستم طرح‌های \"پیشگیری از جرم با طراحی محیط\" یا \" جرم شناسی محیطی\" مطرح شد که در هر دو عامل \" مکان\" مورد توجه قرار گرفته است. در این طرح ریزترین اطلاعات محلی از جمله کوچه‌ها، باغ‌ها، فضاهای سبز، اماکن عمومی، مغازه‌ها، اماکن تجاری، آسانسورها و .. ثبت می‌شد.