پروژه کارآفرینی کارگاه خیاطی و طراحی لباس

1- 1 مقدمه :

خیاطی یکی از مشاغلی است که از دیر باز مورد توجه ایرانیان بوده است ، تولید پوشاک در دوره های گوناگون شکل و شمایلی متفاوت داشته است ، امروزه بازار خیاطی با استفاده از ماشین آلات مدرن و دستگاههای پیشرفته و کارخانه های عظیم بسیار متفاوت با گذشته است ، ولی همچنان استفاده از پوشاک تولیدی کارگاهها در همه دنیا رواج دارد ، کارگاه خیاطی در ایران تاریخچه ای بیش از 150 سال دارد ، امروزه کارگاهها نیز مانند سایر بخش ها مدرن شده و با استفاده از تکنولوژی های روز دنیا سعی در آموزش خیاطی به روش نوین می نمایند .

1 – 4 – دلایل انتخاب طرح :

کارگاه خیاطی یکی از مشاغلی است که در زمینه آموزش شغل به هنرجویان فعالیت می کند ، این طرح می تواند در دراز مدت بسیاری از مشکلات اشتغالزایی را در قشر خاصی برطرف نماید . تولید البسه در کارگاهها و ارائه آن به بازار می تواند کسب و کار خوبی را برای متقاضیان فراهم نماید .

1 – 5 میزان مفید بودن طرح برای جامعه :

خودکفایی ، شکوفایی صنایع ، اشتغالزایی قابل توجه ، سوددهی مالی و بسیاری موارد دیگر از موارد مفید بودن طرح برای جامعه میباشد و همچنین نشان دادن این مطلب که طرح و ایده نو و خلاقانه همیشه می تواند باعث موفقیت باشد

تاریخچه و سابقه مختصر طرح :

از آغاز پیدایش انسان ، همواره چگونگی پوشش و نجات او از سرما مطرح بوده است. مصریها نزدیک به  ۵۵۰۰  سال پیش هنر ریسندگی و بافندگی پنبه را آموختند و چینیها با پرورش کرم ابریشم در حدود  ۳۶۰۰  سال پیش مشکلات پوشش خود را حل کردند. در سده هفدهم دانشمند انگلیسی به نام رابرت هوک  "Robert- Hooke" پیشنهاد کرد که می‌توان الیاف را با توجه به شیوه‌ای که کرم ابریشم عمل می‌کند تولید نمود.پس از آن ، یک بافنده انگلیسی به نام لویزشواب  Lois- Schwabe توانست الیاف بسیار ظریف شیشه را با عبور شیشه مذاب از منافذ بسیار ریز تهیه نماید. پس از چندی ، سایر دانشمندان موفق به استخراج سلولز چوب و در نتیجه تولید الیاف شدند در سده‌های هجده و نوزدهم، همراه با انقلاب صنعتی ، رسیدگی و بافندگی مبدل به تکنولوژِی تهیه پارچه از الیاف گوناگون طبیعی و مصنوعی شد.

نساجی و پارچه بافی و خیاطی و خیاطی یکی از صنایعی است که از دوره های بسیار نخستین مورد توجه انسان قرار گرفته ، ایجاد صنعتی برای تولید پارچه ها و استفاده در تولید پوشاک مودم از قدیم رایج بوده است ، با گذشت زمان و پیشرفت تکنولوژی کارگاه ها و کارخانه های نساجی و پارچه بافی و خیاطی و خیاطی نیز پیرفت کردند و این پیشرفت در زمینه های تنوع

تولیدات ، رنگ و کیفیت تولید و نحوه تولید بوده است ، این طرح در استان در چندین مرحله اجرا شده است ، چند مورد از موارد اجرا شده این طرح هم اکنون وضعیت اقتصادی مناسبی ندارد ولی موارد نیز هستند که دارای وضعیت اقتصادی مناسبی هستند .

وضعیت مختصر اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی محل اجرای طرح :

محل اجرای این طرح شهر قزوین است که به دلیل دارا بودن امکانات صنعتی و شناخته شده بودن یکی از موقعیت های مناسب اجرای طرح در کشور  میباشد ، وضعیت اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی مناسب و متناسب با طرح یکی از عوامل انتخاب این محل برای اجرای این طرح است

برخی از آموخته های هنرجویان در کارگاه :

مقدمات تکمیل کالای نساجی 

تمام پارچه‌های نساجی پس از خروج از سالن بافندگی کم و بیش دارای مقادیری ناخالصی و عیوب می‌باشند. لذا لازم است به منظور آماده کردن پارچه برای عملیات تکمیل اصلی آنرا تحت عملیات مقدمات تکمیل قرار داد. مانند توزین و متراژ پارچه ، کنترل عیوب پارچه ، گره گیری ، رفوگری و گرفتن ناخالصیها بخصوص در مورد پارچه‌های پشمی که دارای ناخالصیهای سلولزی و خرده چوب و ... می‌باشد.

آشنایی با پارچه ها

جلسه اول معرفی روش و آشنایی با پارچه های مصنوعی، ابریشمی، پشمی، نخی و کتانی و معرفی ویژگیها آنها از روی درجه حرارت اطو و توضیح راجع به راه و بی راه و اریب پارچه های مختلف همچنین پارچه هایی که خواب و یا طرح به یک طرف دارند

پیدا کردن بی راه پارچه ها و نحوه پهن کردن پارچه و طریقه برش پارچه هایی که بصورت یک لا برش می خورند .

آشنایی با عملکرد چرخ خیاطی سرویس روغن کاری و نخ کردن چرخ و ماسوره و نخ شل برای آماده کردن دوخت بعدی و امتحان دوخت چرخ .

هدف

داشتن اطلاعات اولیه برای کسانی که قصد فراگیری خیاطی را دارند آگاهی از تنوع پارچه ها و میزان حرارت لازم برای اطو زدن آنها طریقه صحیح کار با چرخ خیاطی و استفاده بهینه از آن .

برای اینکه دقیق تر با انواع پارچه ها آشنا شویم بهتر است آنها را به ترتیبی که روی درجات بعضی از اطوها به صورت کلمات فارسی نوشته شده به خاطر بسپاریم.  

به طور کلی پارچه ها را به پنج گروه اصلی تقسیم می کنند  :

1. پارچه های مصنوعی

2. ابریشمی

3. پشمی

4. نخی

5. کتانی

شناسایی پارچه ها از روی درجات روی اتو

برای شناخت پارچه ها از روی درجات بعضی از اطوها که به صورت کلمات فارسی نوشته شده اولین درجه که دارای کمترین حرارت اطو می باشد ضعیف نامیده می شود.  

درجه 1 : درجه ضعیف

(ژرسه پلی استر پاناما فلامنت سلولز سنتتیک)

برای دو گروه پارچه های مصنوعی سلولز و سنتتیک که الیاف آنها با فعل و انفعالات شیمیایی بدست می آید مناسب می باشد

از دو گروه دیگر می شود از پاناما و فلامنت نام برد.

از انواع پارچه های نایلون، ژرسه را می توان نام برد.

از ویژگیهای این نوع پارچه ها دوام و بشور و بپوش بودن آنهاست.

این پارچه ها با حرارت زیاد جمع می شوند، و در مقابل حرارت آتش مانند لاستیک می سوزند و از آنها گلوله هایی سیاه و سفت باقی می ماند.

درجه 2 :ابریشم مصنوعی

روی اطوهایی که درجات آن بصورت کلمات فارسی مشخص شده بعد از ضعیف، ابریشم مصنوعی را می بینم.

درجه ابریشم مصنوعی برای پارچه هایی با الیاف مصنوعی که با رشته های طبیعی مخلوط شوند مناسب می باشد.

این پارچه های خوش حالت که گروه زیادی از پارچه ها را تشکیل می دهند دوخت و برشی ساده تر از گروه اول دارند مشهورترین آنها تترون و ترگال می باشند.  

درجه 3 :تریلین – لئوناردو

سومین درجه ای که روی اطوها مشخص شده ابریشم و برای پارچه های ابریشمی مناسب است. این نوع پارچه از رشته هایی که کرم ابریشم به عنوان پیله به دور خود می تند تهیه می شود. پارچه ابریشم بسیار نرم و لطیف و همینطور محکم و با دوام است.

از محسناتش اینکه در هوای سرد، گرم و در هوای گرم، خنگ می باشد.

برای برش، دوخت و اطوکاری آن باید دقت و ظرافت بیشتری همراه باشد.

از انواع آن کرپ ژورژت ، ارگانزا، شیفون و ساتن را می توان نام برد.

درجه 4 :پارچه های پشمی

این درجه حرارت برای پارچه هایی که از پشم حیوانات تهیه می شوند مناسب می باشد. پارچه های پشمی گرم و سبک، چروک ناپذیر، جذب کننده رطوبت و بسیار محکم و با دوام می باشند.

پارچه های پشمی به راحتی اطو خورده و حالت می گیرند

درجه 5 : پارچه های نخی

این درجه حرارت مخصوص پارچه هایی است که از پنبه تهیه می شوند. دوام ، سبکی، محکمی و مخصوصاً خنکی از مشخصات بارز آن می باشند. پارچه های نخی جذب کننده رطوبت و هنگامی که خیس باشند محکم تر می شوند.

پارچه های نخی نرم می باشد و به راحتی اطو می شوند ، برش و دوخت این پارچه ها ساده تر می باشد. بهتر است پارچه های نخی را قبل از برش آب کشید تا به مقدار لازم آب برود.

از انواع آن چلوار، کدری ، چیت ، متقال ، و پپلین را می توان نام برد.

درجه 6 : پارچه های کتانی

پارچه های کتانی به پارچه هایی اطلاق می شود که از الیاف گیاه کتان تهیه می شوند. این پارچه ها بسیار با دوام، محکم و جاذب رطوبت می باشند سطحی صاف دارند و خیلی زود چروک می شوند.

از انواع آن آکار – آرو را می توان نام برد.  

برش پارچه ها

برای برش هر پارچه ای لازم است که راه پارچه به موازات خطوط طولی بدن قرار گیرد. اما در مواردی که به واسطه طرح پارچه می خواهیم قسمتهایی مثل لکه بالای پیراهن را برعکس ببریم باید اطمینان داشته باشیم که آن قسمت بعد از شستشو آب نمی رود و چنانچه پارچه آبرفت داشت پارچه را باید قبل از برش آب کشید.

به طور کلی تمام پارچه هایی که در بازار موجود می باشند در سه چیز مشترکند و آن داشتن راه و بی راه و اریب می باشد بجز چند مورد معمولاً پارچه ها در راه کش نمی آیند اما در بی راه کمی کشیده می شوند. و تمامی پارچه ها دراریب کاملاً کش می آیند راه پارچه که همان طول پارچه می باشد خطوطی به موازات حاشیه و یا ترکی پارچه را می گویند و نخ های تار که دارای مقاومت بیشتری می باشند در آن تنیده می شوند. بی راه پارچه که عرض پارچه می باشد بطور عمودی راه پارچه را قطع می کند و نخهایی با عنوان پود که نسبت به تار دارای مقاومت کمتری می باشند در آن تنیده میشوند، که البته پیدا کردن بی راه هر پارچه برای برش لباس بسیار ضروری می باشد.

برای پیدا کردن بی راه پارچه ها آنها را به دو گروه تقسیم می کنیم، پارچه :آهار دار و لخت برای برش اریب، پارچه باید کاملاً به طور صحیح روی میز پهن شده باشد.

برای برش پارچه های آهاردار با تا زدن پارچه به نحوی که دو حاشیه کاملاً روی هم قرار گیرد و پارچه دارای پیچ خوردگی نباشد به وسیله خطوط عمود یک سطح مستطیل و یا یک گونیای بزرگ خطی را که در ابتدای پارچه به صورت دو لا روی هم قرار گرفته و بر حاشیه عمود می باشد بدست می آید.

اما پیدا کردن بی راه در پارچه های لخت به دو صورت انجام می پذیرد در روش اول با زدن یک چرت در حاشیه پارچه می باشد روش دوم در پارچه هایی که معمولاً جر نمی خورد کشیدن یک یا دو نخ از پود پارچه می باشد.که با کشیدن آن خطی در پارچه می افتد . باید به خاطر داشته باشیم که در این هر حالت اگربخواهیم پارچه را با قد بخصوص برش بزنیم اگر حاشیه در یک طرف جمع شده باشند از همان طرف اندازه می کنیم.