طرح کسب و کار شرکت کامپیوتری

کسب و کار چیست ؟

به مجموعه فعالیت‌هایی گفته می‌شود که برای ارائه محصولات یا خدمات با رویکردی مالی، تجاری و صنعتی انجام می‌پذیرد.

انواع کسب و کار :

کسب و کارهای بزرگ

کسب و کارهای کوچک و متوسط

کسب و کار اینترنتی یا مجازی

اصول چهارگانه‌ی کسب و کار

دانستن نام محصول

نام شرکت

نام بنیان گذار

دانستن مهارتهای لازم

«بسم الله الرحمن الرحیم»

مقدمه :

فعالیتهای مؤسسات بازرگانی در بخش خصوصی و لزوم توسعه‌ی آنها به منظور فراهم ساختن وسایل رفاه عمومی در جامعه‌ی بشری با توجه به رشد افزون جمعیت، نیاز مؤسسات را به سرمایه‌های کلان بیش از پیش آشکار می‌سازد.

تهیه و تأمین این سرمایه‌ها از عهده‌ی افراد معدود خارج است. بدین منظور، موسسات باید با انباشتن منابع افراد، سرمایه‌های کلانی را برای اجرای امور تجاری و تولیدی به وجود آورند. این عمل باعث پیدایش شرکتهای مختلفی شده است.

اولین قانون تجاری که در آن از شرکت‌های تجاری صحبت شده است قانون سال 1303 می‌باشد. سپس در سال 1304 قوانین تجاری خاصی به تصویب رسید که در آن وضعیت شرکتهای تجاری که به چند دسته تقسیم شدند به اختصار بیان شده است. در سال 1310 قانون ثبت شرکتها به تصویب رسید که هدف آن وضع مقررات خاص برای ثبت شرکتهای موجود و تطبیق آن با مقررات قانون تجارت بود.

طبقه بندی کلی واحدهای اقتصادی :

واحدهای اقتصادی به طور کلی از نظر هدف به دو دسته‌ی کلی تقسیم می‌شوند:‌

1) واحدهای انتفاعی :

که به قصد انتفاع (سود بردن) از سوی شخص یا گروهی از اشخاص حقیقی یا حقوقی تشکیل می‌شوند و به فعالیت می‌پردازند. واحدهای انتفاعی از لحاظ نوع فعالیت و بر اساس قوانین ایران به دو دسته‌ی کلی تقسیم می‌شوند :

الف) واحدهای تجاری انتفاعی :

که اشخاص و مؤسساتی هستند که به قصد تحصیل سود به عملیات تجاری اشتغال دارند مثل : تجار و انواع شرکتها.

ب ) واحدهای غیر تجاری انتفاعی :

اشخاص یا موسساتی هستند که به قصد تحصیل سود به عملیات غیر تجاری اشتغال دارند مثل : دفاتر حقوقی و مؤسسات حسابرسی.

2- واحدهای غیر انتفاعی :

که بدون قصد انتفاع از سوی شخص یا گروهی از اشخاص حقیقی یا حقوقی در جهت پیشبرد هدفهایی که در مجموعه راستای منافع جامعه است تشکیل می‌شود و به فعالیت می‌پردازند. مثل مدارس غیر انتفاعی که پولی را که دریافت می‌کنند تحویل آموزش و پرورش می‌دهند و آموزش و پرورش آن هزینه را صرف تعلیم و تربیت و آموزش فرزندان می‌کند.

اشخاص :

از منظر حقوقی، اشخاص یا حقیقی هستند یا حقوقی :

در واقع، هر فرد یا هر کس که دارای ذات طبیعی است «شخص حقیقی» نامیده می‌شود. اما شخص حقوقی متشکل از اعضای مختلف است. به عبارت دیگر شخص حقوقی یعنی عنصری که بتواند از کیفیت و امتیاز «فردیت و ابدیت» برخوردار شود. به همین جهت قانون آن را به عنوان شخص شناسایی می‌کند. انواع شرکتها (به استثنای شرکتهای نسبی و نظایر آن که مشارکت محسوب می‌شوند) شخص حقوقی تلقی می‌شوند. بنابراین اشخاص حقوقی دارای ذات قانونی هستند. شخصیت حقوقی در واقع وجودی فرضی ایست که این وجود فرضی دارای شخصیتی خاص و مستقل می‌باشد که هیچ گونه ارتباطی با شخصیت تشکیل دهندگان آن ندارد.

شخص حقوقی دارای کلیه‌ی حقوق و تکالیفی است که قانون برای شخصیت حقیقی (افراد) تعیین کرده است. به استثنای حقوق و وظایفی که فقط انسان‌ها دارای آن هستند.

شرکت چیست ؟

شرکت عبارت است از اجتماع دو یا چند نفر که هر یک امکاناتی را (اهم از وجه نقدی، وسایل و ماشین آلات و غیره) با خود به درون اجتماع مذکور آورده و به منظور کسب سود، فعالیت مشترکی را انجام داده و منافع را به نسبت‌های معین تقسیم می‌کنند. در قانون تجارت تعریف صریح و روشنی از شرکت موجود نیست ولی به موجب قانون مدنی شرکت عبارت است از :  «اجتماع حقوق مالکان متعدد در شی‌ای واحد به نحو اشاعه»

عناصر تشکیل دهنده‌ی شرکت :

همکاری دویا چند نفر (تعدد شرکا)

آوردن حصه یا سهم الشرکه (مقدار سرمایه‌ی هر یک از شرکا) یا سرمایه‌ی مناسب (آورده‌های نقدی و غیر نقدی)

ماهیت حقوق شرکت

طرز تقسیم سود و زیان

- مراحل ثبت شرکت در ایران :

کلیه‌ی شرکتها باید در «اداره‌ی ثبت شرکتها و مؤسسات غیر تجاری» به ثبت برسند. برای این کار با توجه به نوع شرکت‌ها، مدیران آنها باید مدارک زیر را تسلیم مرجع تثبیت شرکتها نمایند. به عنوان نمونه مدارک مورد نیاز برای یک شرکت سهامی را بررسی می‌کنیم :

انواع شرکتها :

قانون مدنی شرکتها را به دو نوع اختیاری و قهری به رسمیت می‌شناسد.

شرکت اختیاری یا در نتیجه‌ی عقدی از عقود حاصل می‌شود و یا در نتیجه‌ی عمل شرکا از قبیل مزج اختیاری یا قبول مالی مشاعاً (به طور تمام) در ازای عمل چند نفر و نحو آن. به عبارت دیگر برای تشکیل دهنده‌ی آن منعقد شود. در این قرار داد، روابط همکاری بین افراد آن، قصد انتفاع، موضوع مشارکت و اختصاص مبلغی به عنوان سرمایه درج می‌شود که به این قرار داد «اساس نامه» یا «شرکت نامه» گویند.

شرکت نامه به صورت توافقی بین شرکا تنظیم می‌شود ولی اساسنامه وضع یک سری مقررات و قوانین است که به وسیله هیئت مدیر یا انجمن وضع می‌شود.

شرکت قهری شرکتی است که از اجتماع حقوق مالکین است که در ازای نتیجه‌ی آمیخته شدن ارث حاصل می‌شود.

شرکتها از نظر نوع فعالیت به دسته‌های زیر تقسیم می‌شوند:

الف ) خدماتی :

شرکتهایی هستند که به مشتریان خدماتی ارائه می‌کنند و معمولا درقبال ارائه‌ی خدمات منفعت به دست می‌آورند.

ب ) بازرگانی :

شرکتهایی هستند که به خرید و فروش مواد خام فرآورده‌ها و کالاها اشتغال دارند. این شرکتها معمولاً بدون تغییر شکل و محتوای کالای خریداری شده آنها را به فروش می‌رسانند. که مشخصات شرکتهای بازرگانی عبارتند از :

دارای نام مخصوص می‌باشد.

دارای محل و اقامتگاه مخصوص می‌باشند.

دارای تابعیت معین‌اند که این تابعیت لزوماً غیر از تابعیت شرکا یا سهامداران است. مثلاً چنانچه چند نفر خارجی یک شرکت را در ایران تشکیل دهند، تابعیت این شرکت ایرانی است در حالی که تابعیت سهامداران آن می‌تواند غیرایرانی باشد.

ورشکستگی شرکت، موجب ورشکستگی شرکا و بالعکس نیست.

حساب دارایی‌های شرکت از دارایی‌های شخصی سهامداران آن جداست.

ج) شرکت های تولیدی :

این شرکتها با استفاده از عوامل تولید به ساخت کالاهای اقتصادی می‌پردازند، این شرکتها مواد اولیه را تهیه کرده و با تغییر شکل آنها را به صورت کالای ساخته شده به فروش می‌رسانند.

* شرکت ممکن است تجاری باشد یا مدنی؛ شرکت تجاری شرکتی است که به امور تجاری به شرح قانون تجارت اشتغال داشته باشد. به این ترتیب در شرکت تجاری دو یا چند شخص به موجب قرار داد توافق می‌کنند که آورده‌های خود را به قصد کسب سود به طور مشترک در امور تجارتی به کار برند.

شرکت مدنی شرکتی است که در عین حال که به قصد انتفاع تأسیس شده است، عملیات آن جزء عملیات تجاری محسوب نگردد؛ مانند شرکتهایی که برای معاملات غیر منقول تشکیل شده‌اند.

طبق قانون تجارت، کلیه‌ی شرکتهای تجاری، شخصیتی حقوقی دارند و به علت وجود شخصیت حقوقی، مؤسسات مذکور دارای اموال و درآمد مستقل بوده و سرمایه‌ی شرکا از مالکیت آنها خارج و جزء اموال شرکت محسوب می‌شود.

ایجاد شرکت های تجاری تابع مراحل قانونی خاص و ضوابط مشخص است و اداره‌ی صحیح این مؤسسات مستلزم آگاهی از مقررات جاری کشور و به کار گیری روش‌های خاص حسابداری می‌باشد.

شرکتهای تجاری :

این شرکتها با توجه به روابط و مقررات درون سازمانی و برون سازمانی انواع مختلفی دارند که طبق قانون تجارت بر هفت قسم می‌باشند:

1) شرکت سهامی :

که شرکتی است که سرمایه‌ی آن به سهام تقسیم می شود و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آنهاست.

2) شرکتها با مسئولیت محدود :

شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل می‌شود و هر یک از شرکا بدون این که سرمایه‌ به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشند، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت، مسئول فروض و تعهدات است.

3) شرکتهای مختلط غیر سهامی :

شرکتی است که برای امور تجارتی تحت نام مخصوص بین یک یا چند نفر با مسئولیت محدود و بدون نشان انتشار سهام تشکیل می‌شود.

4) شرکت مختلط سهامی :  

شرکتی است که تحت نام مخصوص بین یک عده شرکای سهامی و یک یا چند نفر شریک ضامن تشکیل می‌شود.