تحقیق مقاله زنده شدن مردگان در روز رستاخیز

عقیده به رستاخیز و زنده شدن مردگان ، اصل خدشه ناپذیرى است که از اصول دین شمرده شده است و تصور نمى کنم هیچ فردى ، مسلمان و مؤ من به قرآن و اسلام باشد و آنگاه با وجود صدها آیه قرآن و صدها روایت و دلایل مسلم عقلى ، باز هم به رستاخیز و مساءله معاد ایمان نیاورد.

ما اینک در اندیشه طرح بحث ((معاد)) نیستیم بلکه تنها به نکات مهم و خدشه ناپذیرى از آن براى ورود به بحث ((رجعت )) اشاره مى کنیم :

1 واقعیت این است که تمامى مسلمانان از هر مذهب و گروهى که باشند، در این اصل ، اتفاق نظر دارند که خداوند، تمامى بندگان خویش را از آغاز تا فرجام گیتى ، همه و همه ، حتى جنینهاى سقط شده را، در روز رستاخیز زنده مى سازد.

قرآن شریف در این مورد مى فرماید:

((وَ حَشرْناهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنهُمْ أَحَداً.)) (35)

یعنى : و همه را براى حسابرسى گرد مى آوریم و یک تن از ایشان را رها نخواهیم ساخت .

شاید بسیارى از دین باوران و پیروان مذاهب نیز در این اصل با مسلمانان هم عقیده و همگام باشند؛ چرا که زنده شدن مردگان به فرمان خدا و اراده او در روز رستاخیز از دیدگاه مسلمانان از مسایل قطعى و تردیدناپذیر است و اگر دیگران آن را بعید بشمارند هیچ مسلمانى آن را نمى تواند دور از انتظار شمرده و بدان تردید ورزد.

آرى ! مشرکان و مادیگرایان ، برانگیخته شدن در روز رستاخیز و حساب و کتاب را انکار نموده و مى گویند:

((أَ اِذَا مِتْنَا وَ کُنّا تُرَاباً وَ عِظاماً أَ اِنّا لَمَبْعُوثُونَ .)) (36)

یعنى : آیا هنگامى که ما مردیم و تبدیل به خاک و استخوان شدیم ما را زنده خواهند ساخت ؟

ما در اینجا، در فکر پاسخ گفتن به این پندار مادیگرایان نیستم بلکه تنها این سؤ ال را طرح مى کنیم که زنده شدگان مردگان در روز رستاخیز، یک اصل قطعى اسلامى است . اینک ، آیا خداوند قبل از رستاخیز نیز کسى را زنده ساخته است ؟

واقعیت این است که : هر کس ایمان به معاد دارد و باور مى کند که خداوند در روز رستاخیز تمامى انسانها را زنده مى سازد، بر چنین انسان با ایمانى ، مشکل نیست که ایمان بدین واقعیت نیز بیاورد که خداوند بر هرکارى تواناست و مى تواند برخى از بندگانش را بیافریند همانگونه که بر آفرینش دگرباره همگى آنان در روز رستاخیز تواناست .

نه خرد و اندیشه این واقعیت را ناممکن مى شمارد و نه کتاب و سنت .

قرآن و....

قرآن بیانگر این واقعیت است که نه تنها احیاى مردگان پیش از معاد ممکن است ، بلکه بارها انجام شده است . اینک از آیاتى که براى منصفان بسنده است ، نمونه هایى را مى آوریم و حق ستیزان هم که به بیان قرآن : هر آیه و معجزه اى که بنگرند، بدان ایمان نمى آورند:

((.... وَ إِن یَرَوْا کلّ ءَایَه ٍ لا یُؤْمِنُوا بهَا...)) (37)

نمونه آیات

1 قرآن در این مورد مى فرماید:

((... وَ إِذْ قَتَلْتُمْ نَفْساً فَادّارَأْتُمْ فِیهَا وَ اللّهُ مخْرِجٌ مّا کُنتُمْ تَکْتُمُونَ * فَقُلْنَا اضرِبُوهُ بِبَعْضِهَا کَذَلِک یُحْىِ اللّهُ الْمَوْتى وَ یُرِیکمْ آیاتِهِ لَعَلّکُمْ تَعْقِلُونَ . )) .(38)

یعنى : و به یاد آورید هنگامى را که کسى را کشتید و درباره او با یکدیگر به ستیزه برخاستید در حالى که خدا آنچه را پنهان مى کردید آشکار ساخت . پس گفتیم پاره اى از آن مقتول بزنید، خدا مردگان را اینگونه زنده مى سازد و نشانه هاى قدرت خویش را اینگونه به شما مى نمایاند.

در آیه شریفه ، روى سخن با بنى اسرائیل است ، چرا که یکى از آنان در زندگى خویش فردى از نزدیکانش را کشت آنگاه پیکر او را بر سر راه گروهى از گروههاى بنى اسرائیل افکند و سپس همان قاتل فریبکار خودش آمد و خونخواهى نمود.

مردم از موسى پرسیدند که : ((قاتل این بنده خدا کیست که در مورد قاتل آن اختلاف مى کنند؟))

موسى فرمود گاوى را بکشند و با جزئى از اجزاى آن ، مقتول را بزنند و آنگاه که به دستور آن حضرت عمل کردند مرده زنده شد و قاتل خویش را معرفى کرد و بار دیگر از دنیا رفت .

قرآن پس از ترسیم این داستان شنیدنى مى فرماید: ((خداوند اینگونه مردگان را زنده مى سازد.))

از آیه شریفه ، این واقعیت دریافت مى گردد که خداوند، مقتول بنى اسرائیل را در همین جهان و پیش از روز رستاخیز زنده ساخت . این نمونه اى از رجعت یا بازگشت به دنیا.

2 (( أَ لَمْ تَرَ إِلى الّذِینَ خَرَجُوا مِن دِیارِهِمْ وَ هُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقَالَ لَهُمُ اللّهُ مُوتُوا ثُمّ أَحْیاهُمْ إِنّ اللّهَ لَذُو فَضلٍ عَلى النّاسِ وَ لَکِنّ أَکثرَ النّاسِ لا یَشکرُونَ .)) (39)

یعنى : آیا آن هزاران تن را ندیده اى که از بیم مرگ از خانه هاى خویش بیرون رفتند؟ سپس خدا به آنان گفت : بمیرید! آنگاه همه را زنده ساخت . خداوند به مردم نعمت مى دهد اما بیشتر مردم ، سپاس نعمتهاى خدا را بجا نمى آورند.

تفسیر آیه :

این آیه شریفه در مورد گروهى از بنى اسرائیل سخن مى گوید. آنان دسته اى بودند که از بیمارى کشنده طاعون که در سرزمینشان پدیدار شد، از آنجا گریختند. مفسران در شمار آنان بحث دارند برخى آنان را سه هزار نفر آمار مى دهند و برخى چهل هزار نفر و برخى دیگر هفتاد هزار... .

اینان از وحشت بیمارى طاعون ، از شهر و دیار خویش گریختند اما خداوند همه آنان و چارپایانشان را کشت ، پیکرهاى آنان از هم گسیخت و اعضا و اندامهایشان متلاشى گشت .

روزى پیامبرى از پیامبران خدا از کنار شهر و دیار و پیکرهاى متلاشى شده آنان مى گذشت که از خداى توانا درخواست کرد آنان را زنده سازد و خداوند همه را زنده ساخت ، همانگونه که آیه شریفه این مطلب را به صراحت بیان مى کند.

3 ((أَوْ کالّذِى مَرّ عَلى قَرْیَه ٍ وَ هِىَ خَاوِیَه ٌ عَلى عُرُوشِهَا قَالَ أَنى یُحْىِ هَذِهِ اللّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا فَأَمَاتَهُ اللّهُ مِائَه َ عَامٍ ثُمّ بَعَثَهُ قَالَ کمْ لَبِثْت قَالَ لَبِثْت یَوْماً أَوْ بَعْض یَوْمٍ قَالَ بَل لّبِثْت مِائَه َ عَامٍ فَانظرْ إِلى طعَامِک وَ شرابِک لَمْ یَتَسنّهْ وَ انظرْ إِلى حِمَارِک وَ لِنَجْعَلَک ءَایَه ً لِّلنّاسِ وَ انظرْ إِلى الْعِظامِ کیْف نُنشِزُهَا ثُمّ نَکْسوهَا لَحْماً فَلَمّا تَبَینَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنّ اللّهَ عَلى کلّ‏ِ شىْ‏ءٍ قَدِیرٌ.)) .(40)

یعنى : یا به مانند آنکه برخى از مفسرین گفتند مراد عزیر بوده به دهکده اى گذر کرد که خراب و ویران شده بود، گفت : ((به حیرتم که خدا چگونه باز این مردگان را زنده خواهد کرد.))

پس خداوند او را مى راند و پس از صد سال او را برانگیخت و زنده ساخت و بدو فرمود که : ((چند مدت درنگ نمودى ؟))

جواب داد: ((یک روز یا پاره اى از یک روز.))

خداوند فرمود: ((نه چنین است ! بلکه صد سال است که به خواب مرگ افتادى نظر در طعام و شراب خود بنما مفسرین گفتند طعامش انگور و انجیر و شراب آب انگور بود که هنوز تغییر ننموده و الاغ خود را نیز بنگر تا احوال بر تو معلوم شود و ما تو را حجت براى خلق قرار دهیم که امر بعثت را انکار نکنند و بنگر در استخوانهاى آن که چگونه درهمش پیوسته و گوشت بر آن پوشانیم .))