پایان نامه بررسی اوضاع سیاسی و اجتماعی عصر مشروطه و تاثیر آن بر ادبیات

تعداد صفحات: 129 فرمت فایل: word کد فایل: 1000622
سال: مشخص نشده مقطع: کارشناسی ارشد دسته بندی: پایان نامه تاریخ
قیمت قدیم:۱۹,۵۰۰ تومان
قیمت: ۱۷,۴۰۰ تومان
دانلود فایل
  • خلاصه
  • فهرست و منابع
  • خلاصه پایان نامه بررسی اوضاع سیاسی و اجتماعی عصر مشروطه و تاثیر آن بر ادبیات

    اوضاع سیاسی، اجتماعی ایران قبل از مشروطه

       از سال 1157  که کریمخان زند در گذشت تا سال 1212که فتحعلیشاه بدرود زندگی گفت پنجاه واند سال بود، در این زمان کم در اروپا تکانهای سختی پیدا شده،و داستانهای تاریخی بیمانندی از شورش فرانسه ،پیدایش ناپلئون و جنگهای پیاپی آن،و جنبش توده ها و پیشرفت فن جنگ، پدید آمدن افزارهای نوین و مانند اینها روی داده ،و در نتیجه آنها دولتهای بزرگ و نیرومندی پیدا شده بود.   کشور ایران از آن تکانها ودگرگونیها بی بهره مانده و نا آگاهانه با شیوه کهن خود بسر میبرد.

    پادشاهان قاجار  علاوه بر انکه خود کاری نمی کردند به دیگران نیز فرصت خدمت نمی دانند، در زمان محمد شاه ،میرزا ابوالقاسم قائم مقام ،وزیر کاردانی بود ولی محمد شاه او را کشت و جایش را به میرزا آقاسی داد.  در زمان ناصر الدین شاه[2] ،میرزا تقی خان امیر کبیر به اداره  وزیر کاردانی بود که در اداره امور شایستگیهای زیادی از خود نشان داد.ناصر الدین شاه او را کشت وبه جایش میرزا آقا خان نوری را نشاند. توده مردم نیز در ان عصر منشا هیچ اثری نبوده ،وجودشان کالعدم بود  لکن چند اتفاق به ظاهر ساده برای اولین بار در پیشینه سیاسی ایران،پای مردم را نیز به میان کشید  و آحاد مردم را وارد حیاط سیاسی تازه ای ساخت مردمی که از جور وظلم حکام داخلی و تعدی قدرتهای خارجی به تنگ آمده بودند،به یکباره در واقعه تحریم تنباکو وارد میدان سیاست شده ،با نظام حاکم در افتادند. و سرانجام با مبازرات پی در پی  قادر به لغو آن شدند.

    در سالهای پایانی حکومت ناصرالدین شاه امتیازات زیادی به بیگانگان داده شد که باعث ناخشنودی ملت از حکومت قاجاریان و آغاز مبارزاتی گردید که در نهایت منجر به صدور فرمان مشروطیت و تشکیل مجلس شورای ملی گردید.

    پس از  ناصرالدین شاه در سال 1275 نوبت شاهی به پسرش مظفرالدین[3] رسید.با وجود اینکه این شاه جربزه پدر ش را نداشت و امیدی به نیکی حال ایران به دست وی نمی رفت.اما نسبت به  نابسمانی اوضاع اظهار همدردی و نیکخواهی می نمود، و از ناتوانی کشور و آشفتگی کارها سخن رانده نویدها می دادو مردم نیز که پس از واقعه تنباکو از نزدیک در جریان امور قرار گرفته بودند، از این سخنان خوشدل می گردیدند .پس از رسیدن به حکومت نیز با عزل میرزا علی اصغر خان اتابک (امین السلطان)از صدارت و تأسیس چند مدرسه مدرن به همکاری امین الدوله و برخی اقدامات دیگر ، پادشاهی اصلاح طلب نشان میداد.در بهار سال 1278 امین الدوله از کار برخاست و مجدداٌ امین السلطان صدر اعظم شد و در این زمان بود که اولین وام با سود پنج درصد از روسها گرفته شدو همچنین داستان گمرک وبکار گماردن بلژیکیان مطرح شد.مردم مظفرالدین شاه را ساده دل و ناتوان شناخته و همه بدیها را از میرزا علی اصغر خان اتابک می دانستند.این مرد افزار کارش خوشرویی با مردم و دلجوئی از هواداران خود و پول دادن به ملایان و دیگران  بودو بدین ترتیب کار خود را پیش می برد،ولی سرانجام آن افزار کار کند گشت و کسانی به دشمنی برخاستند که پول نمی گرفتند و فریب نمی خوردند. بالاخره در اواخر شهریور 1282 بود که در اثر نارضایتی مردم اتابک از کار افتاد و عین الدوله  بجای وی نشست.

    عین الدوله بکار آغاز کرد،و چون در زمان اتابک یکی از نکوهندگان کارهای او بود مردم به او گمان نیک داشتند،اما کم کم بد رفتاری او نسبت به طلبه ها خبث نهادش را آشکار کرد و مردم به چگونگی رفتار عین الدوله و اندازه خود کامگی او پی بردند.

    مهاجرت صغری

    در زمان عین الدوله تصویری از نوز و دیگر بلژیکیان بدست افتاد که درآن زنان و مردان بزمی ساخته اند و هر یکی از مردان رختی از رختهای ایرانیان را برتن کرده،وخود نوز نیز به شیوه ملایان عبا به دوش انداخته.دو سال بعد که این عکس بدست علما افتاد ،بهبهاتی و پیروان او فرصت را غنیمت یافته ،به بدگویی برخاستند و چندین نسخه از روی آن چاپ کرده میان مردم پراکنده گردانیدند. در ظاهر افتادن نوز خواسته می شد اما هدف اصلی عزل عین الدوله بود.

    در فارس نیز حکومت شاهزاده شعاع السلطنه بر دوش مردم سنگینی می کرد. در مشهد نیز حکومت آصف الدوله به همان میزان ستمگرانه بود، به دستور او عده ای از سربازانش به سمت زائران امام رضا (ع) آتش گشودند[4] و در تهران نیز هفت،هشت تن از تجار ، توسط علاءالدوله ، حاکم این شهر ، به اتهام افزایش قیمت شکر به چوب و فلک بسته شدند. در نتیجه تمامی این مظالم ، خاصه این اقدام آخر شمار عظیمی از تجار در مسجد شاه متحصن شدند و به فاصله کوتاهی ، تعداد زیادی از روحانیون به آنها پیوستند. پس از چند روز تحصن و سخنرانیهای کوبنده سید جمال الدین واعظ اصفهانی و صلاحدید آقایان طباطبائی و بهبهانی قرار بر این شد که همگی در زاویه مقدسه حضرت عبدالعظیم (ع)مجاور شوند. بدین ترتیب روز چهارشنبه شانزدهم شوال 1323 علما تهران به آنجا مهاجرت نمودند، که بعدها به مهاجرت صغری معروف شد. عین الدوله وقتی دید رشته امور از هم گسیخته شده و روز بروز بر تعداد مهاجرین افزوده می شود،بناچار برای آقایان پیغام فرستاد که یکنفر امین از طرف  خودتان بفرستید که شفاهاً با شاه مذاکره نماید،مردم ابتدا برادر آقای طباطبایی را انتخاب کردند ولی وقتی متوجه رابطه نهانی او با عین الدوله شدند،برای سخنان او ارجی قائل نشدند و سرانجام سفیر عثمانی را برای این کار برگزیدند.و درخواستهای خود را چنین نوشتند :

    1 :نبودن عسگر گاریچی در راه قم

    2 :بنای عدالتخانه ای در ایران

    3: اجرای قانون اسلام درباره آحاد و افراد بدون ملاحظه از احدی

    4:عزل مسیو نوز از ریاست گمرک ومالیه دولت

    5:عزل علاءالدوله از حکومت تهران[5]

     

    کسروی در این باره میگوید:((آگاهی از این پیشامد بروزنامه های اروپا هم رسید و آن را با ستایشی از علماء یاد کردند،ولی آنها عدالتخانه را پارلمان یا مجلس شوری معنی کردند.[6] ))

    سرانجام کوچندگان صلاح را در بازگشت دیدند،اما خواهیم دید که به عدالتخانه تنها خرسندی ندادند و آخرین خواست خود را که مجلس میبود آشکار گردانیدند و روز جمعه بیست ودوم دی ماه با شکوه بسیار به شهر بازگشتند.

    مهاجرت کبری

    عین الدوله مرد کم دانشی بود و برای او که در دربار خودکامه بزرگ شده بود گران می افتاد که نام قانون یا دارالشوری را بشنود، این بود که از درون ، نسبت به خواسته های مردم دشمنی می نمود و از بین درخواستها تنها علاءالدوله را از حکومت تهران برداشت و بقیه را به باد فراموشی سپرد.

    بعد  از آنکه مردم دیدند از طرف دولت خبری نمی شود،گروهی از علما نزد عین الدوله رفتند.آقای طباطبایی به عین الدوله فرمود: ((این عدالتخانه که ما مطالبه می کنیم اول ضررش بماها میرسد که دیگر مردم آسوده می شوند و ظلم نمی بینند ودیگر محتاج به ماها نمی باشند،ولی چون عمر من وتو گذشته است کاری بکنید که نام نیکی از شما در عالم بماند و در صحائف تاریخ بنویسند بانی مجلس و عدالتخانه عین الدوله بوده و از تو این یادگار در ایران باقی بماند[7]. ))این سخنان نه تنها در او اثر نکرد بلکه از شنیدن نام مجلس ابروها درهم کشید.

    بعد از مدتی با تبعید سید جمال وشیخ محمد واعظ توسط عین الدوله و کشته شدن سید جمال  توسط سربازان عین الدوله ،چند روزی شهر ناآرام شد و عملاًحکومت نظامی جریان داشت تا اینکه بهبهانی وطباطبایی و صدر العلما وبرخی دیگران، ارشهر بیرون شده آهنگ ابن بابویه کردند.همه ملایان و طلبه ها و دیگران که در تحصن مسجد شاه حضور داشتند،در این سفر نیز همراهی نمودند.علما که هر روز بر تعدادشان افزوده می شد روز سی ام تیر بقم رسیدند.دو روز پس از رفتن به قم ،کسانی بقلهک رفته و از کارکنان سفارت خواهان اقامت در آنجا شدند.با موافقت نسبی سفارت عصر پنج شنبه 27 تیرماه نخست پنجاه تن از بازرگانان و طلبه ها بسرای سفارت در شهر رفته و در آنجا نشیمن گزیدند،اما بعد از چهار روز تعداد آنها تا سیزده هزار نفر بالا رفت و بازارها به یکباره بسته شد.متحصنین درخواستهای خود را به میانجیگری مستر گرانت دف شارژ انگلیس، به دولت چنین باز نمودند:

    1 .معاودت علمای مهاجرین به تهران

             2 .اطمینان بر اینکه احدی را به بهانه نخواهند گرفت وشکنجه نخواهند داد.

    3 .امنیت مملکت

    4 .افتتاح عدالتخانه

    5 . قصاص قاتل دو سید بزرگوار:[8]

     

     

    افتتاح دار الشوری

    بالاخره با مقاومت مردم ،عین الدوله در روز هفتم جمادی الاول 1324 از صدر اعظمی کناره جویی نمود وشاه جای او را به مشیرالدوله سپرد  وبرای رفتن به قم عضد الملک رییس ایل قاجار و حاجی نظام الدوله را برگزید. مردم از آنجا که اعتمادی به شاه ودربار نداشتند،بازنگشتند تا اینکه دولت انگلیس به میانجیگری برخاسته، رسماً از دولت ایران درخواست کردکه هر چه زودتر به درخواستهای مردم پاسخ دهد.و(( روز یکشنبه سیزدهم مرداد (14 جمادی الثانیه) فرمانی را که امروز سردیباچه قانونهاست بیرون داد[9]  ))

    ولی چون فرمان مشروطه صادر شد ، مردم از آن نارضایتی نمودند زیرا از یک طرف در آن نام ملت برده نشد  واز طرف دیگر جمله های آن روشن نبود. بدینسان نتیجه ای از فرمان بدست نیامد و چنین نهاده شد شب شانزدهم مرداد(17 جمادی الثانیه) نشستی از سران کوشندگان در خانه مشیرالدوله برگزار شود و در نتیجه آن نشست بود که شاه دوباره فرمان جدیدی صادر کرد.

  • فهرست و منابع پایان نامه بررسی اوضاع سیاسی و اجتماعی عصر مشروطه و تاثیر آن بر ادبیات

    فهرست:

    ندارد.
     

    منبع:

    1.      آدمیت،فریدون.اندیشه های میرزا آقاخان کرمانی.تهران:پیام ،1357

    2.      آدمیت،فریدون .اندیشه های طالبوف .تهران :دماوند،1363

    3.      آدمیت،فریدون.ایدئولوژی نهضت مشروطیت ایران. تهران :پیام ،1355

    4.      آدمیت،فریدون .فکرآزادی و مقدمه نهضت مشروطیت .تهران :سخن ،1340

    5.      آجودانی ،ماشاءالله . یامرگ یا تجدد .لندن :فصل کتاب ،2002

    6.      آشوری ، داریوش .فرهنگ سیاسی. تهران : مروارید ، 1352

    7.      آرین پور، یحیی. از صبا تا مینا. ج2. تهران: مرکز نشر کتابهای جیبی،1350

    8.      آهنجیده ، اسفندیار . برخورد اندیشه های قانون خواهی با حکومت استبدادی در ایران .اصفهان : مشعل ، 1378

    9.      اتحادیه، منصوره. پیدایش و تحول احزاب سیاسی مشروطیت. تهران: گستره\ 1361

    10.  اسحاق، محمد. سخنوران نامی ایران در تاریخ معاصر. تهران: طلوع، 1363

    11.  اسلامی ندوشن، محمد علی. روزها. ج1. تهران: یزدان،1372

    12.  اسلامی ندوشن، محمد علی. روزها. ج2. تهران: یزدان، 1369

    13.  براون،  ادوارد. انقلاب مشروطیت ایران. تهران: کویر، 1376

    14.  برقعی، سید محمد باقر. سخنوران نامی معاصر ایران. تهران: خرم، 1369

    15.  بهار،‌ملک الشعرا. دیوان. تهران: توس، 1380

    16.  تریا، انقلاب مشروطیت ایران و ریشه های اجتماعی و اقتصادی آن. تهران: رودکی،

    17.  حائری،‌سید هادی. کلیات مصور عشقی. تهران: جاویدان، 1375

    18.  حائری،‌سید هادی. سده میلاد میرزاده عشقی. تهران: نشر مرکز،1373

    19.  حائری، عبدالهادی. تشیع و مشروطیت در ایران. تهران: امیر کبیر،1360

    20.  حزب جمهوری اسلامی، آزادی و استبداد. نشریه شماره 10

    21.  خاتمی، محمد. زمینه های خیزش مشروطیت. تهران: پایا

    22.  دولت آبادی، یحیی. حیات یحیی. ج2. تهران: فردوس،1371

    23.  دهخدا، علی اکبر. لغت نامه. تهران: موسسه دهخدا

    24.  ذاکر حسین، عبدالرحیم. ادبیات سیاسی ایران در عصر مشروطیت. ج1. تهران: نشر علم،1377

    25.  زاوش،م ح. رابطه فراموسونری با صهیونیسم و امپریالیسم.تهران: آینده، 1361

    26.  زرگری نژاد،‌غلامحسین. رسایل مشروطیت. تهران: کویر، 1377

    27.  شفیعی کد کنی،‌محمد رضا. ادبیات فارسی از عصر جامی تا روزگار ما. تهران: نی

    28.  شفیعی کد کنی،‌محمد رضا. ادوار شعر فارسی از مشروطیت تا سقوط سلطنت. تهران: سخن، 1380

    29.  شمیم، علی اصغر. ایران در دوره سلطنت قاجار. تهران: افکار، 1374

    30. شیخ الاسلامی، جواد. اسناد محرمانه وزارت خارجه بریتانیا درباره قرارداد 1919 ایران و انگلیس. تهران: کیهان، 1368

    31.  شیخاوندی، داور. ناسیونالیسم و هویت ایرانی. تهران: باز، 1380

    32.  صفایی، ابراهیم. رهبران مشروطه. تهران: جاویدان، 1363

    33.  علی بابایی، داوود. گفته های میرزاده عشقی. تهران: امید فردا،1382

    34.  علی بابایی، غلامرضا. فرهنگ سیاسی. تهران: آشیان،1382

    35.  کرمانی،ناظم الاسلام. تاریخ بیداری ایرانیان. تهران: امیر کبیر،1371

    36.  کسروی، احمد. تاریخ مشروطه ایران. تهران: امیر کبیر، 1376

    37.  کسروی،احمد. تاریخ هجده ساله آذربایجان. تهران: امیرکبیر، 1356

    38.  لاهوتی، ابوالقاسم. شرح زندگانی من

    39.  لاهوتی، ، ابوالقاسم. دیوان. تهران: نوشین

    40.  لاهوتی، کلیات. به کوشش بهروز مشیری. تهران: توکا،1357

    41.  لرد کرزن، ایران و مساله ایران. ترجمه علی جواهر کلام. تهران: ابن سینا،1347

    42.  مائوسته دون، جنبش کارگری ایران. تهران: روزبه

    43. محمدخان، مهرنور. فکر آزادی در ادبیات مشروطیت ایران. اسلام آباد: مرکز تحقیقات فارسی ایران و تاجیکستان، 1383

    44.  معاصر، حسن. تاریخ استقرار مشروطیت در ایران. ج1. تهران: ابن سینا

    45.  مصاحب، غلامحسین. دایره المعارف فارسی. ج2 بخش1. تهران: فرانکلین، 1356

    46.  مکی، حسین. تاریخ بیست ساله ایران. تهران: امیر کبیر، 1358

    47.  ملک زاده، مهدی. تاریخ مشروطیت ایران. ج1،2،3. تهران: علمی،1373

    48.  میر احمدی، مهران. راهبران فکر مشروطه. تهران: درسا، 1381

    49.  نسیم شمال، کلیات جاودانه. به کوشش حسین یمینی

    50.  هدایت،‌مخبرالسلطنه. خاطرات و خطرات. تهران: زوار، 1375

    51.  همایون کاتوزیان، محمد علی. استبداد دموکراسی و نهضت ملی. تهران: مرکز، 1372

    52.  یاحقی،‌محمد جعفر. چون سبوی تشنه. تهران: جامی، 1374

    53.  محیط مافی،‌هاشم. مقدمات مشروطیت. تهران: فردوسی

    54.  یوسفی، غلامحسین. چشمه روشن. تهران: نشر علمی، 1370

    55.  یونس،‌مروارید.  تهران: اوحدی، 1377

    [1] .علی اصغر حکمت ،شعر فارسی در عصر معاصر ،ص 17

    [2]  تاریخ بیداری ایرانیان،ناظم الاسلام کرمانی،صص 127-128

    [3] .همان.صص  129-132

    [4] .هاشم محیط مافی ،مقدمات مشروطیت ،ص 85

    [5] .تاریخ بیداری ایرانیان،ناظم الاسلام کرمانی،ص 296

    [6] تاریخ مشروطه ایران ، احمد کسروی ،ص 74

    [7] .تاریخ بیداری ایرانیان ،ناظم الاسلام کرمانی،ص 323

    [8] .مطالعه بیشتر:تاریخ استقرار مشروطیت در ایران ،حسن معاصر، ص 44

    [9] .تاریخ مشروطه ایران ،احمد کسروی ،ص 120

    [10] .تاریخ مشروطه ایران ، احمد کسروی ، ص 120

    [11] .حیات یحیی، یحیی دولت آبادی ، ج  2 ،ص 89

    [12] غلامحسین زرگری نژاد، رسایل مشروطیت ،ص 30

    [13] .تاریخ مشروطیت ایران ، مهدی ملک زاده ،صص 570-563

    [14] پاولیچ، تریا، ایرانسکی، انقلاب مشروطیت، ص 125

    [15] ادوارد براون ، انقلاب مشروطیت ایران ، ص 223

    [16] . تریا ، انقلاب مشروطیت ایران، ص126

    [17] .همان، صص 127-128

    [18] محمد خاتمی، زمینه های خیزش مشروطیت، ص 68

    [19] م.ح.زاوش، رابطه فراماسونری با صهیونیسم و امپریالیسم،صص 136-142

    [20] .مطالعه بیشتر:ادوارد براون، انقلاب مشروطیت ایران ، صص 46-70

    [21] .مطالعه بیشتر:مخبرالسلطنه هدایت ،خاطرات و خطرات،ص 299

    [22] .ناظم الاسلام کرمانی ،تاریخ بیداری ایرانیان ،ص459

    [23] .احمد کسروی ،تاریخ مشروطه ایران،ص 49

    [24] .درباره زندگینامه این دو تن رجوع کنید: ابراهیم صفایی، رهبران مشروطه ،صص 173-220

    [25] .احمد کسروی ، تاریخ هجده ساله آذربایجان ،ص 483

    [26] .مهران میر احمدی ، راهبران فکر مشروطه

    [27] فریدون آدمیت، ایدئولوژی نهضت مشروطیت ایران، صص 27-28

    [28] هاشم محیط مافی، مقدمات مشروطیت، ص43

    [29] علی اصغر شمیم، ایران در دوره سلطنت قاجار، ص 242

    [30] همان، ص 247

    [31] منصوره اتحادیه، پیدایش و تحول احزاب سیاسی مشروطیّت، ص 43

    [32] مرتضی دوستی ثانی، تضاد اندیشه گران مشروطه و پیامدهای آن، ج ا.مجموعه مقالات صدمین سال مشروطیت)، ص 390

    [33] .فریدون آدمیّت ، اندیشه های میرزا آقا خان کرمانی ،ص228

    [34] .محمد رضا شفیعی کدکنی،ادبیات فارسی از عصر جامی تا روزگار ما: ص 73

    [35] .محمد رضا شفیعی کدکنیفادوار شعر فارسی از مشروطیت تا سقوط سلطنت ،ص 36

    [36] .عبدالرحیم ذاکر حسین، ادبیات سیاسی ایران در عصر مشروطیت ،صص 61-64

    2.غلامحسین یوسفی ، چشمه روشن ،صص 382-389

    3. محمد جعفر یاحقی ،چون سبوی تشنه ،صص 62-77

    4. یحیی آرین پور ،، از صبا تا نیما ،ج 2 صص 491-492

    5. غلامحسین مصاحب ، غلامحسین مصاحب ،ج1 ص 155

     

    [37] .محمد علی همایون کاتوزیان ، دموکراسی استبداد و نهضت ملی،صص 16-17

    [38] .فریدون آدمیت ، اندیشه های طالبوف تبریزی ،ص 79

    [39] .فریدون آدمیت ، فکر آزادی و مقدمه نهضت مشروطیت ، ص 3

    [40] .احمد کسروی ،مشروطه بهترین شکل حکومت، ص 20

    [41] .نرگس اصغری گوار ،نگاه اشرف الدین به جایگاه وحقوق زنان فصص 399-412

    [42] .ما شاءالله آجودانی ، یا مرگ یا تجدد ،صص 176-177

    [43] .عبد الهادی حائری فتشیع و مشروطیت در ایران،ص 260

    [44] . همان ،ص 260

    [45] . غلامرضا علی بابائی ، فرهنگ سیاسی ،ص 431

    [46] ابوالقاسم لاهوتی ،شرح زندگانی من ، ص 7

    [47] .سید محمد باقر برقعی ، سخنوران نامی ایران، ج 5 صص 3113-3114

    2. غلامحسین یوسفی ،چشمه روشن ،صص 468-475

    3. غلامحسین مصاحب ، دایره المعارف فارسی ،ج 2 بخش 1 ،صص  2479

    4. یحیی آرین پور ، از صبا تا نیما ،ج2 صص 168-169

    5. بهروز مشیری ، کلیات ابوالقاسم لاهوتی ، ص 7

    [48] .غلامحسین یوسفی ، چشمه روشن ،ص 470

    [49]. حزب جمهوری اسلامی ایران ، آزادی و استبداد ، ص 6

    [50] اسفندیار آهنجیده ، برخورد اندیشه های قانون خواهی با حکومت استبدادی در ایران ،ص 9

    [51] .لردکرزن ،ایران و مسأله ایران ،ص 225

    [52] . مهرنور محمد خان ، فکر آزادی در ادبیات مشروطیت ایران ،ص 173

    [53] . صورت جدید کمونیسم  با اشعاب حزب سوسیال دموکرات روسیه به دو شاخه (بالشویزم و منشویسم ) رو به رشد نهاد. بالشویکها که شاخه ای افراطی بودند ، به رهبری لنین ، خواستار شدت عمل و انقلاب فوری برای برانداختن نظام سرمایه داری و استقرار یک جامعه سوسیالیستی در جهان بودند و پس از اینکه در انقلاب روسیه 1917 پیروز شدند ،رهبری فعالیت سوسیالیستی به دست آنان افتاد.)) علامحسین مصاحب ،دایره المعارف فارسی ،ج 2 بخش 1 ،ص 2267

    [54] . احسان طبری ، فروپاشی نظام سنتی و زایش سرمایه داری در ایران ، صص 27-28

    [55] . داور شیخاوندی ،ناسیونالیسم و هویت ایرانی ، ص 53 )

     [56] .غلامرضا گودرزی ، دین و روشنفکران مشروطه ، صص 249-250

    [57] . غلامرضا علی بابائی، فرهنگ سیاسی ،ص 212

    [58] قیصر امین پور ،                              ،ص 351

    [59] .آشوری ، فرهنگ سیاسی ، ص

    [60] .غلامرضا علی بابائی ،ص 81

    [61] محمد اسحاق ، سخنوران نامی ایران در تاریخ معاصر، صص 286-288

    2 غلامحسین یوسفی، چشمه روشن، صص 370-381

    3 سید محمد باقر برقعی، سخنوران نامی معاصر ایران،ج 4، صص 2490-2491

    4 عبدالرحیم ذاکر حسین، ادبیات سیاسی ایران در عصر مشروطیت، ج 1،صص 672-675

    5. یحیی آرین پور،از صبا تا مینا، ج2، صص 361-365

    [62] .قرارداد1919 بین ایران و بریتانیا به دست لردکرزن وزیر خارجه بریتانیا منعقد شد که منظور لردکرزن از بستن قراردادبا حکومت وثوق الدوله ،استقرار نوعی نظام مستشاری در ایران و تحت الحمایه کردن غیر مستقیم کشور ما بود . این قراردادشامل دو قسمت علیحده است.قرارداد نخست که عنوان رسمی آن ((قرارداد نظامی و سیاسی میان ایران و بریتانیا )) و قراردوم مشهور به ((قرارداد وام )) می باشد.  اسناد ووزارت خارجه بریتانیا درباره قرارداد 1919 ایران و انگلیس ،ج1 صص 12-13

     

    [63] . کودتای 1299 خورشیدی که برخی آن را انقلاب سفید نام نهاده اند به دست سید ضیاءالدین و چهار تن دیگر بسته شده. حسین مکی ، تاریخ بیست ساله ایران ،ج1 صص 214

     

    [64] . جابر عناصری ، شاعر محبوب پارسیان ، صص 123-125

    [65] .غلامرضا علی بابائی ،فرهنگ سیاسی ، ص 431

    [66] . علی اکبر دهخدا ، لغت نامه ،

    [67] .یعقوب آژند ، ادبیات نوین ایران ،صص 193-194

    [68] . محمد رضا شفیعی کدکنی ، میسره شعر مشروطیت ، 106

    .

ثبت سفارش
عنوان محصول
قیمت