پایان نامه بررسی رابطه بین کمرویی و پیشرفت تحصیلی دانشگاه های پیام نور ، محقق اردبیلی و آزاد استان اردبیل

پایان نامه برای اخذ درجه کارشناسی رشته ی روانشناسی عمومی

چکیده

پزوهش انجام شده با هدف بررسی رابطه بین کمرویی و پیشرفت تحصیلی در بین دانشجویان دانشگاه های پیام نور، محقق اردبیلی و آزاد استان اردبیل صورت گرفته و روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی می باشد که با استفاده از پرسشنامه شخصیتی وودورث (وودورث،1920) و سوالات محقق ساخته انجام شده است.

جامعه آماری این پژوهش را کل دانشجویان دانشگاه های پیام نور ، محقق اردبیلی و آزاد تشکیل می دهند که بر اساس نموگیری تصادفی ساده از هر کدام از دانشگاه ها 40 نفر از دانشجویان که 20 نفر دختر و 20 نفر پسر بطور مساوی که روی هم رفته 120 نفر دانشجو بودند انتخاب شدند همچنین برای تعیین ارتباط متغیر مستقل (کمرویی) و متغیر وابسته (پیشرفت تحصیلی) از ضریب همبستگی بیرسون و برای تعیین جنسیت بین دانشجویان از آزمون T مستقل و برای تعیین تفاوت میانگین بین 3 گروه از دانشگاه ها از آزمون Anova استفاده شده است.

نتایج یافته های پژوهش عبارتند از:

-بین پیشرفت تحصیلی و کمرویی دانشجویان رابطه ی معناداری وجود ندارد.

-بین میانگین پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه های پیام نور، محقق اردبیلی و آزاد استان اردبیل تفاوت معنی دار وجود دارد.

-بین میانگین کمرویی دانشجویان دانشگاه های مذکور... تفاوت معنی داری وجود ندارد.

-بین پیشرفت تحصیلی و نوع زبان و همچنین بین کمرویی و نوع زبان در بین دانشجویان دانشگاه های مذکور تفاوت معنی دار وجود ندارد.

بین کمرویی و جنسیت و همچنین بین پیشرفت تحصیلی و جنسیت دانشجویان دانشگاه های مذکور تفاوت معنی داری وجود ندارد.

مقدمه                  

کمرویی یکی از مسائل مبتلا به جوانان و نوجوانان در جوامع کنونی است. مسأله ای که حتی آنرا عامل عمده ی عقب ماندگی و شکست و ناکامی ایشان در مراحل مختلف زندگی بشمار آورده اند.

هر کس ممکن است با موقعیت های ناخواسته و ناخوشایندی روبرو شود و آنگونه که باید و شاید نتواند با آنها مقابله کند و در نتیجه از نشان دادن واکنش مناسب و شایسته عاجز بماند. یا سبب گرفتار شدن در هول و هراسی به دلیل قادر به دفاع از حقوق فردی و اجتماعی خویش نشود و به سهولت در برابر حریف و مدعی سر تسلیم فرود آورد و در آوردگاه حیات مغلوب و سرشکسته، سر هم حق خویش را به رقیبان بسپارد. آیا بارها اتفاق نیفتاده که به خود گفته باشید:«اگر جرأت داشتم چنین و چنان می کردم و حقش را کف دستش می گذاشتم که دیگر به من توهین نکند ولی حیف»، آری ، صد حیف که کمرویی و حجب و حیا و یا بهتر بگوئیم ترس و تشویش بیهوده امکان هر تلاش و انقلابی را از شخص سلب می کند و وی را به نوعی فلج روحی و جسمی دچار می سازد کمرویی را نمی توان یک عارضه ساز روانی قلمداد کرد زیرا از مجموعه ای از اختلالات و نابهنجاریهائی تشکیل می شود که گاهی ریشه و منشأ آن به دوران کودکی و تعلیم و تربیت غلط والدین و مربیان که هر گونه اعتماد به نفس را در فرزند و شاگرد خود را از بین می برند می رسند(ژان شارتید؛تالهویرانید،1369)

مسأله ی موفقیت یا عدم موفقیت در امر تحصیل از مهمترین دغدغه های هر نظام آموزشی است موفقیت و پیشرفت تحصیلی در هر جامعه نشان دهنده های موفقیت نظام آموزشی در زمینه ی هدف یابی و توجه به رفع نیازهای فردی اسن .بنابراین نظام آموزشی را زمانی می توان کارآمد و موفق دانست که پیشرفت تحصیلی دانشجویان آن در دوره های مختلف دارای بیشترین و بالاترین رقم باشد.

از جمله مهمترین نگرانی های استادان، مسئولان آموزش دانشگاه و خانواده های دانشجویان، پیشرفت تحصیلی و جلوگیری از افت دانشجویان است (لوگان0/1 1997). نقطه مقابل پیشرفت تحصیلی ، افت تحصیلی است که بر اساس مطالعات متعدد تأثیر بسزایی در سرنوشت فرد داشته و همچنین هزینه ی گزفی به خانواده و جامعه تحمیل می کند. در ایران، این امر از مهم ترین مشکلات منونی نظام آموزشی است که هر ساله ده ها میلیارد ریال بودجه کشور را هدر می دهد و نیروهای بالقوه

سرمایه های جامعه که همان نیروی انسانی است بی ثمر می ماند.(گلشن.رام.آر،1995)

بیان مسئله

انسان اصالتاً موجودی است اجتماعی و نیازمند برقراری ارتباط با دیگران بسیاری از نیازهای عالیه ی انسان و شکوفا شدن استعدادها و خلاقیت هایش فقط از طریق تعامل بین فردی و ارتباطات اجتماعی می تواند ارضا شود و فعلیت یابد. در واقع خودشناسی برقراری ارتباط مؤثر و متقابل با دیگران پذیرش مسئولیت اجتماعی و نیل به کفایت اقتصادی از اهداف اساسی همه ی نظام های تربیتی است. « به قول تالهوبرانیه» کمرویی را نوعی بیماری روانی تلقی می کند که ابتدا در ضمیر باطن ریشه می دواند و مزمن می شود و سرانجام جسم را نیز از تحرک می اندازد.

بدون تردید پدیده ی کمرویی یک معلولیت اجتماعی است. در هر جامعه درصد قابل توجهی از کودکان ، نوجوانان، بزرگ سالان بدون آنکه تمایلی داشته باشند ناخواسته خودشان را در حصاری از کمرویی محبوس و زندانی می کنند و شخصیت واقعی و قابلیت های ارزشمند ایشان در پس توده ای از ابرهای تیره کمرویی ناشناخته می ماند. (افروز،1372).

از نظر روانشناسان نیز فرد خجالتی احساس عجز و ناتوانی می کند خود را از انجام هر کاری حتی بسیار جزیی ناتوان می داند و کاملاً تصور می کند مورد توجه طرف مقابل است و حرکاتش زیر ذره بین است. ارتباط برقرار کردن او با دیگران تحت تأثیر رابطه غالب و مغلوب گر از ملاقات با دیگران گریزان است و خود را حقیر و کوچک می پندارد. کمرویی در عمل باعث می شود که فرد به خود کم بها دهد و از این رو فرد کمرو افکار و احساسات و اعمال بسیاری را که به طور مرتب تهدید به ظاهر شدن می کنند، سرکوب می کند. افراد کمرو واقعاً در این دنیای درون فکری زندگی می کنند.