پایان نامه تهیه گوگرد پلیمری به عنوان عامل اصلی پخت در ساخت مصنوعات پلیمری

پایان نامه کارشناسی ارشد شیمی

گرایش : کاربردی   

مقدمه :

گوگرد به عنوان محصول جانبی صنایع نفت و گاز سالانه بیش از 41 میلیون تن در سال طی فرآیند شیرین‌سازی تولید می شود . همچنین میزان تولید کل گوگرد در جهان رقمی بیش از 64 میلیون تن در سال است . حائز اهمیت قرار گرفتن مسائل زیست محیطی از عوامل مؤثر در تولید گوگرد است . به همین خاطر برای جلوگیری از مشکلات زیست محیطی و همچنین به دلیل افزایش استحصال منابع نفت و گاز ، میزان تولید گوگرد رشدی صعودی خواهد داشت . ضمن اینکه مصرف این ماده نسبت به تولید آن کمتر است .

کشور ما با داشتن منابع نفت و گاز فراوان یکی از عمده ترین تولید کنندگان گوگرد در خاورمیانه است و سالانه بیش از 5/1 میلیون تن گوگرد تولید می کند که با راه اندازی فازهای جدید پالایشگاهها این رقم به 5/2 میلیون تن در سال خواهد رسید . مصرف سالانه کشور در حال حاضر حدود 300 هزار تن در سال است . صادرات گوگرد نیز با توجه به کاهش قیمت گوگرد مقرون به صرفه نیست . بنابراین یافتن راههایی برای مصرف این ماده و یا تبدیل آن به موادی که دارای ارزش اقتصادی بیشتری باشند حائز اهمیت و توجه فراوان است .

تهیه گوگرد نامحلول از گوگرد معمولی می تواند یکی از راه حلهای این معضل باشد . گوگرد نامحلول بدلیل حساس نبودن حلالیت آن به کاهش دما می تواند جایگزین مناسبی برای گوگرد معمولی در صنایع لاستیک و همچنین تایر باشد . گوگرد معمولی حلالیستش در گستره دمائی متفاوت است و با کاهش دما حلالیت آن کاهش می یابد . بنابراین با استفاده از گوگرد محلول در پخت آمیزه های لاستیکی با مشکلات عدیده ای از جمله پدیده سفیدک زدن یا شکفتگی مواجه می‌شویم . تنها راه حل مناسب برای جلوگیری از این مشکل استفاده از گوگرد نامحلول است که در این پژوهش به روشهای تهیه آن و همچنین روشهای کاربردی و نوین تهیه گوگرد نامحلول اشاره شود . با تولید این ماده با ارزش ضمن کاهش خسارات ناشی از مصرف گوگرد معمولی و همچنین افزایش کیفیت محصولات تولیدی می توان واردات آن را به کشور کاهش داد و حتی در آینده ای نزدیک با تولید متناسب با مصرف داخلی از واردات آن جلوگیری کرد .

چکیده

رایجترین سیستم پخت در آمیزه های لاستیکی پخت گوگردی است که علاوه بر اقتصادی بودن از تنوع زیادی برخوردار است و امکان دستیابی به محدوده گسترده ای از خواص را فراهم می‌کند. گوگرد با قرار گرفتن در بین زنجیر پلیمرها بین آنها اتصالات عرضی تشکیل میدهد و موجب تشکیل ساختار شبکه‌ای می شود . مشکل عدیده این سیستم پخت پدیده شکفتگی(blooming) گوگرد در آمیزه های لاستیکی است که این پدیده بااستفاده از گوگرد نامحلول بر طرف می شود. زیرا وابستگی حلالیت این نوع گوگرد در بستر پلیمری به دما بسیار نامحسوس است. قیمت بالای گوگرد نامحلول و وارداتی بودن آن مشکلاتی را برای صنایع لاستیک بوجود آورده است. روشهای مختلف ارائه شده برای تهیه گوگرد نامحلول در کشور، نیز به دلایل اقتصادی و یا مشکلات دستگاهی و یا مواد اولیه قابل اجرا نبوده‌اند.

در این پژوهش دو روش ، ذوب گوگرد معمولی و همچنین هیدرولیز  بعنوان روشی نوین ، در تهیه گوگرد نامحلول بکار برده شده است .

فصل اول

تولید و مصرف گوگرد

مقدمه :

گوگرد(Sulfur) : گوگرد جامدی است زردرنگ که نسبت به دیگر مواد شیمیایی دارای تاریخچه‌ای منحصر به فرد است. در قدیم بت پرستان طی مراسم و تشریفات مذهبی این ماده را می‌سوزاندند تا شیاطین را از خود دور نمایند. و همچنین از بخار یا دود گوگرد حاصل از سوزاندن آن برای سفیدکردن پارچه و حصیر استفاده می‌نمودند.

این عنصر غیر فلزی که بطور گسترده در طبیعت پراکنده شده و از نظر فیزیکی و اقتصادی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است از زمانهای بسیار قدیم شناخته شده و از آن در صنایع دارویی و شیمیایی استفاده می‌شده است.

این جامد زردرنگ در آب نامحلول بوده ولی در دی سولفیدکربن، بنزین و سایر حلالهای غیر قطبی حل می‌شود. این جامد مولکولی دارای هشت اتم گوگرد بوده که بصورت حلقه و توسط پیوندهای

کووالانسی به هم متصل شده‌اند. به دلیل وجود نیروی لاندن در شبکه بلور این ماده ، نقطه ذوب آن پایین می‌‌باشد.

عنصر شیمیایی S دارای نمره اتمی 16 و وزن مولکولی 064/32 در طبیعت به شکل جامد زردرنگ و جلای زرین موجود است.

جامد مولکولی آن دارای هشت اتم گوگرد است.  دارای 3 آلوتروپ است که معمولاً آنها را با نامهای آلفا ()، بتا ()، گاما() می‌شناسیم.

آلفا: گوگرد اورترومبیک یا رومبیک است.

بتا: گوگرد مونوکلینیک است.

گاما: گوگرد آمورف یا بی شکل است.

در جدول شماره (1-1) به مشخصات آنها اشاره شده است.

توجه: لازم به ذکر است که حلالیت گوگرد در حلالهای ذکر شده متفاوت است و بیشترین در حلالیت  و Tolune است.

گوگرد در طبیعت به دو حالت آزاد و ترکیب وجود دارد. مقدار بسیار ناچیزی از گوگرد استخراج می‌شود و قسمت اعظم گوگرد از نفت خام و گاز به دست می‌آید.

گوگرد در نفت خام به صورت ترکیب سولفید- مرکاپتانها، پلی سولفیدها و... بوده و مقدار آن به طور معمول بین 5/0 تا 3 درصد می‌باشد. در عملیات‌های مختلف پالایش همچون فرایند شکستن حرارتی، شکستن کاتالیستی، گوگردزدایی و شکستن مولکولی به وسیله هیدروژن، گازهای نفتی با درصدی از هیدروژن سولفور و دیگر ترکیبات گوگردی با وزن کم تولید می‌شوند. این گازها درصورتیکه ترکیبات گوگردی در آنها باقی بماند پس از مصرف در کوره‌ها و دیگ‌های بخار به صورت اکسیدهای گوگردی از دودکش‌های آنها در هوا پراکنده شده و محیط را آلوده می‌سازند.

لذا برای این که انتشار اکسیدهای گوگرد در پالایشگاه‌ها و محیط اطراف آنها به کمترین حد ممکن برسد بایستی گاز هیدروژن سولفور (H2S ) را از گازهای سوخت پالایشگاه حذف نموده و گاز(H2S) را به سمت واحد بازیافت گوگرد هدایت کرد. آب ترش نیز که حاصل فرایندهای پالایشی بوده دارای مقادیری گاز H2S است که برای جلوگیری از آلودگی محیط زیست دریایی، گاز ترش جداسازی شده و به سمت واحد بازیافت گوگرد ارسال می‌شود.

در صنعت گوگرد، گوگرد براساس منبع تولید آن به سه بخش تقسیم می‌شود:

گوگرد بریمستون: به گوگردی اطلاق می‌شود که از منابع طبیعی و یا از طریق بازیابی از گاز طبیعی، نفت خام و ... تولید می‌شود.

گوگرد پیریت: گوگرد تهیه شده از کانی‌های آهن حاوی سولفید با فرمول تجربی را در بر می‌گیرد.

گوگرد در فرم‌های دیگر: گوگرد به دست آمده از منابع دیگر غیر از بریمستون و پیریت، گوگرد در فرم‌های دیگر (SOF ) نامیده می‌شود. این نوع گوگرد بیشتر اسید سولفوریک تولید شده در طی تصفیه گازهای خروجی پروسه‌های گداختن سنگ معدن فلزات را در بر می‌گیرد.

 تولید شده در مس سرچشمه نمونه‌ای از این نوع گوگرد می‌باشد.

رشد مصرف نفت در سال‌های اخیر نسبتاً کم بوده و پیش بینی می‌شود که در همین حد بماند. علت افزایش تولید گوگرد و بازیافتی به خاطر الزامات قانونی برای بازیافت بیشتر گوگرد از محصولات پالایشگاهی است، به طوری که در آمریکا و ژاپن حدود 70 درصد گوگرد موجود در نفت خام بازیافت می‌شود.

در بخش بعد به انواع فرایندهای تولید گوگرد اشاره می‌شود.

تولید

تا کنون  فرایندهای بسیار متنوعی جهت تولید گوگرد ارائه گردیده است که عمدتا بر اساس تولید یا جداسازی سولفید هیدروژن از خوراک استوار می باشند.از دیدگاه مورد بحث در این مقاله  فرایندهای تولید گوگرد را می توان به دو دسته فرایندهای1-جذب درمایع واکسیداسیون2-اکسیداسیون مستقیم تقسیم بندی نمود.

ضمنا  تمامی فرایندهایی که در تولید گوگرد استفاده می شوند  بر اساس شیرین سازی و جداسازی سولفید هیدروژن از گاز طبیعی نمی باشند وگاهابرخی از آنها هم توجیه اقتصادی ندارند.

1-1-1 فرایندهای جذب درمایع واکسیداسیون

تبدیل سولفید هیدروژن به گوگرد نیازمند اکسیداسیون گوگرد آن می باشد. فرایندهای مایع معمولا بر مبنای معلق کردن یا حل نمودن اکسید کننده یا کاتالیست در محیطی مایع به جهت تماس با گاز حاوی  سولفید هیدروژن می باشد.انواع ترکیبات قابل استفاده جهت اکسیداسیون یا استفاده کاتالیستی در فرایندهای جذب در مایع و اکسیداسیون عبارتند از :1-پلی تیوناتها 2-اکسید آهن 3-تیو آرسناتها 4-کمپلکسهای شامل آهن وسیانید 5-کاتالیستهای آلی 6-پر منگنات پتاسیم وسدیم یا دی کرومات پتاسیم. تمامی موارد فوق  غیر از مورد 6 در سیستمهای بازیابی  قابل بازیافت هستند ودر فرایندهای شیرین‌سازی کاربرد دارند.

1-1-1-1   فرایند Ferrox

این فرایندتوسط شرکت Koppers ارائه گردید.محلول مورد استفاده در این فرایند شیرین سازی جریان گازشامل 3 % کربنات سدیم و 5 % اکسید آهن هیدراته می باشد.این محلول از بالا وگاز ترش از پایین وارد برج جذب و گاز شیرین به همراه  آب اشباع از بالای برج جذب خارج می گردند. محلول خروجی از پایین برج، توسط هوا درAerator  احیاء شده ، سولفید آهن به گوگرد و اکسید آهن تبدیل می‌گردد. دوغاب گوگرد از بالای Aeratorخارج می شود و محلول بازیابی شده پس از تبادل حرارتی در مبدل به برج جذب انتقال می یابد.

جداسازی سولفید هیدروژن در این روش تا 85 % گزارش شده است. چنانچه میزان بیشتر جداسازی مورد نظر باشد  ازدو برج جذب استفاده می گردد.

دوغاب گوگرد خارج شده از Aerator برای جداسازی بهتر  فیلتر می گردد.گوگرد جامد حاصل از عمل فیلتراسیون تقریبا شامل  40 % گوگرد شبه فلزی  40%  آب10تا20 % ذرات عمل فیلتراسیون شامل هیدروکسید آهن و کربنات سدیم می باشد.به علت وجود این ناخالصی ها گوگرد حاصل از این فرایند برای مصرف مناسب نیست.

1-1-1-2 فرایندSulFerox  

فرایندSulFerox  شامل مذاحل اکسیداسیون و احیاء کاتیون آهن می باشدکه در آن سولفید هیدروژن مستقیما به گوگرد شبه فلزی تبدیل می شود و همزمان کاتیون آهن احیاء می شود. سپس با دمیدن هوا کاتیون آهن اکسید می شود. گوگرد حاصل از این فرایند را به صورت کیک یا دوغاب جدا کرد. این فرایند عمدتا برای برای تصفیه گاز طبیعی ، گاز خروجی واحد آمین و گاز خروجی از زمین در اثر فعالیت حرارتی زمین استفاده کرد.ظرفیت تولیدی این روش 1/. تا 15 تن گوگرد در روز می‌باشد.مزایای این روش عبارتند از:

1- از آنجا که حجم مایع در گردش کم است و دستگاه های آن کوچک می باشد، هزینه نگهداری آن کم می باشد.

2- توانایی جداسازی سولفید هیدروژن بدون جدا کردن دی اکسید کربن وجود دارد.

3- مقدار سولفید هیدروژن در گاز تصفیه شده کم است(کمتر از ppm  5).

4- در دمای محیط کار می کند و راه اندازی و بستن واحد آن آسان است.

1-1-1-3 فرایند Gluud  

این فرایند مشابه فرایند Ferrox است که در آلمان توسعه یافت.اختلاف ابتدایی این فرایند این است که در آن از محلول رقیق کربنات آمونیوم برای معلق کردن اکسید آهن استفاده می گردد.دیگر آنکه ، ارتفاع برجهای عمودی بازیابی بیشتر است و درفشار بالاتر  کار می کند اما نیاز به هوای کمتری دارد.مقدار هوای مورد نیاز  10 % هوای مورد نیاز فرایند Ferrox است.

1-1-1-4 فرایندManchester

این فرایند که نخستین بار توسط انگلستان  طراحی شد ، در واقع اصلاح فرایندFerrox   می باشد. اختلاف اساسی این دو فرایند در تعداد برجهای تماس محلول وگاز ترش می باشد بدین گونه که در  فرایندFerrox   از یک برج تماس استفاد می شود در حالیکه در  فرایندManchester  از چندین برج تماس استفاد می شود.

گاز ترش با محلولی از کربنات سدیم حاوی هیدروکسید آهن شسته می شود. محلول تازه به هر مرحله از برجهای جذب تزریق میگردد.از تانکی جهت ایجاد تاخیر زمانی استفاده می شودتا از کامل شدن واکنش میان سولفیدهای قلیایی و اکسید آهن یقین حاصل شود. محلول واکنش داده از هر برج جذب خارج شده، به برج بازیابی انتقال یافته ودر آنجا توسط هوا احیاء می گردد.گوگرد حاصل از این فرایند به صورت Froth جمع آوری می گرددکه مانند فرایند Ferrox فیلتر می شود.

قلیاییت محلول در حال گردش در حدود 5/0 نرمال باید کنترل شود.برای جلوگیری از افزایش مقدار جامد همراه محلول،همواره مقدار کمی از محلول گردشی از سیستم خارج می گردد. اکسیداسیون صحیح و کامل در برجهای بازیابی ضروری است زیرا در غیر این صورت تیوسولفات سدیم تشکیل خواهد شد که باعث افزایش بیش از حد مواد شیمیایی تزریقی می شود. از معایب این روش این است که بدست آوردن گوگردی با کیفیت بالا بدون حضور سایر نمکها وناخالصیها، تقریبا غیر ممکن است.

-1-5    فرایند Stretford  A.D.A

در این فرایند، از محلول قلیایی نمک سدیم حاوی اسید دی سولفونیک  anthraquinione استفاده میشود و شامل 5 مرحله است:

1- جذب سولفید هیدروژن در محلول قلیایی.

2 - احیای اسید دی سولفونیکanthraquinione با افزودن گوگرد از بی سولفید سدیم.

3- آزاد سازی گوگرد از اسید دی سولفونیکanthraquinione احیاء شده در اثر واکنش متقابل با اکسیژن موجود.

4- اکسیداسیون دوباره دی سولفونیکanthraquinione احیاء شده.

5- اکسیداسیون دوباره محلول قلیایی به جهت تامین اکسیژن موجود در مرحله 3.

تاخیر زمانی این روش 45 دقیقه  جهت تکمیل احیای اسید دی سولفونیکanthraquinione می‌باشد که طولانی تر از تاخیر زمانی فرایندManchester   است. این فرایند بر خلاف فرایند Manchester که مقداری از محلول در حال گردش خارج می شد،از یک واحد کربن زدایی بهره می‌برد.

مزایای فرایند Stretford  A.D.A عبارتند از:

1- بر خلاف فرایند Manchester که مقداری از هیدروکسید آهن از دست می رفت،در این روش از دست رفتن عامل نامحلول وجود ندارد.

2- از آن جهت که در این فرایند واکنشهای جذب در محلول انجام می پذیرد ، دلیلی جهت انسداد برجهای شستشو وجود ندارد.

 3- با فیلتراسیونی ساده وشستشو ، گوگردی با کیفیت بالا تولید می شود4-مشکلات ناشی از جداسازی ذرات جریانی که درروش قبل به وجود می آمد،منتفی است.

دو نوع دیگر از تغییر وتصحیح فرایند Stretford  A.D.A،Holmes-Stretford وpeabody- Holmes-Stretford می‌باشند.

1-1-1-6 فرایند Takahax

این فرایند توسط شرکت Tokyo Gas ابداع شد. فرایند شبیه فرایند Stretford است وتنها تفاوت آن در محلول قلیایی مورد استفاده است که شامل Naphtpquinione وسولفات سدیم است. جریان فرایند وتعداد مراحل واکنش مطابق قبل می باشد.

دو فرایند اخیربیشتر در تصفیه گازهای کوره کک استفاده می شود.

1-1-1-7 فرایندThylox 

فرایند فوق در اواخر دهه 1920 توسط شرکت koppers ارائه شد و در خالص سازی و شیرین سازی گازهای خروجی صنایع مختلف از جمله تصفیه گازهای کوره کک صنایع استیل سازی استفاده می شود.

سازنده فعال در فرایند Thylox،تیو آرسنات سدیم یا آمونیوم می باشد. تیو آرسنات سدیم در حالت خنثی یا کمی قلیایی در حال گردش می باشد. گاز ترش از پایین برج جذب وارد می شود و با محلول بازیابی شده که از بالای برج وارد می شود ،در تماس ناهمسو قرار می گیرد. سولفید هیدروژن وسیانید هیدروژن (در صورت وجود)از پایین برج جذب و گاز شیرین از بالا خارج می شود.محلول پایین برج توسط پمپی به مبدلی فرستاده می شود که در آنجا دمای محلول تا 110 در جه فارنهایت(43 درجه سانتیگراد) افزایش می یابد. محلول گرم به پایین برج Thionizer می رود تا بازیابی شود.در اثر واکنش بازیابی ،گوگرد آزاد ودر بالای  ظرف جمع می شود و در اثر کف گیری جمع آوری و فیلتر می‌شود.مایع بازیابی شده از بالای برج Thionizer به بالای برج جذب جهت تماس محدد با گاز ترش فرستاده می شود.

1-1-1-8    فرایند Perox

این فرایند مشابه با فرایندThylox میباشد ودر اواخر دهه 1940 جهت تصفیه گازهای زغال سنگ در

آلمان ابداع گردید. فرایند شامل جذب سولفید هیدروژن در محلول آبی آمونیاک حاوی 3/. %  از کاتالیست اکسید کننده آلی مانند Hydroquinone می باشد.

 گاز ترش از کولری عبور می کند ودر برج جذب با جریان محلول نا همسو Perox تماس می یابد. Perox مصرف شده با دمیدن هوا در  Oxidizer  بازیابی می شود.گوگرد شبه فلزی  از بالای Oxidizer به شکل Froth جدا و فیلتر می شود.

1-1-1-9 فرایند Giammarco-Vectroke

گاز ترش حاوی دی اکسید کربن از پایین برج جذب وارد شده وبا محلول بازیابی شده که از بالای برج گاز شیرین خارج می شود و به مرحله جذب دی اکسید کربن می رود . محلول غنی از سولفید هیدروژن از پایین برج به Digester  می رود تا زمان انجام واکنش تاخیری فراهم آید. محلول غنی پس از عبور از کولر ،وارد مخزن اسیدی شدن می شود.در این مخزن محلول غنی با دی اکسید کربن تماس می یابد ودوغاب گوگردی از پایین مخزن اسیدی شدن وارد فیلتر می شود. خروجی مرحله فیلتراسیون به بالای برج Oxidizer فرستاده می شود.این محلول با دمیدن هوا در بازیابی می شود وسپس به به بالای برج جذب پمپ می شود.

اگر گاز ترش حاوی دی اکسید کربن نباشد، فرایند Giammarco-Vectroke انجام می پذیرد.

1-1-1-10 فرایند Lacy –Keller

فرایند Lacy –Keller  در آمریکا توسعه یافته است. این فرایند برای دفع سولفید هیدروژن به همراه مرکاپتانها و حتی در حضور دی اکسید کربن نیز مناسب است. این فرایند با استفاده از یک محلول شیمیایی خاص که نام آن گزارش نشده است، سولفید هیدروژن و مرکاپتانها را از جریان گاز طبیعی دفع می کند و گوگردی با کیفیت خوب تولید می کند. گوگرد کلوییدی در سلولهای شناورسازی الکترونیکی انباشته می شود وتوسط فیلتراسیون خلا جدا می گردد. گاز ترش وارد برج جذب می شود ودر حین بالا رفتن در برج با محلول مذکور به طور ناهمسو تماس می یابد.این برج معمولا  دارای پرکنهایی از جنس پلاستیک می باشد.در اثر انجام واکنش میان گاز ترش ومحلول،گوگرد تولید می شود و به صورت معلق در محلول باقی می ماند. گاز شیرین از بالای برج جذب و محلول مصرف شده از پایین برج به سلولهای شناورسازی الکترونیکی جریان می یابد. گوگرد انباشته شده در این سلولها به صورت دوغابی غلیظ می‌باشد که به منظور جدا سازی گوگرد به فیلتر خلا ارسال می شود.محلول باقی مانده از مرحله فیلتراسیون،با مایع خروجی از پایین سلولهامخلوط شده و سپس به قسمت باز یافت ارسال می شود. محلول باز یافت شده مجدد ا به برج جذب فرستاده می شود.

1-1-1-11 فرایندTownsend   

در این فرایند از یک محلول آلی مانند تری اتیلن گلیکل(‏TEG)برای تماس با گاز ترش استفاده می‌شود. تری اتیلن گلیکل ماده ای با وزن ملکولی بالا و ویسکوز می باشد که ظرفیت جذب آب در آن بیشتر از جذب سولفید هیدروژن و تولید گوگرد است و از این جهت کاربرد بیشتری د ارد. واکنش تولید گوگرد در این روش گرمازاست ، لذا دمای گلیکل خروجی از پایین برج جذب با افزایش غلظت سولفید هیدروژن موجود درگاز ترش  افزایش خواهد یافت. 

گاز ترش از پایین برج جذب-راکتور وارد می شود ودر حین بالا رفتن، با مخلوطی از یک محلول آلی مانند تری اتیلن گلیکل ودی اکسید گوگرد ، با جریان نا همسو تماس می یابند.

 اتیلن گلیکل محلول از محلول جدا شده ، گوگرد نامحلول به صورت دوغاب در می آید.گاز شیرین  از قسمت راکتور برج وارد  قسمت جذب برج می شود ودر آنجا با تری اتیلن گلیکل بازیافت شده تماس ناهمسو پیدا می کند. گاز آب گیری و شیرین شده از قسمت جذب برج خارج می گردد.آب ، محلول غنی تری اتیلن گلیکل و گوگرد از پایین برج جذب خارج می شود و برای جداسازی گوگرد از مخلوط به سمت ظرف ته نشینی می رود . گوگرد ته نشین شده به مخزن ذخیره سازی می رود . قسمتی از گوگرد برای تامین دی اکسید گوگرد لازم واکنش سوزانده می شود. آب  محلول غنی تری اتیلن گلیکل خروجی توسط جوش آور دن مجدد محلول، جدا می شود. آب خروجی از باز یافت کننده  شامل آب تولیدی واکنش  بین دی اکسید گوگرد و سولفید هیدروژن و آب جدا  شده از گاز می باشد. محلول بازیافتی تری اتیلن گلیکل ، از پایین برج جذب بازیافت کننده خارج می شود که قسمتی از آن به بالای برج جذب اصلی  فرستاده می شود و ما بقی به بالای برج جذب دی اکسید گوگرد ارسال می شود ، دی اکسید گوگرد حاصل از سوختن رادر راکتور را به خود جذب می کند.

این فرایند برای جدا سازی  سولفید هیدروژن با حضور دی اکسید کربن نیز مناسب می باشد.

Abstract :

Preparation of insoluble sulfur (polymeric sulfur) as a main curative in rubber manufactures

Vulcanization (sulfur curring) is a common way for preparation of rubber manufactures .Ofcourse application of nonrubber grade of sulfure has the some problems such as blooming phenomena .The best way for controling of this problem is application of insoluble sulfure (rubber grade sulfure) in curring of rubber compounds .

In this research the common ways for bench scale preparation of insoluble sulfure were reported . The prepared insoluble sulfure had been applied in rubber compounds and all physicall and mecahnical tests had been done on them .