یکی از استاندارد های حسابرسی،استاندارد کنترل کیفیت کار حسابرسی است که در بخش ۲۲ استانداردهای حسابرسی مطرح شده است. در این بخش، کار حسابرسی به معنای اشتغال حرفهای درحرفه حسابرسی مطرح شده و محدود به کار اجرایی نیست.
چنان که در مقدمه استاندارد های حسابرسی مصوب سال ۷۸ مطرح شده، این استانداردها مجموعهای از اصول بنیادی و روشهای اساسی و رهنمودهایی است که برای اجرای کار حسابرسی تدوین میشود. در این رابطه همواره در اصول کلی حسابرسی ذکر شده که حسابرسی باید براساس استانداردهای مربوط انجام شود. بنابراین دربند<حدودرسیدگی> گزارش حسابرسی، همیشه برهمین نکته تاکید میشود که حسابرسی براساس استانداردهای حسابرسی انجام شده است.
یکی از استانداردهای حسابرسی، استاندارد کنترل کیفیت کار حسابرسی است که در بخش ۲۲ استانداردهای حسابرسی مطرح شده است. در این بخش، کار حسابرسی به معنای اشتغال حرفهای درحرفه حسابرسی مطرح شده و محدود به کار اجرایی نیست. در این رابطه سیاستها و روشهای کنترل کیفیت در دو سطح موسسات و در سطح هرکار حسابرسی مطرح شده است. بنابراین چنین برداشت میشود که طیف این استاندارد وسیع و گسترده است.
مقاله حاضر برگرفته از سخنرانی زنده یاد مرحوم سیامک جوانبخت است که در همایش کنترل کیفیت در تاریخ پانزدهم اردیبهشت سال جاری در محل سازمان حسابرسی، بوسیله ایشان برای شرکت کنندگان ایراد شد.
سیاستها و روشهای کنترل کیفیت در سطح موسسات حسابرسی
موسسات حسابرسی باید سیاست ها و روشهایی را تدوین و مستقر کنند تا مطمئن شوند که عملیات حسابرسی آنها براساس استانداردهای حسابرسی انجام میشود. این استاندارد یک سیستم کنترل داخلی یا محیط کنترلی برای این حرفه ایجاد میکند تا فعالیت حسابرسی بهنحو مناسب انجام شود. البته سیاستها و روشها در سطح موسسات حسابرسی بستگی به سازماندهی و حجم و گستردگی موسسات حسابرسی و مراکز جغرافیایی آنها و همچنین به رابطه منافع با مخارج بستگی دارد.
اولین قسمت سیاستها و روشهای کنترل کیفیت، الزامات حرفهای است. کارکنان موسسه حسابرسی باید به اصول استقلال، رازداری و درستکاری و رفتار حرفهای پایبند بوده و آن را رعایت کنند. بهنظر میرسد با توجه به اهمیتی که اخلاق حرفهای دارد، این موضوع در صدر سیاستها و روشها قرارگرفتهاست.
کار حسابرسی برمبنای اخلاقیات پایه گذاری شده است. سنگ بنای کارحسابرسی براساس انتخاب افرادی است که از نظر اخلاقیات در سطح بالایی قرار داشته باشند.
مهمترین ویژگی مورد نیاز برای این افراد استقلال است بطوری که باید بیطرف، رازدار و دارای رفتار حرفهای که درستکاری از مبانی آن است، باشند و نباید روابطی مالی با صاحبکار از نظر مشارکت یا سرمایهگذاری ها داشته باشند.
چنانچه این ویژگی را تقویت کنیم، بهنظر میرسد استفاده کنندگان اعتماد بیشتری نسبت به جامعه حرفها ی پیدا خواهند کرد. اعتلای اخلاق و رفتار حرفهای نیاز به آموزش دارد لذا باید مبانی رفتار حرفهای را تدوین کنیم و به کارکنان موسسه حسابرسی مقاله حاضربرگرفته از سخنرانی زنده یاد مرحوم سیامک جوانبخت است که در همایش کنترل کیفیت در تاریخ پانزدهم اردیبهشت سال جاری در محل سازمان حسابرسی، بوسیله ایشان برای شرکت کنندگان ایراد شد. آموزش کامل بدهیم. این آموزش را میتوان از راههای مختلف انجام داد، به صورت اطلاعیههایی که به آنها داده میشود، یا کلاسهای آموزشی که برای آنها برگزارمیشود. همچنین به منظور داشتن اعتماد نسبت به رعایت اخلاق حرفهای ضروری است که ازحسابرسان درکارهای مختلف تاییدیهای در رابطه با استقلال و نداشتن روابط منع شده با واحدهای مورد رسیدگی دریافت شود. این مجموعه الزامات حرفهای است که بهنظر میرسد برای زیرساخت یک موسسه حسابرسی اهمیت خاصی دارد. حال اگر سازمان حسابرسی را به عنوان نمونه بررسی کنیم میبینیم که آیین رفتار حرفهای در این سازمان تهیه و تدوین شده، بخشنامههای مختلفی در رابطه باحفظ استقلال کارکنان حرفهای در واحدها، از طرف مدیریت سازمان تهیه و ابلاغ شده، ودر هنگام استخدام تاییدیهای مبنی بر رعایت اصول و موازین حرفهای از آنها دریافت میشود. ضمناً در برنامههای آموزشی سازمان نیز مبحث اخلاق و رفتار حرفهای نیز گنجانده شده که بهنحو مناسب اجرا میشود.
قسمت دوم سیاست ها و روش های کنترل کیفیت در سطح موسسات حسابرسی مهارت و صلاحیت حرفهای است. خصوصیات اخلاقی شرط ابتدایی در مورد اشخاصی است که میخواهند در این حرفه کارکنند. شرط دوم این است که این افراد باید دارای صلاحیت حرفهای و تخصصی بوده و آموزشهای لازم را نیز ببینند تا بتوانند وظایف خود را آگاهانه انجام دهند وقادر باشند با بکارگیری دانش و مهارت خویش، مراقبتهای حرفهای را در اجرای وظایف خود به کاربرند.
حسابرسان با این ویژگیها باید در ضمن کار نیز آموزش ببینند ومهارت و دانش آنها افزایش یابد. بهنظر میرسد اگر افراد ماهری را هم بکار بگیریم ولی به آنها آموزش مستمر بمنظور افزایش مهارت و دانش آنها داده نشود، کیفیت مورد انتظار حاصل نخواهد شد.