انواع صدا:
الف) صدای مونو (Mono): به صدایی که از یک بلندگو پخش می شود ویا چند بلندگو آن را به طور همزمان پخش می کنند که به این نوع پخش صدا مونو می گویند.
ب) صدای استریو (Streeo): در این نوع پخش صدا دو بلندگوی چپ (L) و راست (R) برای واقعی تر کردن صدا، هر کدام بخشی از صدا را پخش می کنند و یا با فاصله ی چند هزارم ثانیه صدا را پخش می کنند.
سال 1958 صدای استریو ابداع شد و به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت. در آن زمان صدایی که دو بلندگوی L و R پخش می کردند، هر کدام به طور مجزا روی دو شیار صوتی مغناطیسی ضبط شده بودند و این دو شیر روی صفحه ی مغناطیسی قرار داشت و این صفحات کیفیت پخش خوبی نداشتند؛ تا اینکه پیشرفت صنعت الکترونیک باعث ظهور کاست صوتی در سال 1970 شد که کیفیت بهتری نسبت به صفحات مغناطیسی داشت.
ج) صدای سارند (Surround): این نوع صدا علاوه بر دو بلندگوی L و R یک بلندگو در مرکز نیز دارد که هر کدام از بلندگوها قسمتی از صدا را پخش می کنند.
در اواخر دهه ی 1970 بود که متخصصین شرکت هایی مثل فیلیپس و سونی به فکر دیجیتالی کردن صدا افتادند و در سال 1980 انقلاب بزرگی در صنعت الکترونیک و ابداع دیسک لیزری توسط این دو شرکت بود.
شرکت دالبی (Dolby) که از همان سالها به فکر گسترش صدای دالبی سارند بود که این صدا را در سال 1982 به سینما های جهان عرضه کرد که مورد استقبال شرکتهای فیلم سازی و تماشاچیان قرار گرفت.
دالبی سارند به صورت سه شیار صوتی آنالوگ که بر روی لبه خارجی فیلمهای 7 میلی متری تعبیه شده بود، ضبط می شد که با پخش فیلم سه تراک خوانده می شد.
توسط شرکتهای فوق صدا های دیگری نیز ابداع شده است که به شرح آنها نمی پردازیم.
(تصاویر در فایل اصلی موجود است)
د) صدای Hi−Fi (High−Fidelity): به صدایی Hi−Fi می گویند که کیفیت پخش آن بسیار عالی است؛ یعنی صدا را با همان کیفیت ورودی پخش می کند.
در کیفیت صدای بلندگوها اوّل مرغوب بودن بلندگوها نقش دارد و سپس قطعات تشکیل دهنده ی مدار صوتی؛
این قطعات باید مرغوب باشند.
طراحی فیبر مدار چاپی و مسیر کشی آن نیز باید دقیق باشد تا مدار صوتی بتواند صدای Hi−Fi تولید کند.
سؤال: توان در بلندگو ها چیست؟ نوعی معیار است که حداکثر قدرت پخش صدای بلندگو را نشان می دهد. به عبارتی هرچه توان بلندگو بیشتر باشد، صدای پخش شده ی آن نیز بلند تر است. به حداکثر ولتاژ اعمال شده به دو سر بلندگو با توجّه به جریان مصرفی بلندگو توان می گویند که هرچه این توان بیشتر باشد ولتاژ اعمال شده به بلندگو نیز بیشتر است.
سؤال: امپدانس بلندگو چیست؟ فعلاً همین را بدانید که امپدانس بلندگو نوعی از مقاومت بلندگو است که مقدار متداول آن برای بلندگوها 4Ω، ۸Ω،۱۶Ω & 32Ω می باشد.
بلندگو را در مدار با نماد نشال می دهند.
بهم بستن بلندگوها: بلندگوها را می توان با دو حالت سری (پشت سرهم) و موازی به هم بست.
الف) حالت سری: اگر مثلاً دو بلندگوی 8 اهمی 30 وات را به هم به طور سری ببندیم، امپدانس و توان آن دو بلندگو با هم جمع می شود.
تصویر 1 در زیر را ببینید:
(تصاویر در فایل اصلی موجود است )
ب) حالت موازی: اگر مثلاً دو بلندگوی 4 اهمی 30 وات را به طور موازی به هم ببندیم، توان دو بلندگو با هم جمع می شود ولی امپدانس بلندگوها نصف می شود.
تصویر 2 در زیر را ببینید:
سؤال: نوییز چیست؟ به صداهایی که در اثر ضعف عایق کاری وارد بلندگو شده و صداهای ناخواسته ای را توسط بلندگو تولید می کند.
سؤال: اعوجاج (دیستورسیون) چیست؟ اعوجاج یعنی انحراف سیگنال های صوتی تقویت شده از سیگنال های اصلی که نشانه ی مرغوب بودن یا مرغوب نبودن مدار صوتی است.
سؤال: سیم شیلد چه کابردی دارد؟ در سیستم های صوتی برای کمتر وارد شدن نوییز به مدار و افزایش کیفیت سیم ها، سیم های ورودی و خروجی مدار صوتی را از نوع سیم شیلد انتخاب میکنند.
این نوع سیم شبیه سیم آنتن تلویزیون بوده که از قسمت زره مانندی تشکیل شده است که به بدنه یا شاسی مدار صوتی و یا سر منفی مدار صوتی وصل می شود و از یک مغزی نیز تشکیل شده است که به سر مثبت مدار صوتی متصل می شود.