عادت به طریقه صحیح زندگی(healthy lifestyles )و فعالیت در تمام سنین نقش بسیار مهم در مراقبت از خود دارد .یکی از مسائل دوران سالمندی عدم توانایی در عادت به چنین lifestyles در سنین بالا می باشد.انجام فعالیتهای ورزشی «مصرف غذاهای سالم «عدم استعمال دخانیات « مصرف الکل و داروها به صورت عاقلانه در سنین بالا از بروز بیماریها کاهش فعالیت پیشگیری نموده و منجر به افزایش طول عمر و بهبود کیفیت زندگی می شود.
بخش عظیمی از سالمندان از نظر مالی وضعیت باثباتی دارند: اصلاحات نظام بازنشستگی در سال 1957 باعث شد که این نسل بیش‌ازپیش از رفاه عمومی بهره مند شود. امروزه آنان حتا می توانند به فرزندان خود برای تشکیل خانواده از نظر مالی کمک کنند. با اینکه فقر در میان سالمندان به‌طورکامل برچیده نشده ولی خطر فقر در میان این نسل به مراتب کمتر از نسل های پیشین است.
امروزه به ندرت اتفاق می افتد که سه نسل از یک خانواده در زیر یک سقف زندگی کنند. ولی بین فرزندان بالغ و والدینشان، هم چنین بین پدربزرگ و مادر بزرگ و نوادگان ارتباط عاطفی عمیقی وجود دارد. دولت فدرال قصد دارد در یک پروژه ی آزمایشی روابط بین نسل ها را بیش از پیش تحکیم بخشد.
مصرف دخانیات
سیگار کشیدن مهمترین ریسک فاکتور قابل اصلاح و مهمترین عامل قابل پیشگیری مرگ در کلیه سنین می باشد .سیگار کشیدن نه تنها ریسک بیماریها یی مانند سرطان ریه را افزایش می دهد بلکه با تشدید فاکتورهایی ظرفیتهای حیاتی فرد را نیز کاهش می دهد . به عنوان مثال سیگار کشیدن دانسیته استخوانها «قدرت عضلانی و فونکسیون ریوی را کاهش می دهد .تحقیقات نشان داده است که نه تنها فاکتور خطر در افزایش بسیاری از بیماریها می باشد بلکه اثر بیماریزایی آن در طی زمان وبا مقدار مصرف سیگار ارتباط مستقیم دارد .یک پیام حیاتی برای جوانان این است ‹‹ اگر می خواهید به سنین سالمندی برسید سیگار نکشید ›› یا اینکه اگر می خواهید بیشتر عمر کنید و شانس زندگی بهتری داشته با شید سیگار نکشید.فواید ترک سیگار بسیار وسیع و در تمام سنین کار برد دارد .هیچوقت برای ترک سیگار دیر نیست . احتمال سکته های مغزی پس از دو سال ترک سیگار کاهش می یابد و پس از پنج سال همانند افرا دی که هرگز سیگار نکشیده اند می شود. برای بیماریهای دیگر مانند سرطان ریه و بیماریهای انسدادی ریوی ترک سیگار احتمال این بیماریها را با سرعت کمتری کاهش میدهد. چون اثرات سیگار طولانی مدت و تجمعی می باشد لذا تماس اخیر نشان دهنده احتمال بروز بیماری در آینده نیست و به تماسهای گذشته توجه شود .(Doll 1999 ).
سیگار با مصرف داروها نیز تداخل می یابد .دود سیگار دست دوم نیز برای سلامت افراد سالمند مضر می باشد به خصوص بیماریهایی مانند آسم و بیماریهای تنفسی دیگر.اغلب سیگاریها از سنین جوانی شروع به کشیدن سیگار می کنند و به نیکوتین سیگار معتاد می شوند .بنابر این مهمترین استراتژی در کنترل سیگار تلاش در جهت پیشگیری از مصرف دخانیات در کودکان و جوانان می باشد.همزمان طرحهای جامع در جهت کاهش مصرف سیگار در بزرگسالان مانند وضع مالیات و محدودیت تبلیغات سیگار و کمک به آنها در قطع مصرف سیگار صورت گیرد .مطالعات نشان داده است که در کشورهایی با درامد متوسط و کم کنترل مصرف دخانیات هزینه اثربخشی خوبی دارد.مطالعات محافظه کارانه در چین نشان داده است که افزایش ده درصد در مالیات سیگار منجر به 5 در صد کاهش مصرف سیگار و 5 در صد افزایش درامد مالیاتی می گردد.این مقدار درامد برای تهیه برنامه های بهداشتی برای یک سوم مردم فقیر چین کافی می باشد(World Bank 1999 ).
فعالیتهای بدنی
(Physical Activity)
مشارکت در فعالیتهای منظم « متوسط بدنی کاهش اعمال حیاتی بدن را به تاخیر میاندازد.این عمل منجر به تعویق افتادن شروع بیماریهای مزمن در سالمندان سالم و بیمار میشود. به عنوان مثال فعالیت بدنی متوسط منجر به25-20 کاهش مرگ به علت بیماریهای قلبی مابین بیماران قلبی ثابت شده می گردد.and Forrester1997) (Merz . آن همچنین منجر به کاهش ناتواناییهای همراه با بیماریهای قلبی و دیگر بیماریهای مزمن دیگر می گردد . (U.S Preventive Service Task Force 1996 ) .زندگی با فعالیت بدنی منجر به بهبود عملکرد مغز شده و اغلب منجر به بهبود ارتباطات اجتماعی می گردد. فعال بودن منجر به طولانی شدن زمان عدم وابستگی سالمندان میگردد . آن منجر به کاهش حوادث ناشی از افتادن و سقوط در سالمندان می شود .بنابر این از نظر اقتصادی فعالیت بدنی سالمندان بسیار سودمند می باشد .هزینه های درانی در سالمندانی که فعالیت بدنی دارند به مراتب کمتر می باشد .(WHO1998) .
علارغم چنین فوایدی اغلب سالمندان در اغلب کشورهای جهان زندگی بدون تحرکی را دارند . جوامعی با درامد پایین «سطوح اجتماعی پایین و سالمندان با ناتوانی بیشتر در معرض عدم تحرک می باشند.سیاستها و برنامه ها باید مردم کم تحرک را تشویق کنند که با افزایش سن فعلیت بدنی داشته باشند و فرصتهای لازم را نیز در اختیارشان قرار دهند. همچنین بسیار مهم است که محلهای سالمی برای پیاده روی سالمندان در نظر گرفته شود و حمایت فرهنگی از اجتماعات فعال مناسبی که فعالیت بدنی را تشویق نموده و توسط افراد سالمند سازمان دهی گردد.توصیهای تخصصی در خصوص ‹‹انجام هر کاری از بی کاری بهتر است ››و برنامه های باز توانی که به افراد سالمند کمک می کند که مشکلات حرکتی خود را بهبود بخشند هم موثر و هم هزینه اثر بخشی (cost-effective ) دارد.در جوامع کمتر توسعه یافته برعکس می باشد. در این کشورها افراد در کارهای سنگین بدنی درگیر می شوند که سیر بروزناتوانی ها را تسریع نموده «منجر به صدمات و بدتر شدن عواقب آنها بخصوص با افزایش سن می گردد. آن ممکن است مسئولیتهای مراقبتی از بیماران و اقربای در حال مرگ باشد . ارتقای سلامت در این مناطق باید بر رفع وظایف سخت و دائمی و تعدیل در حرکات بدنی غیر سالم در محیط کار باشد که منجر به کاهش صدمات و درد میگردد . افراد سالمندی که در گیر کارهای سنگین می باشند نیازمند تفریح و استراحت کافی می باشند.