پایان نامه مقایسه بهزیستی هیجانی و کمالگرایی والدین در کودکان با و بدون لکنت زبان

بیان مسئله

لکنت زبان یک اختلال سیالی بیانِ لفظی است که بر اساس تکرارها و تطویلهای غیر ارادی، صدادار یا بی صدا، به هنگام انتشار واحدهای کوچک سخن یعنی اصوات، هجاهای مجزا یا هجاهای کلمات مشخص می شود.این اختلالها معمولآ بسیار فراوانند و به آسانی مهار نمی شوند.

بر اساس DSM4 (چهارمین راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی انجمن روان پزشکی آمریکا)،اختلال سیالی بهنجار و آهنگ سخن گفتن که با سن فرد نامتناسب است، ویژگی اصلی لکنت زبان را تشکیل می دهد. این اختلال با تکرارها و تطویلهای صوتها و هجاها و همچنین دیگر اختلالهای سیالی گفتار (روانی کلام) همراه است.

به زبان ساده،این اختلال موجب تکرار و طولانی شدن کلمات و از بین رفتن روانی کلام می شود. لکنت زبان در میان پسران ۳ تا ۴ برابر دختران است.سن آغاز بین ۲ تا ۷ سالگی و بیشترین فراوانی در حدود ۵ سالگی ذکر شده است. بطور کلی در ۹۸٪ موارد لکنت زبان قبل از ۱۰ سالگی آغاز شده و به تدریج استقرار می یابد. این اختلال در آغاز موقت، وهله ای و نا آشکار است و به تدریج بصورت مزمن در می آید.معمولآ اختلال با تکرار حروف صامت آغاز کلمه یا تکرار بعضی از کلمات(نخستین کلمه ی جمله یا طولانی ترین کلمه) شروع می شود. در آغاز بروز لکنت، کودک ممکن است نسبت به مشکل خود هشیار نباشد اما به تدریج هشیاری نسبت به اختلال پیدا کرده و مکانیزمهایی برای اجتناب از ضایعات سیالی کلامی و پاسخهای هیجانی به وجود می آیند.تقریبآ ۵/۴ کودکان درمان می شوند. براساس DSM4 نیز معمولآ ۸۰٪ افراد الکن قبل از ۱۶سالگی درمان می شوند که ۶۰٪ این افراد بدون استفاده از روش درمانی خاصی بهبود می یابند. از جمله متغیرهایی که در کودکان دارای لکنت زبان  دچار مشکل هستند  بهزیستی روان شناختی است. کودکان مبتلا به لکنت زبان به دلیل شکست های مکرری که در مدرسه و منزل با آن روبرو می شوند، از نظر بهزیستی روان شناختی در سطح پایین تر از کودکان عادی قرار دارند (گروسمن ونیمن، 2004). ریف بهزیشتی روان شناختی را تلاش فرد بای تحق توانایی های بالقوه خود می داند. این مدل از طریق ادغام نظریه مختلف رشد فردی (مانند نظریه خود شکوفایی مزلو و شخص کامل راجرز) و عملکرد سازگارانه (مانند نظریه سلامت روانی جاهودا) شکل گرفته و گسترش یافته است (کامپتون، 2001). بهزیستی روان شناختی در مدل ریف و همکاران از شش مولفه تشکیل شده است: مولفه پذیرش خود و معنی داشتن نگرش مثبت به خود و زندگی گذشته خویش است. اگر فرد در ارزشیابی، استعدادها، توانایی ها و فعالیت های خود در کل احساس رضایت کند و رجوع به گذشته خود احساس خشنودی کند، کارکرد روانی مطلوبی خواهد داشت. مولفه خود مختری به احساس استقلال، خود کفایی و آزادی از هنجارها اطلاق می شود. داشتن ارتباط مثبت با دیگران دیگر مولفه این مدل به معنی داشتن رابطه با کیفیت و ارضا کننده با دیگران است. مولفه هدفمندی در زندگی به مفهوم دارا بودن اهداف دراز مدت و کوتاه مدت در زندگی و معنادار شمردن آن است. تسلط بر محیط مولفه دیگر این مدل به معنی توانایی فرد برای مدیریت زندگی و مقتضیات آن است. مولفه رشد شخصی به گشودگی نسبت به تجربیات جدید و داشتن رشد شخصی پیوسته باز می شود (هوسر اسپرینگرو پودروسکا، 2005). کوپر (2007) شیوع مشکلات بهزیستی روان شناختی را در افراد ناتوان در یادگیری در مقایسه با گروه کنترل بیشتر گزارش کرده است. ابون و مک کنکی (2006) در افراد مبتلا به ناتوان در یادگیری مشکلات روان شناختی از قبیل لکنت زبان، بهزیستی، ناسازگاری اجتماعی، عواطف منفی را گزارش کرده اند. انگیزه های کمال وتاثیر آن بر رفتار انسان در طول تاریخ به صورت همه جانبه وگسترده ای توسط روان شناسان بویژه نظریه پردازان رویکرد روان کاوی مورد بحث قرار گرفته است ودر دهه پایانی قرن 20 به عنوان سازه دو بعدی مطرح گردیده است.از نظرتری شورت وهمکاران(1995) کمال گرایی دوبعد مثبت ومنفی استکمال گرایی مثبت جهت نیل به برتری وکمال ودر راستای رسیدن به پیامد های مطلوب تلاش می نماید وبا احساس پیشرفت وکمال رضایت مندی وسلامت روانی رابطه دارد در حالی که کمال گرایی منفی انتظارات غیر واقع بینانه ای از عملکرد خویش دارد وبا احساس شکست مقابله ناکارامد در برابر استرس وعدم پذیرش خود ودیگران همبسته است ودر نهایت هر دو بعد کمال گرایی ویژگی های شخصیتی همبستگی دارد.فروید(1975) در توصیف افراد کمال گرا بیان می کند:هدف اصلی در زندگی افراد کمال گرا رسیدن به خوشبختی نیست بلکه تکامل وبرتری یافتن است آنها می خواهند در هر کاری به حد کمال برسند ونرسیدن به کمالات آنها را دچار بهزیستی،بهزیستی واحساس گناه شدید می کند.از جمله افرادی که در برخورد با واقعیت های زندگی دچار مشکل می شوند کمال گرایان می باشند این افراد به دلیل داشتن معیارهای بالای عملکرد وارزیابی سفت وسخت از خود ودیگران،در معرض انواع بیماریها وعملکردهای نامناسب قرار می گیرند.هورنای(1950)نظریه پردازمعروف رویکرد روان کاوی اظهار می دارد:افراد کمال گرا با وجود تظاهر به استقلال فکری وعاطفی در حقیقت بسار کم اراده ودائما برای اخذ تصمیم به دیگران متکی می شوند به شدت بر روی عقاید دیگران نسبت به خود حساب می کنند واینکه دیگران آنها را اشخاص کامل بدانند برای آنها مهم است.لذا خود را در دامن پایان ناپذیر گرفتار می بینند ومستعد انواع آسب روانی خواهند بود.ارتباط کمال گرایی با دیگر متغیرهای مهم همانند بهزیستی نیز مرد توجه برخی پژوهشگران قرار گرفته است بساری از محققان شواهدی دال بر ارتباط بین سلامت روانی وویژگی شخصیتی کمال گرایی ارائه نموده اند.