پایان نامه تاثیر بیش سرمایه گذاری بر واکنش سرمایه گذاران نسبت به وجه نقد نگهداری شده

پایان نامه برای دریافت درجه کارشناسی ارشد

 گرایش: حسابداری

چکیده:

در این تحقیق رابطه بین بیش سرمایه گذاری و ارزش نهایی وجه نقد مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق ارزش نهایی وجه نقد را از طریق واکنش بازار به تغییرات وجه نقد اندازه گیری می نماید. مطالعه حاضر برای دوره 1382 الی 1387 در بورس اوراق بهادار تهران صورت گرفت که در مجموع 564 مشاهده برای دوره تحقیق استفاده شد. روش اماری مورد استفاده در این تحقیق روش پانل است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که تغییرات وجه نقد تاثیرمثبت بر ارزش بازار شرکتها دارد و ارزش نهایی وجه نقد در بورس اوراق بهادار تهران مثبت است. همچنین نتایج این تحقیق نشان داد که بین بیش سرمایه گذاری و ارزش نهایی وجه نقد رابطه معکوس وجود دارد . درواقع سرمایه گذاران بازار سرمایه در شرکتهایی که دارای بیش سرمایه گذاری هستند تغییرات مثبت وجه نقد را با تخفیف ارزیابی می نمایند. از نتایج دیگر این تحقیق بیان می کند که ارزش نهایی وجه نقد در شرکتهایی که دارای بیش سرمایه گذاری هستند تفاوت معناداری با ارزش نهایی وجه نقد شرکتهایی است که دارای بیش سرمایه گذاری نیستند و ارزش نهایی در شرکتهای با بیش سرمایه گذاری کمتر از شرکتهای بدون بیش سرمایه گذاری است.

کلید واژگان: بیش سرمایه گذاری، ارزش نهایی وجه نقد، بدون بیش سرمایه گذاری

مقدمه:

رشد وتوسعه شرکتها و تفکیک مالکیت از مدیریت ، امروزه مسائل نمایندگی را به یکی از مهم ترین دغدغه های سرمایه گذاران مبدل ساخته است  . از تضاد منافع بین مدیران ومالکان و نیز عدم تقارن اطلاعاتی بین  دو گروه  مذکورمی توان به عنوان دو عامل کلیدی درایجاد مسائل نمایندگی یاد کرد. براساس مفهوم عدم تقارن اطلاعاتی مدیران درخصوص جریانهای نقدی، فرصتهای سرمایه گذاری وبه طورکلی چشم اندازآتی وارزش واقعی شرکت اطلاعاتی بیش ازسرمایه‌گذاران برونسازمانی دراختیاردارند.  مایرز و ماجلوف[1](1984) معتقدند  اطلاعات کمترسرمایه گذاران نسبت به مدیران پیرامون ارزش واقعی شرکت ممکن است قیمت گذاری اشتباه سهام شرکت را درپی داشته باشد. درصورتی که شرکت ناگزیربه تأمین مالی پروژه های جدید خود ازمحل انتشارسهام باشد ، ممکن است قیمت گذاری کمتراز واقع بازار به حدی شدید باشد که سرمایه گذاران جدید ارزشی بیش ازارزش فعلی خالص پروژه جدید به دست آورند ودرنتیجه سهامداران فعلی متحمل زیان گردند. بنابراین درچنین شرایطی شرکت ناچار به چشم پوشی از پروژه های سرمایه گذاری دارای ارزش فعلی خالص مثبت و یاتأمین مالی این پروژه ها ازمحل منابع داخلی خود میباشد و درصورت عدم تکافوی منابع داخلی، جهت اجتناب از رد فرصتهای سرمایه گذاری ارزشمند، منابع مالی لازم را، ازمحل اوراق بهاداری که احتمال قیمت گذاری کمتراز واقع آن دربازار، پایین تراست ( ماننداوراق قرضه)، تأمین می نماید.

فصل اول

کلیات تحقیق

1-1 مقدمه

در این فصل پس از بیان مساله تحقیق به اهمیت و ضرورت تحقیق می پردازیم همچنین اهداف تحقیق را بیان می کنیم و سپس به چارچوب نظری و مدل تحلیلی تحقیق اشاره می کنیم در ادامه به ارائه فرضیات تحقیق و تعریف واژه ها و اصطلاحات تحقیق می  پردازیم .  

2-1 تاریخچه مطالعاتی

روکا و همکاران [2]

 درتحقیقی به بررسی مشکلات منتج به سرمایه­گذاری کمتر از حد و سرمایه­گذاری بیشتر از  حد پرداختند آنها نشان دادند تقابل بالقوه موجود میان مدیریت، مالکیت وام و وام دهندگان به ساختار سرمایه حاکمیت شرکتی و سیاستهای سرمایه­گذاری شرکت اثر گذاشته و منجر به افزایش اتخاذ تصمیمات ناکارا توسط مدیریت و انجام سرمایه­گذاریهای غیر بهینه که هر دو از عوامل اصلی سرمایه­گذاری کمتر و بیشتر ازحد می­باشند. می­گردد، همچنین تصمیم­گیری اشتباه مدیران در انتخاب پروژه­های زیان ده و یا دارای ریسک بالا منجر به سرمایه­گذاری کمتر از حد یا بیشتر شده و منافع مالکان و وام دهندگان را با مشکلاتی مواجه می­سازد.

 وردی:

وی در تحقیقی به بررسی رابطه بین کیفیت گزارشگری­ مالی و کارایی سرمایه­گذاری در نمونه­ای متشکل از 38،062 شاهد (شرکت- سال) در طی سالهای 1980 تا 2003 پرداخت وی کیفیت گزارشگری مالی را با استفاده از مدل جونز و از طریق نمودار کیفیت اقلام تعهدی بررسی نمود و نشان داد که شاخص­های کیفیت گزارشگری مالی هم با سرمایه­گذاری کمتر از حد و هم با سرمایه­گذاری بیش از حد رابطه­ای منفی دارد گذشته از این نتایج، وی دریافت که ارتباط میان کیفیت گزارشگری مالی با سرمایه­گذاری بیش از حد برای شرکت­هایی که دارای مانده وجه نقدی بیشتری هستند و سرمایه­گذاران پراکنده­ای دارند بسیار قوی می­باشد که این امر خود اشاره دارد به اینکه کیفیت گزارشگری مالی عدم تقارن اطلاعاتی ناشی از مشکلات نمایندگی و در نتیجه هزینه­های سهامداران برای نظارت بر مدیریت را کاهش داده و منجر به گزینش صحیح پروژه­های می­گردد وی همچنین نشان داد رابطه کیفیت گزارشگری مالی با سرمایه­­گذاری کمتر از حد برای شرکتهایی که با محدودیت دارای تأمین مالی مواجه بوده قوی­تر می­باشد در نهایت، محقق در این پژوهش اثبات می­کند که رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی (کیفیت اقلام تعهدی) و کارایی سرمایه­گذاری برای شرکت­های دارایی محیط اطلاعاتی با کیفیت پایین، قوی­تر است.

 بیدل و هیلاری:

آنها در تحقیق دیگر خود با عنوان چگونه کیفیت حسابداری مالی، کارایی سرمایه­گذاری را افزایش می­دهد را به بررسی رابطه این دو متغیر پرداخته ونشان دادند که کیفیت بالاتر حسابداری عدم تقارن اطلاعاتی موجود بین افراد مطلع و آگاه وافراد ناآگاه را کاهش داده و موجب افزایش کارایی سرمایه­گذاری در اقلام سرمایه­ای در اثر رفع عیوب ممکن در آن که ناشی از گزینش نادرست و خطر اخلاقی می­باشد می­گردد آنها به این نتیجه دست یافتند که شرکتهای دارای کیفیت بالای حسابداری دارای بازگشت سرمایه بهتر و همچنین بازدهی بالاتر در سرمایه­گذاریهای خود بوده و این امر (کیفیت بالاتر حسابداری) همچنین بهره­وری سرمایه­گذاری در دارایی­های سرمایه­ای را نیز به صورت میانگین افزایش می­دهد با تلفیق این یافته با تحقیق قبلی آنها که مؤید کاهش حساسیت در برابر جریانات نقدی در زمان افزایش کیفیت حسابداری بود می­توان دریافت که کیفیت بالاتر حسابداری، سرمایه­گذاری بیش از حد را بیشتر از سرمایه کمتر از حد کاهش می­دهد آنها همچنین نشان دادند که حساسیت جریان نقدی ناشی از سرمایه­گذاری در برابر تغییرات کیفیت حسابداری در شرکتهای دارای مشکلات تأمین مالی بیشتر بوده و این حساسیت در شرکتهایی که جریانات نقدی تولید شده در فرآیندهای داخلی آنها کمتر از شرکتهایی باشد که دارای حجم زیادی از چنین جریانات نقدی هستند بسیار قوی­تر است یافته­های آنها مؤید این مطلب بود که شرکتهای دارای کیفیت حسابداری بالاتر امکان به هدر رفتن سرمایه­گذاری های صورت گرفته در اقلام سرمایه­ای را برای خود کاهش داده و الگویی از سرمایه­گذاری دراقلام سرمایه­­ای را ارائه می­دهند که علی­رغم پایداری بیشتر بسیار ناهمگن و متفاوت با سایر شرکتها می­باشد.

بیدل و هیلاری و وردی

این گروه در تحقیقی با عنوان چگونه کیفیت گزارشگری مالی با کارایی سرمایه ­گذاری مرتبط است؟ به تبیین این موضوع پرداخته که کیفیت بالاتر گزارشگر مالی کارایی سرمایه ­گذاری در اقلام سرمایه­ای را در اثر کاهش عدم تقارن اطلاعاتی و در نتیجه عواملی چون گزینش نادرست یا خطر اخلاقی، افزایش داده و منجر به کاهش سرمایه­گذاری بیشتر و کمتر از حد می­گردد یافته­های آنها موید این مطلب بود که همبستگی مثبت یا منفی کیفیت گزارشگری مالی و سرمایه­گذاری در شرکتهایی که محیط عملیاتی آنها مستعد سرمایه­گذاری کمتر از حد یا سرمایه­گذاری بیشتر از حد می­باشد بیشتر است همچنین شرکتهایی دارای کیفیت گزارشگری مالی بالا انحراف کمتری از سرمایه­گذاریهای پیش­بینی شده و بودجه بندی سرمایه­ای خود داشته و حساسیت کمتری در مقابل شرایط اقتصادی ( در سطح شرکت، و نه سطح کلان  اقتصادی) در این رابطه از خود نشان می­دهند. این نتایج بیانگر آن است که وجود پیش­بینی میان گزارشگری مالی و کارایی سرمایه­گذاری می­تواند اصطکاک میان این دو موضوع که عمدتاً نشأت گرفته از خطر اخلاقی و گزینش نادرست بوده و کارایی سرمایه­گذاری را مختل می­نماید کاهش دهد. آنها همچنین به این نتیجه دست یافتند که کیفیت بالای گزارشگری مالی در شرکتهایی که از نقدینگی مناسبی بهره­مند بوده و اهرم پایینی دارند (بدهی­ها اندکی دارند) با کاهش سرمایه­گذاری و در شرکتهایی که دارای محدودیت در نقدینگی بوده و اهرم بالایی دارند (بدهی­های بالایی دارند) با افزایش سرمایه­گذاری در ارتباط است. به علاوه شرکتهای دارای کیفیت گزارشگری بالا در زمانی که مجموع سرمایه­گذاریهای آنها انبوه باشد کمتر و زمانی که مجموعه سرمایه­گذاری­های آنها اندک باشد سرمایه­گذاری بیشتر می­نماید تحقیق فوق نشان داد کیفیت گزارشگری مالی، سرمایه­گذاری را برای شرکتهایی که دارای مشکلاتی در این زمینه می­باشند تسهیل و برای شرکهای دارای سرمایه­گذاری بیشتر از حد محدود می­سازد، در نتیجه شرکتهای دارای نسبت بالای گزارشگری کمتر محتمل است که از سطوح سرمایه­گذاری پیش بینی شده برای خود انحراف یابد. در نتیجه یافته آنها موید این مطلب بود که کیفیت گزارشگری مالی با سرمایه­گذاری کمتر و بیشتر از  حد در ارتباط است رابطه علی میان کیفیت گزارشگری مالی و کارایی سرمایه­گذاری وجود دارد و بین کیفیت گزارشگری و سرمایه­گذاری کمتر و بیشتر از حد رابطه معناداری برقرار است.

هیلاری گیلس و وردی رودریگو[3]

ایشان در این تحقیق به بررسی رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی و کارایی سرمایه گذاری پرداختند.  نتایج تحقیقات قبلی نشان داده بودند که بین کیفیت گزارشگری مالی و کارایی سرمایه گذاری رابطه معناداری وجود دارد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که شرکتهایی که دارای کیفیت گزارشگری مالی بالاتری هستند دارای حساسیت کمتری نسبت به متغیر های کلان اقتصادی بوده و کمتر واکنش نشان می دهند. همچنین نتایج این تحقیق رابطه مثبتی بین کیفیت گزارشگری مالی و سرمایه گذاری بیش از اندازه و رابطه منفی و معکوس بین کیفیت گزارشگری مالی و سرمایه گذاری کمتر از واقع گزارش نمود.

لینگ، جن[4]

تحقیق به بررسی تاثیر  بیش سرمایه گذاری بر ارزش نهایی وجه نقد پرداختند. این تحقیق فرض می کنند که  وجه نقد برای سهامداران در شرکتهایی که بیش سرمایه گذاری دارند دارند کمتر از واقع ارزشیابی می شود و  ارزش نهایی وجه نقد با افزایش سطوح بیش سرمایه گذاری کاهش می یابد.  نتایج تحقیق نشان می دهد که وجوه نقد برای سهامداران در شرکتهایی که بیش سرمایه گذاری دارند دارند با تخفیف ارزشیابی می شودو از طرفی نتایج تحقیق فرضیه دوم را نیز تائید می نماید و بیان می کند که بین اندازه بیش سرمایه گذاری و ارزش نهایی وجه نقد رابطه منفی وجود دارد.

سولان و تروال[5]

ایشان در تحقیق خود با نام تاثیر کیفیت گزارشگری مالی بر نگهداری وجه نقد برای دوره 1995 تا 2001 نشان دادند که شرکتهایی که دارای کیفیت گزارشگری مالی بالا هستند باعث کاهش عدم تقارن اطلاعاتی می شود. این موضوع به نوبه خود باعث کاهش گزینش معکوس می شود و در نهایت می تواند منجر به کاهش نگهداری وجه نقد در شرکت شود. همچنین از نتایج دیگر این تحقیق کاهش وجه نقد نگهداری شده در شرکت هم زمان با افزایش میزان بدهی بانکی است و همچین شرکتهای بزرگتر وجه نقد بیشتری را نگهداری می نمایند.

کوین[6]

ایشان در این تحقیق به بررسی رابطه بین نگهداری وجه نقد مورد انتظار و عملکرد آتی شرکت و بازدهی سهام بررسی کردند. مطالعه فوق در بورس اوراق بهادار آمریکا طی سالهای 1998 الی 2008 صورت گرفته است. ایشان در این تحقیق میزان انحراف از وجوه نقد مورد انتظار را اندازه گیری نمودند و بزرگی این انحراف را با بزرگی تغییرات در عملکرد آتی و بازدهی سهام بررسی کردند و نتایج نشان می دهد که بزرگی انحراف با بزرگی تغییرات عملکرد دارای رابطه مثبت و معنادار آماری است . همچنین ایشان جهت این انحرافات را نیز مورد مطالعه قرار دادند که نتایج نشان داد که با انحرافات مثبت عملکرد بهبود می یابد و با انحرافات منفی عملکرد آتی شرکت ضعیف تر می شود.

کاپلان[7]

کاپلان نمونه 49 تایی شرکتها ی با نسبت سود تقسیمی پایین ( شرکتهای با محدودیت نقدینگی) که توسط فارای و همکاران شناسایی شده بود را با استفاده از اطلاعات کمی و کیفی بدست آمده از مطالعه گزارش های سالانه شرکت بررسی و تجزیه و تحلیل نمودند. آنها نشان دادند که شرکتهای بدون محدودیت نقدینگی نسبت به شرکتهای با محدودیت نقدینگی، حساسیت جریان نقدی بالاتری دارند. کاپلان خاطر نشان نمودند که رویه و سیاست توزیع سود یک متغیر انتخابی بوده و از این رو شرکتهایی را که پرداخت سود تقسیمی پایین تری هستند انتخاب می کنند(حتی اگر بتوانند سود تقسیمی بیشتری را پرداخت نمایند)، لزوماً دارای محدودیت نقدینگی نیستند. به عنوان مثال شرکتها می توانند در جواب به کاهش نرخ مالیات سود تقسیمی سهامداران، اقدام به افزایش سود تقسیمی نمایند.

کوینوویکی[8]

به بررسی رابطه بین کیفیت سود وسرمایه گذاری در دارایی های سرمایه ای پرداختند.  نتایج پژوهش آنان حاکی ازاین است که درشرکت های دارای کیفیت سود پایین نرخ بازده سهام و نرخ بازده دارایی ها کمتراست وسرمایه گذاری دردارایی های سرمایه ای آنها نسبت به جریان های نقدی داخلی ، حساسیت کمتری نشان می دهد.

لو و ونگ،2010[9]

این تحقیق با عنوان "رشد شرکت و محدودیت نقدینگی در شرکتهای تولیدی تایوان" مورد بررسی قرار گرفته است. این تحقیق با استفاده داده های مربوط به شرکتهای تایوانی از سال 1995 الی 2005 تعداد 4910 سال شرکت را با استفاده از روش پانل مورد آزمون قرار دادند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که شرکتهای کوچکتر دارای رشد بیشتری هستند .  شرکتهای که در گذشته دارای رشد سریعتر بودند در حال حاضر نیز داری رشد سریعتر هستند. از نتایج دیگر این پژوهش این است که شرکتهایی که دارای هزینه تبلیغات بیشتر بودند دارای رشد سریعتری نسبت به بقیه شرکتها بودند. این تحقیق در مورد میزان سرمایه گذاری نیز به نتایج مثبتی دست یافت و نشان می دهد که شرکتهایی که دارای سرمایه گذاری هستند دارای رشد بیشتری نیز هستند.

Abstract:

In this research we study relation between over- investment and marginal value of cash holding. In this study we measure marginal value of cash holding by reaction of capital market to cash changes. This research is for the period from 1382 to 1387 in Tehran stock exchange and overall we test 564 data. We use panel data method to test the hypothesis. The results show that changing in firm’s cash has positive effect on companies’ market value and marginal value of cash is positive in Tehran stock exchange. Also results show there is negative relation between marginal value of cash and over-investment. It means that the investors evaluate the changes of companies’ cash with discount. The other results of this study declare that marginal value of cash in companies that have over-investment is lower than companies that don’t have over –investment, furthermore this differences is significant.

Key Word:over-investment under-investment marginal value of cash