پروژه تاثیر حسابداری بر اصلاح الگوی مصرف در اقتصاد کشور

پروژه

کارشناسی حسابداری

چکیده

رقابت بین المللی، شرکتهای صنعتی را در کشورهای مختلف وا داشته است که در سیستم های تولیدی خویش بازنگری کنند. بسیاری از صنایع ناچارند برای بقای خود در مصرف منابع فیزیکی و استفاده از نیروی انسانی تغییرات جدی ایجاد کنند و در فکر حذف هزینه های فاقد ارزش افزوده و کاهش مصرف خود و در نتیجه سود خالص بیشتر و مشتری مداری باشند و با انتخاب راه حل های مناسب از بین انواع راه حل ها هم باعث رشد اقتصاد خود و هم کشور باشند بنابراین اصلاح الگوی مصرف اساسا به مفهوم مدیریت هزینه و مدیریت مبتنی بر ارزش در دو سطح تولید و مصرف می باشد و با توجه به شرایط اقتصاد کنونی روش هایی در حوزه ی حسابداری چون JIT,TQM هزینه یابی ABS,ABM  و... در صدد این مهم هستند که جایگاه واقعی محصولات را در جامعه و اقتصاد به لحاظ کیفیت و قیمت ترسیم نمایند. بنابراین ضرورت حسابداری و نقش حسابدار در ایجاد هماهنگی بین عملکرد مالی موسسات و سازماندهی به آنها که در نتیجه موجب به وجود آمدن یک اقتصاد مفید و به صرفه می شود ، قابل استنباط است.

مقدمه

در جهان امروز که کشورها سعی می کنند پایه های اقتصاد خود را قوی کرده و درجهان حرفی برای گفتن داشته باشند همواره در تلاشند تا یک اقتصاد اصولی و مفید در کشورشان برقرار کنند. اصلاح الگوی مصرف از سالیان قبل همواره با عناوین گوناگون مورد بحث بوده و توجه هر کشور،موسسه، سازمان و شرکتی را به خود جلب کرده است. و موسسات همیشه در پس برقراری آن در بخش های مختلف خود بوده اند. در این مقاله سعی شده است تا ارتباط حسابداری با اصلاح الگوی مصرف و اقتصاد کشوری و مورد بررسی قرار گیرد. و اینکه حسابداری چگونه با ارائه رشها و راههای گوناگون و بیان مزایا و معایب هر یک از راه حل ها موجب بهینه شدن اقتصاد، کاهش هزینه ها، مدیریت بهتر و مناسب و افزایش سودآوری منطقی می گردد. و همچنین بررسی مشکلات و موانعی که بر سر راه استقرار این روشها در سازمان وجود دارد و شناساندن این مشکلات و ارائه راه حل های آن پرداخته ایم.

فصل اول

کلیات

اصلاح الگوی مصرف

مقدمه

اصلاح الگوی مصرف معانی مختلفی میتواند داشته باشد که از جمله آن می توان به اصلاح روشهای موجود در زمینه استفاده صحیح و بهینه از منابع کشور در سطوح تولید و مصرف کالا و خدمات و یا تحقق فنآوری جدید و راهکارهای نوین به منظور جایگزینی شیوه ها و رفتارهای نهادینه شده و سنتی اشاره کرد. به عبارت دیگر هدف کلی از اصلاح الگوی مصرف شناخت عمیق از وضعیت میزان منابع و ذخایر قابل بهره برداری کشور و نیازهای جامعه ، توزیع مناسب و بهینه منابع و تدوین سیاست ها و خط مشی های صحیح دولت با توجه به رشد جمعیت و ارتقاء استانداردهای سطح زندگی و جلوگیری از هدر رفت و اتلاف منابع است.

آنچه دراصلاح الگوی مصرف ودستیابی به فرهنگ بهینه مصرف درکشوراهمیت دارد این است که اصلاح الگوی مصرف نیازمند تبیین استراتژی وتعیین خط مشی است. لازمه دستیابی به این مهم حرکتی حسابشده وعمیق از سوی مسئولان و همه آحاد جامعه میباشد. ازاینرو،میبایست همگی این اصل را یک ضرورت دانسته  و فعالیتهای خودرادرراستای رسیدن به این اصل مهم برنامه ریزی نمایند. برای دستیابی به این امر،فرهنگسازی لازم است. یکی از پیشنیازهای این مسیر برای رسیدن به نتیجه مطلوب،زمینه سازی ذهنی و فرهنگی و فرهنگسازی برای اقشار گوناگون جامعه است. امروزه رفرد ازاعضای جامعه باید بداند که درفعالیتهای خود بایدمبتنی برمصرف بهینه منابع انرژی باشد تاکشور به اهداف تعریف شده درسند چشم انداز بیست ساله نظام نائلآوردهو زمینه شکوفایی همه جانبه درهمه ابعاد ملیت حققیابد. ازاینرو،بدون ایجاد فرهنگ اینکار،طراحی وتأمین بایسته ها ی آن به طورقطع راه به جایی نخواهیم برد؛ چراکه اصلاح الگوهای مصرف درکشور به طور ناگهانی و یا با صدور یک دستورالعمل و بخشنامه هرگز عملی نخواهد شد. درراستای تحقق اصلاح الگوی مصرف ضروری است ازتجربه همه اقشار جامعه و همه ظرفیتها برای شکوفایی و سربلندی کشور استفاده کافی شود و بافرهنگ سازی،مدیریت قوی،طراحی ساز و کار جلب مشارکت مردم و بااتکا به دانشمندان جوان وفرهیخته کشور،گامی اساسی در راه توسعه اقتصاد کشور برداشت.

مفهوم اصلاح الگوی مصرف

معنای واقعی اصلاح الگوی مصرف، آن است که ما رابطه خود را با منابعی که در اختیار داریم بازتعریف کنیم و به طرز صحیح و علمی و مناسب از منابع و ظرفیت های موجود بهره بگیریم.

حال می خواهیم با مفهوم ایت کلمات (اصلاح، الگو، مصرف) بهتر آشنا شویم:

اصلاح :مفهوم اصلاح با ایجاد، حذف، کاهش، افزایش تفاوت دارد ولی در عین حال نزدیک است و به مفهوم تعامل و آنچه را که در فرهنگ خودمان به میانه روی تعریف می کنیم. معنی اصلاح فقط صرفه جویی نیست منظور از اصلاح الگوی مصرف فقط اصلاح کالاها و خدمات مصرفی نیست بلکه به بخشها،فعالیت ها،زمینه ها،عرصه ها،حرفه ها و...نیز تسریع پیدا می کند.

الگو: برای شناخت مفهوم الگو ، بهتر است ابتدا مدل را تعریف کنیم وقتی چیزی مدل قرار  می دهیم تقریبا مطلق گرایی کرده ایم. وقتی به چیزی مدل می گوییم یعنی کاهش و افزایش آن باید مبتنی بر چهارچوبی باشد که آن چهارچوب خودش تقریبا غیر قابل تغییر است. ولی الگو یک مضمون، چشم انداز و یک دیدگاه است که اگر هر کسی از ظن خود یار مسئله شود چیزی نصیبش می شود که در مدل ممکن است آن را به دست نیاورد. مثلا الگوی لباس، الگوی حجاب، یا الگوی ترافیک ، ولی نمی گوییم مدل، به این دلیل که اگر بگوییم مدل، باید مثل آن رفتار کنیم. بنابراین، کلمه الگو هم هوشمندانه انتخاب شده است.

مصرف چیست؟

مصرف فقط پرداخت یا خریئ یک کالا یا خدمت و استفاده ار آن نیست و حوزه های وسیع تری دارد به سه نظر در این مورد می توان اشاره کرد :

1-اجناسی که مورد استفاده قرار می گیرند یعنی چیزی که می خریم یا بعد از استفاده بلافاصه عمر آن تمام می شودمانند خوراک و یا بعد از یک دوره قابل پیش بینی عمر آن تمام می شود مانند مبلمان.

2-منابعی که مورد مصرف واقع می شوند مانند پارکها، ساختمان های عمومی، دانشکاه ها و جاده و غیره.

3-مصرف منابع خدادادی مانند وقت، مهربانی، وجدان کاری و مواردی از این قبیل، این نوع مصرف مهم ترین نوع از مصرف است.

معنای صرفه جویی :

صرفه جویی به معنای مصرف نکردن نیست صرفه جویی به معنای درست مصرف کردن، بجا مصرف کردن، ضایع نکردن مال، اندازه نگه داشتن در خرج یا منابع است که در حقیقت صرفه جویی مسیر قرار داشتن در حد تعادل نیاز و اسفاده بجا از منابع را به دنبال دارد. در مقابل آن اسراف به معنی از حد میانه خارج شدن و تبذیر به معنی بیهوده خرج کردن است. تمروزه در دنیا ثابت شده که میزان تحقق و تداوم توسعه در هر جامعه ای مستقیما با موضوع بهره وری ارتباط دارد. مهم ترین منبع هر جامعه نیروی  انسانی آن است و  و ما نیز اگر خواهان اصلاح الگوی مصرف هستیم ناگزیریم که در حد و اندازه ای که لازم است نیروی انسانی جامعه را به عنوان مهم ترین منبع رشد و توسعه و تحول، مورد توجه و عنایت بیشتر قرار دهیم.

همچنین نباید آن منبعی که توسعه و رشد را بیش از دیگر منابع تضمین می کند کمتر مورد توجه قرار بگیرد چرا که خسارت آن فراوان و غیر قابل جبران است اصلاح الگوی مصرف با این دیدگاه یعنی استفاده درست از تمامی نعمتها و جلوگیری از عدم تمامی آنهاست.

مصرف گرایی :

پدیده مصرف گرایی و اسراف در نقطه مقابل مصرف بهینه (صرفه جوی) قرار گرفته است. ((مصرف گرایی)) یا به عبارت ساده تر اسراف یکی از بزرگترین آفت ها و آسیب های فردی و اجتماعی و از گناهانی است که مورد نهی شدید خداوند متعال واقع شده است و درست در مقابل اعتدال و میانه روی قرار گرفته است و بطور کلی هرگونه زیاده روی در کمیت و اتلاف را شامل می شود.

 در حقیقت مصرف گرایی عامل تخریب رشد و توسعه و از بین رفتن منابع مالی است. مصرف گرایی از یک نگاه در نعنای مصرف نامتعارف است که به هیچ عنوان نیاز فیزیکی فرد را برطرف نمی سازد.

رواج پدیده مصرف گرایی در ایران :

تا می توانی بخر و هر چه بیشتر مصرف کن، این شعا نامتناجس و متضاد با فرهنگ ایرانی اسلامی، این روزها به شکل خزندهای وارد زندگی روزمره ما شدهاست تب مصرف گرایی در دو دهه اخیر به شکل فزاینده ای گریبان خانواده های ایرانی را گرفته و روز به روز سبد کالاهای مصرفی آنها را گشادتر می کند. رواج پدیده مصرف گرایی در ایران به حدی است که دیگر روا نیست به کشورهای عربی همسایه خرده بگیریم که غوته ور گرداب مصرف کالاهای وارداتی هستند این فرایند پیش رونده اجتماعی در ایران به گونه ای است که قرار است در انتهای سند چشم انداز 14047 در کنار پیشرفت های علمی، اقتصادی، فرهنگی و ... رتبه اول را در مصرف گرایی کسب کنیم.

مصرف گرای یک یاز محصولات سرمایه داری در غرب است که با گسترش طبقه متوسط جدید، بسط جغرافیایی شهر نشینی، عدم امنیت اقتصادی شهروندان و ... و در پیوند مستقیم با فلسفه ی اصالت سود در کاپیتالیسم شکل گرفته و به جهان پیرامون خود نیز سرایت کرده است.

پدیده ی مصرف گرایی در ایران به دوران قاجار، شکست از روس ها و گسترش نفوذ انگلیسی ها باز می گردد که روابط جدیدی را در معاملات تجاری ایران رقم زد. مثلا به موجب قرارداد ترکمنچای کالاهای تولیدی روسیه به دلیل پرداخت حقوق گمرکی ارزانتر از کالاهای تولید داخلی به دست مصرف کننده ایرانی می رسید در همین دوره کمپانی هندی شرقی بریتانیا نیز پیمین های دوستی و تجارت با دولت قاجار امضاء کرد.

رنج تولید ثروت در یک کشور پرهیز از مصرف گرایی است. و کشورهایی به دام تجمل و اسراف می افتند که تولید در فرهنگ عمومی آنها جایگاهی ندارد پرهیز از مصرف گرایی در کشورهایی مثل چین و ژاپن و برخی از کشورهای بزرگ اروپایی که اقتصادهای بزرگی دارند کاملا مشهود است.

کشور ما نیز امروز نیازمند ثولید ثروت است وتحقق این امر در گام اول اصلاح مصرف با احیای فرهنگ صرفه جویی است واقعیت این است که راه پیشرفت کشور ما پرهیز از اسراف و ترویج الگوی مصرف بومی واسلامی است.

دیدگاه اقتصاد دانان درباره ی صرفه جویی :

اقتصاددانان درباره ی نحوه مصرف معتقدند که مراد از صرفه جویی کم مصرف کردن نیست زیرا می بایست در هر چیزی که بخشی از نیاز آدمی را برطرف می سازد به مقدار مورد نیاز از آن استفاده کرد بنابراین شخص می بایست در حد نیاز طبیعی خود از هر چیزی، اقتصادی استفاده کند تنها مسئله ای که اقتصاددانان آن را  مطرح می سازند این است که در زمان بحران های اقتصادی و کاهش توزیع و یا تولید چیزی می بایست به حداقل بسنده کرد و در حد رفع حاجت و نیاز ضروری از آن استفاده نمود تا فرصت بیشتری به دیگران داده شود در حقیقت در زمان بحران سخن از مصرف در حد ضرورت و رفع نیاز است ولی این بدان معنا نیست که شخص آن چیز را کم مصرف کند صرفه جویی در این زمان به شکل ضرورت خود را تحمیل می کند و اگر در زمان های دیگر صرفه جویی به معنای مصرف درست و متناسب از کالاهای اقتصادی است در زمان بحران این نکته از جهات دیگر مورد تاکید قرار می گیرد تا شخص به حد ضرورت بسنده کرده و به قول معروف به مستحبات نپردازد.

به سخن دیگر صرفه جویی در همه حال و در هر زمانی چه بحران و چه غیر بحران به معنای مصرف درست کالای اقتصادی همانند آب و برق است ولی در زمان بحران تنها برآورد نیازها در حد ضرورت به معنای صرفه جویی است که نوعی محدودیت را نیز سبب می شود که تحمیلی از سوی بحران است. در اینجاست که مساله ی آگاهی و شناخت خود را بر اقتصاد مصرف تحمیل می کند. در حوزه اقتصاد تولید مساله این است که چگ.نه . چه چیزی را در چه مقدار و چه حجم تولید کنیم ، اصلی هست که هر تولید کننده ی اقتصادی بدان توجه دارد. در اقتصاد مصرف شخص می بایست به این نکته توجه کند که چه چیزی نیاز واقعی است و تا چه مقدار می تواند نیاز واقعی او را برآورده کند و افزون بر آن امری بیرون از نیاز واقعی او می باشد؟به عنوان نمونه روزانه مصرف 7 تا 15 لیوان آب برای سلامتی مفید وسازنده است

بنابراین این 7 لیوان آب لیوان نیاز واقعی او را تشکیل می دهد که شخص می باسیت آن را مصرف کند و کمتر از آن می تواند به او زیان برساند بر این اساس می توان برنامه ریزی در اقتصاد مصرف را اینگونه دانست که در زمان بحران شخص به جای بیش از 7 لیوان می بایست در همان اندازه مصرف کرده و صرفه جویی نماید. در این صورت نوعی کم مصرفی را می توان در مفهوم صرفه جویی در زمان بحران استنباط کرد ولی این کم مصرفی زیان بار نیست بلکه کم مصرفی را در راستای بهینه سازی مصرف در زمان بحران است. از این رو آگاهی بخشی نسبت به کالاهای مصرفی در حوزه ی اقتصاد مصرف ضروری و مناسب است در باره ی مصرف کالاهایی همچون برق و ایجاد محیطی مناسب از نظر روشنایی و یا گرمایی ویا سرمایی می بایست آگاهی درستی به افراد خانواده داده شود تا حوزه ی اقتصاد مصرف نیز همانند اقتصاد تولید بهینه سازی و بهره وری در دستور کار قرار گیرد.

اصلاح الگوی مصرف در نظام اسلامی و سرمایه داری:

نظام اسلامی به دنبال تحریک وایجاد تنوع مادی نیست. بلکه به دنبال اصلاح الگوی مصرف در راستای حفظ کرامت انسانها می باشد بدون تردید پذیرش تلوّن و مد در مصرف (فرهنگ مصرفی) با کرامت انسان در تعارض است. اصلاح الگوی نیازهای مادی انسان در راستای حفظ کرامت انسان محور برنامه های نظام اسلامی است. متناسب با این محوریت جدید دستگاه علمی کشور باید بر تغییر تعاریف اقدام نمایداولین اقدام علمی ارائه ی مفهوم جدیدی از سود صنعتی می باشد به عبارت دیگر نقش محوریت تولید در فعالیت های اجتماعی به تغییر اوصاف تکنیک منتهی خواهد شد. در تولید صنعتی ارتقای سود صنعتی به ارتقای ((دقت، سرعت و تاثیر تکنیک)) بود. سرعت،دقت و تاثیر اوصاف تکنیکی است که به دنبال تولید بیشتر باشد ولی نظام جمهوری اسلامی الزاما به دنبال تولید بیشتر نیست بلکه به دنبال اصلاح الگوی مصرف به دنبال حول کرامت انسانی است. تغییر در مفهوم سود صنعتی به تغییر در بافت تکنولوژی می انجامد و این تغییرات به ایجاد الگوی تولید،توزیع و مصرف جدیدی منتهی میگردد در دستگاه سرمایه داری تولید تابع ((الگوی عوامل تلفیق تولید)) تعریف می شود و این الگوی عوامل تلفیق تولید هم تابع تکنولوژی تعریف می شود.

 بدیهی است که تحول در تکنیک و تکنولوژی کشور تابع تحول در علم و فن است. پس اولین کاری که باید مورد توجه دستگاه علمی کشور قرار بگیرد و نقشه ی جامع علمی کشورمبتنی بر آن نوشته شودتجزیه تکنیک متناسب با تولید محوری است.این فرایند به شکل گیری الگویی نوین از تولید منجر می شود. برای روشن شدن تغییرات مورد نیاز در دستگاه علمی کشور به تشریع نقش تحقیقات در پشتیبانی مفهومی از نظام سرمایه داری – در حرکت به سمت ارزش افزوده – می پردازیم: در نظام سرمایه داری به دنبال یافتن محوریت سود و ارزش افزوده (تولید) محور همه فعالیت های سیاسی، فرهنگی و اقتصادی برای تولید است.ارائه ی تئوری برای هماهنگ سازی همه بخش های یک جامعه در راستای تولید بدون حمایت دستگاه تحقیقاتی محقق نمی شود. مدیریت تحقیقات در نظام سرمایه داری افزایش سود و راندمان را موضوع تحقیق قرار می دهد و روش تحقیق و زمینه ی تحقیق و نرم افزار و سخت افزار متناسب با این تحقیق را ایجاد می نماید. دستگاه علمی برای اینکه بتواند ارزش افزوده را محقق کند مفهوم سود را در سه سطح تعریف نموده است.

1-سود اجتماعی :

سود اجتماعی که به معنی امنیت سرمایه می باشد. سرمایه وقتی که تجمع شد امنیت داشته باشد و این امنیت بوسیله خدمه شدن روابط ملی، بین المللی و جهانی به نفع سرمایه ایجاد می گردد. به عبارت دیگر اگر قرار باشد که روابط جهانی، بیت المللی و ملی در تضاد با ارزش افزوده عمل کند کارایی و امنیت سرمایه از بین خواهد رفت. بنابراین وقتی از سود اجتماعی بحث می شود در واقع از خدمه شدن روابط ملی، بین المللی و جهانی برای ارزش افزوده بحث می کنیم. مفاهیم مطرح شده در این بخش به مدیران جهانی و ملی مسیر منظم روابط ملی، بین المللی و جهانی در راستای ارزش افزوده ی بیشتر را نشان می دهد این مفاهیم کمک می کند تا تا محوریت تولید در فعالیت های اجتماعی به پذیرش برسد و فرهنگ های جوامع مختلف و جهت گیری ها و سیاست های جهانی و ملی و منطقه ای با آن مخالفت نکنند، لذه معنای سود اجتماعی مقیاس تاثیر سرمایه در روابط ملی، بیت المللی و جهانی می باشد.

2-سود اقتصادی :

سطح دوم از معنای سود، در اقتصاد سرمایه داری است. سود اقتصادی به معنای این است که بهره وری در واحدهای تولیدی بالا برود. البته نرخ بهره وری یکی از سه متغییر مطرح در سود اقتصادی است. نرخ افزایش ارز که به معنای ایجاد توازن در صادرات و واردات ملی است. و نرخ سرمایه گذاری که به معنای قدرت جذب سرمایه است، متغییر های دیگر در تعریف سود اقتصادی است.

3-سود صنعتی :

سود صنعتی که به معنای افزایش((سرعت و دقت و تاثیر)) تکنولوژی می باشد. سطح سوم از معنای سود در اقتصاد سرمایه داری است این مبحث به معنای افزایش امنیت و کار آمدی تکنیک در فرایند تولید است. موضوعیت یافتن اوصاف ((سرعت و دقت و تاثیر)) در تکنولوژی و توجه به ارتقای این اوصاف علت توجه به اتوماسیون در فرآیند تولید است. در تولید مدرن رابطه تنگاتنگی میان اتوماسیون در فرآیند تولید و فناوری اطلاعات وجود دارد. این تعارف که محصول دستگاه تحقیقاتی((هماهنگ با نظام سرمایه داری)) می باشد. به متخصصان کمک میکند تا بتوانند تولید را به عنوان محور فعالیت های اقتصادی،فرهنگی و سیاسی مطرح کنند.

اصلاح الگوی مصرف انرژی در بخش های تولیدی کشور

محدودیت و کمیابی منابع همواره از مسائل مهم پیشروی بشر بوده و این مساله در زمینه عوامل تولید کاملا محسوس بوده است. انرژی از جمله عوامل تولید بوده که در دهه های اخیر افزایش تقاضا برای آن به دلیل تقاضا برای رشد اقتصادی بالای کشورها که با افزایش تقاضا برای مصارف انرژی همراه است، کمیابی این عامل تولید و یا عامل تاثیرگذار مهم بر تولید را به بزرگترین مساله در قرن حاضر تبدیل کرده است. بعد از بحران نفتی 1970 اهمیت انرژی در کنار کار و سرمایه به عنوان عامل تولید در بحث های اقتصاد کلان مطرح شد به طوری که انرژی نقش مهمی را در زنجیره عرضه هم به عنوان کالای نهایی برای استفاده کنندگان و هم به عنوان نهاده در فرایند تولید پیدا کرد.

در ایران نیز گرچه عرضه منابع انرژی به تقاضا کنندگان داخلی به دلیل بالا بودن منابع و ذخایر متنوع انرژی، با قیمت های نازلی صورت میگیرد، اما به دلیل درک پایان پذیر بودن این منابع خدادادی و نیز جلوگیری از بوجود آمدن بحران تقاضای انرژی در آینده، لزوم اصلاح در الگوی مصرف انرژی به عنوان یک ضرورت مطرح است. نگاهی به ترازنامه انرژی نشان می دهد که مصرف انرژی در ایران همچون سایر کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته دارای روند صعودی می باشد به طوری که مصرف انرژی در ایران3/597 در سال 1376 معادل میلیون بشکه نفت خام به 957 معادل میلیون بشکه نفتخام در سال 1386 افزایش یافته است. یکی از دلایل افزایش تقاضای انرژی در ایران پایین بودن قیمت انرژی می باشد.زیرا که دولت درصد بالایی از درآمد کشور را به یارانه ها ی انرژی اختصاص می دهد.که این امر موجب کاهش قدرت سرمایه گذاری دولت در بخش های مختلف کشور شده است. چون سالانه مبلغ کلانی صرف واردات بنزین و سایر فرآورده های نفتی می شود. علاوه بر هزینه های مستقیم یارانه انرژی، قیمت پایین انرژی موجب افزایش آلودگی زیست محیطی، افزایش ضریب استفاده از خودروهای شخصی و به تبع آن افزایش ترافیک، استفاده از خودروهای پرمصرف و کارایی پایین مجموعه های صنعتی شده است. ایران نیز اتلاف های انرژی گسترده ای در بخش های مختلف تولیدی کشور نیز صورت می گیرد. این امر ناشی از بی توجهی به اقدامات مدیریت انرژی شامل استفاده از تکنولوژی ناکارا، بهره برداری نامناسب از از فرایند وتجهیزات صنعتی  و انتخاب نامناسب نوع حامل انرژی است.یکی ار دلایل بالا بودن مصرف انرژی در ایران نسبا به سایر کشورها پایین بودن قیمت انرژی می باشد لذا سعی شود قیمت انرژی با یک برنامه ریزی مناسب به قیمت واقعی آن نزدیک شود. به دلیل پایین بودن تکنولوژی در بخش های تولیدی اتلاف انرژی های گسترده ای در این بخش ها صورت می گیرد. لذا لازم است با اعمال سیاست های مناسب نظیر پرداخت یارانه های مناسب به بخش های تولیدی تکنولوژی در بخش های تولیدی ارتقاء یابد. اعمال سیاست های قیمتی و غیر قیمتی می تواند در اصلاح الگوی مصرف انرژی بسیار مفید باشد لذا مناسب است با انجام مطالعات کارشناسانه و بررسی نتایج و آثار اعمال این سیاست ها ، سیاست های قیمتی و غیر قیمتی با جدیت و همت مضاعف دنبال شود.